Λοιπόοοοοοοοοοον.........Ήταν Φλεβάρης του 2004, είχε κρύυυυυο
είχε χιονίσει μετά απο χρόοοοοονια στα χαμηλά
, έπεφτε και Σαβ/κο οπότε θα έβλεπα το Νικολάκη, μόνο που αποκλείστηκαμεεεεε
μεταξύ δύο νομών
Την επομένη(14η) η χιονόπτωση σταμάτησε αλλά οι δρόμοι ήταν παγωμένοι και δεν κυκλοφορούσαν τουτούυυ, αλλά ο καλός μου τολμηρός και θαρραλέος πήρε το τουτού του
, έκανε βόλτα, βρήκε βενζινάδικο ανοιχτό(!!!) και ήηηηηηηηηηηρθε
διακινδυνέυοντας τη ζωή του
Φανταστείτε τη χαρά μου όταν χτύπησε το κουδούνι κι ενώ περίμενα τη γειτόνισσα από δίπλα, είδα τα μούτρα του(ενώ είχα αποκλείσει το ενδεχόμενο να έρθει εκείνος
)
Δεν το θυμάμαι σίγουρα, αλλά πρέπει να μου κρατούσε και άνθη
Mετά βγήκαμε έξω, πήγαμε στα χιόνια, κυλιστήκαμε
και φτιάξαμε κι έναν ωραίο χιονάνθρωπο με τον οποίο βγάλαμε και φωτό
To μόνο μελανό σημείο είναι ότι μετά aπό κάτι ώρες αδιαθέτησα
oπότε δεν το χαρήκαμε όσο θα πρεπε
Ή μήπως το χαρήκαμε αλλιώς?
Οχι, αυτό ήταν στην επέτειο
E μετά απ αυτό πόσο πιο ωραία να ναι μια επόμενη επέτειος??
