salted
14-08-08, 23:47
Εγω δεν θέλω να γίνω έτσι!! Ξέρω, το θυμάμαι απο το δημοτικό, δεν πρέπει ποέ να ξεκινάω πρόταση με την λέξη εγώ... Αλλά θέλω να δώσω έμφαση, γιατί είμαι... δεν ξέρω, δεν μου έρχεται η σωστή λέξη, αλλά πάντως δεν είμαι αυτό που θα ήθελ, θα έπρεπε να είμαι.
Ολα ξεκίνησαν με το που τελείωσαν οι σπουδές μου, και τα φοιτητικά μου χρόνια. Τελείωσα με πολύ καλό βαθμό, ημουν πολύ τυπική φοιτήτρια, με τις καλύτερες πάντα βαθμολογίες στη εξεταστική, τις καλύτερες εργασίες αλλά και παρουσιάσεις... Ενας καθηγήτης μου, μου πρότεινε μια θέση εργασιας στο ξενοδοχείο που ήταν διευθυντής, σε πόστο που ούτε καν θα τολμούσα να φανταστώ. Και δέχτηκα.. Και κάπου εκεί ξεκινάνε όλα..
ΩΡΕΣ: Δουλεύω 14 -17ωρες , για την ακριβεια πρεπει να ειμαι 14-17 ώρες την ημέρα στο ξενοδοχειο, απο τις οποιες οι 4 αναλώνονται σε φαγητοκαι καφε στα εστιατορια/Bistro του ξενοδοχειου,. Και ναι στην αρχή μου άρεσε που γευματιζα με τους αλλους προισταμενους στο roof garden και καθε μέρα είχα και απο ένα ωραιότατο γεύμα, αλλα μετα απο5 μήνες εχει καταντήσει κουραστικό...Τα χρήματα είναι καλά για πρώτο μισθό, δραματικά για τις ώρες που δουλεύω. Δεδομένου οτι οι μισθοί στα ξενοδοχεία κυμαίνονται 950- 1100 ευρω, με 1200θεωρούμαι απο τους πιο καλοπληρωμένους υπάλληλους, στο ξενοδοχείο, για να μην πω και στο νησι...
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Σε γενικές γραμμές, καθότι ειμαι σε θέση assistant manager, είμαι στον αφρό, μπορώ να τρωω, πινω, ότι θέλω, να παρκάρω όπου θέλω, να φοράω ότι χρώμα κουστούμι, πουκάμισο, φουλάρι θέλω.. Το προσωπικό με σέβεται, και πάλεψα για να το καταφέρω αυτό. Η αλήθεια είναι οτι παάλεψα πολύ... Τώρα, το 1 κακό είναι οτι είμαι η μοναδική γυναίκα. ΟΟΟΟΟλοι οι άλλοι είναι άντρες. Και ναι, δεν ηταν λίγα τα προβληματα που μου δημιουργησαν...ή και που άφησα να δημιουργηθούν..
ΑΛΛΟΙ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΙ: ΟΟΟλοι χωρισμένοι, οι 5 με παιδια, οι 2 άνευ. Ομεγαλύτερος είναι 47 και ο μικρότερος, που είναι και στο ίδιο επίπεδοι εραρχίας με μένα, 31.ΌΟΟΛΟΙ δουλευουνε απιστευτες ώρες. Καπνίζουνε 3 πακέτα την ημέρα, πινουνε 5-6 φρέντο την ημέρα.. Οι ακόμα πιο πάνω, general manager/operation manager είναι σε πολύ χειρότερη μοίρα...Κατευθείαν για Λέρο!
Τον τελευταίο καιρό έχω αλλάξει πολύ, με έχει τρομάξει πολύ ο εαυτός μου με αυτό που έχω γίνει. Τι έχω γίνει? Μια νευρωτική, που δεν μπορεί να κοιμηθεί 6 συνεχομενες ωρες το βραδυ, που στα 23 της αρχίζει να εμφανίζει φλεβίτη, ενω ημουν φανατική αντικαπνίστρια, καπνίζω απίστευτα, μιλάω μόνο για το ξενοδοχείο, δεν βγαινω, δεν εχω χρονο για να βγω,δεν έχω ενδιαφέοντα, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο πέρα απο θέματα της δουλειας. Ο μόνος άνθρωπος που μιλάω εκτός, είναι η μανικιουριστα που πάω καθε μισο μηνα . Ακόμα και με τους γονεις μου, μιλάω μια στο τόσο. Το αγόρι μου με παράτησε, μετα απο 2 χρονια σχεσης, , και με το δίκιο του, βλέπετε τραπεζικός υπάλληλος με νορμαλ ωράριο. Εκανα μια φορα να του μιλησω 22 μερες, και ας εχουμε νοικιασειδιαμερισματα διπλα διπλα. Ξυπναω στις 7 κανω μπανιο, σιδερωνω ρουχα παω δουλεια στις 7.45, επιστρεφω 15.00, κανω μπάνιο, κοιμαμαιμια ωρα, ξυπνάω κανω μπανιο, σιδερωνω καθαρο πουκαμισο, ετοιμαζομαι, παω δουλεια 18.15 και γυρναω 22.00-23.30. Υπάρχουν μέρες που δεν φεύγω καθόλου. Ερχοτανε το παληκαρι, και ή έλειπα ή ημουν σαι ζομπι απο την κουραση...Τώρα είναι διακοπες, εχει άδεια 15 μέρες και εγω παρακαλάω για 1 ρέπο!! Νομίζω οτι καταλάβατε τον συνειρμό, για το ι εξελιξη δεν θελω να παρει η ζωη μου...
