Ολοι μας έχουνε κάνει υπομονή για σχέσεις που δεν άξιζαν. Εγω το αποδίδω στο σύνδρομο "εγώ θα το κάνω να πετυχει!" που μας πιάνει όταν ειμαστε ερωτευμένοι. Δεν μπορώ να το αποδώσω αλλού. Προφανώς το βλέπουμε ότι δεν πάει καλά, προφανώς ξέρουμε πως αξίζουμε περισσότερα, αλλά αυτό που έχει κολλήσει στο μυαλό μας ειναι ότι πρέπει να το προσπαθησουμε.
Επίσης αν κάποιος μας έχει κάτσει στον εγκέφαλο πως "αξίζει τον κόπο" θα πρέπει να κάνει 1000 στραβες για να αλλάξουμε γνωμη.
Βασανα που 'χει η ζωή...
Το καλό ειναι να μαθαινουμε απ τα λάθη μας. (Που κι αυτό δεν το 'χω
)
Τον τελευταιο καιρό πάντως τυχερή ειμαι