Ολα ξεκίνησαν με το που τελείωσαν οι σπουδές μου, και τα φοιτητικά μου χρόνια. Τελείωσα με πολύ καλό βαθμό, ημουν πολύ τυπική φοιτήτρια, με τις καλύτερες πάντα βαθμολογίες στη εξεταστική, τις καλύτερες εργασίες αλλά και παρουσιάσεις... Ενας καθηγήτης μου, μου πρότεινε μια θέση εργασιας στο ξενοδοχείο που ήταν διευθυντής, σε πόστο που ούτε καν θα τολμούσα να φανταστώ. Και δέχτηκα.. Και κάπου εκεί ξεκινάνε όλα..
ΩΡΕΣ: Δουλεύω 14 -17ωρες , για την ακριβεια πρεπει να ειμαι 14-17 ώρες την ημέρα στο ξενοδοχειο, απο τις οποιες οι 4 αναλώνονται σε φαγητοκαι καφε στα εστιατορια/Bistro του ξενοδοχειου,. Και ναι στην αρχή μου άρεσε που γευματιζα με τους αλλους προισταμενους στο roof garden και καθε μέρα είχα και απο ένα ωραιότατο γεύμα, αλλα μετα απο5 μήνες εχει καταντήσει κουραστικό...Τα χρήματα είναι καλά για πρώτο μισθό, δραματικά για τις ώρες που δουλεύω. Δεδομένου οτι οι μισθοί στα ξενοδοχεία κυμαίνονται 950- 1100 ευρω, με 1200θεωρούμαι απο τους πιο καλοπληρωμένους υπάλληλους, στο ξενοδοχείο, για να μην πω και στο νησι...
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Σε γενικές γραμμές, καθότι ειμαι σε θέση assistant manager, είμαι στον αφρό, μπορώ να τρωω, πινω, ότι θέλω, να παρκάρω όπου θέλω, να φοράω ότι χρώμα κουστούμι, πουκάμισο, φουλάρι θέλω.. Το προσωπικό με σέβεται, και πάλεψα για να το καταφέρω αυτό. Η αλήθεια είναι οτι παάλεψα πολύ... Τώρα, το 1 κακό είναι οτι είμαι η μοναδική γυναίκα. ΟΟΟΟΟλοι οι άλλοι είναι άντρες. Και ναι, δεν ηταν λίγα τα προβληματα που μου δημιουργησαν...ή και που άφησα να δημιουργηθούν..
ΑΛΛΟΙ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟΙ: ΟΟΟλοι χωρισμένοι, οι 5 με παιδια, οι 2 άνευ. Ομεγαλύτερος είναι 47 και ο μικρότερος, που είναι και στο ίδιο επίπεδοι εραρχίας με μένα, 31.ΌΟΟΛΟΙ δουλευουνε απιστευτες ώρες. Καπνίζουνε 3 πακέτα την ημέρα, πινουνε 5-6 φρέντο την ημέρα.. Οι ακόμα πιο πάνω, general manager/operation manager είναι σε πολύ χειρότερη μοίρα...Κατευθείαν για Λέρο!
Τον τελευταίο καιρό έχω αλλάξει πολύ, με έχει τρομάξει πολύ ο εαυτός μου με αυτό που έχω γίνει. Τι έχω γίνει? Μια νευρωτική, που δεν μπορεί να κοιμηθεί 6 συνεχομενες ωρες το βραδυ, που στα 23 της αρχίζει να εμφανίζει φλεβίτη, ενω ημουν φανατική αντικαπνίστρια, καπνίζω απίστευτα, μιλάω μόνο για το ξενοδοχείο, δεν βγαινω, δεν εχω χρονο για να βγω,δεν έχω ενδιαφέοντα, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο πέρα απο θέματα της δουλειας. Ο μόνος άνθρωπος που μιλάω εκτός, είναι η μανικιουριστα που πάω καθε μισο μηνα . Ακόμα και με τους γονεις μου, μιλάω μια στο τόσο. Το αγόρι μου με παράτησε, μετα απο 2 χρονια σχεσης, , και με το δίκιο του, βλέπετε τραπεζικός υπάλληλος με νορμαλ ωράριο. Εκανα μια φορα να του μιλησω 22 μερες, και ας εχουμε νοικιασειδιαμερισματα διπλα διπλα. Ξυπναω στις 7 κανω μπανιο, σιδερωνω ρουχα παω δουλεια στις 7.45, επιστρεφω 15.00, κανω μπάνιο, κοιμαμαιμια ωρα, ξυπνάω κανω μπανιο, σιδερωνω καθαρο πουκαμισο, ετοιμαζομαι, παω δουλεια 18.15 και γυρναω 22.00-23.30. Υπάρχουν μέρες που δεν φεύγω καθόλου. Ερχοτανε το παληκαρι, και ή έλειπα ή ημουν σαι ζομπι απο την κουραση...Τώρα είναι διακοπες, εχει άδεια 15 μέρες και εγω παρακαλάω για 1 ρέπο!! Νομίζω οτι καταλάβατε τον συνειρμό, για το ι εξελιξη δεν θελω να παρει η ζωη μου...