Όλοι μας, λίγο πολύ, γίναμε μάρτυρες των τελευταίων γεγονότων στην Ελλάδα, και περισσότερο από όλους οι φοιτητές και οι καταστηματάρχες. Κάποιοι είπαν ότι αφορμή όλων αυτών ήταν ο θάνατος του μικρού Αλέξη. Όντως, η κατάσταση ήταν έκρηθμη εδώ και καιρό και όπως ήταν φυσικό, ένα τέτοιο τραγικό γεγονός, έδωσε το έναυσμα σε πολλούς με ευγενείς ή όχι σκοπούς να "επαναστατήσουν"...
Όμως, για να θυμηθούμε λιγάκι, πόσο καιρό ακούμε συνεχώς τις εκφράσεις "η κατάσταση είναι χάλια", "τα πράγματα στην Ελλάδα δεν είναι καλά", "δεν υπάρχουν χρήματα για τον κόσμο", "η κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει οπωσδήποτε". Σίγουρα, για όσους από μας έχουμε βιώσει μόνο δημοκρατικά καθεστώτα,ακούμε αυτά από τη στιγμή που γεννηθήκαμε. Πώς συμβαίνει όμως και κάθε φορά στην Ελλάδα έχουμε συνεχώς μόνο απατεώνες πολιτικούς; Είναι σίγουρα γελοίο κι αφελές, να προσμένουμε έναν αγαθό ηγέτη-Μεσσία, ώστε να μας βγάλει από τον βούρκο. Είναι ακόμα πιο αστείο κάθε φορά που μια κυβερνητική ενέργεια μας δυσαρεστεί να απαιτούμε ανασχηματισμό, πρόωρες εκλογές και τα συναφή. Είναι όμως κι αδιανόητο, να περιμένουμε να αλλάξει η κατάσταση στη χώρα μας, αν δεν αγαπάμε την ίδια μας την πατρίδα. Να ενεργούμε δηλαδή, εμείς οι ίδιοι, συλλογικά, για την πολυπόθητη "αλλαγή". Καμμία πολιτική παράταξη δεν πρόκειται να τη φέρει, και σίγουρα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, -ως προς τη διαχείρηση των εσωτερικών θεμάτων-, η ιδεολογική κατεύθυνση της. Θεωρούμε πως είναι "επανάσταση" να σπάσουμε τον Φωκά ή το Ζara. Σίγουρα είναι μια συμβολική κίνηση αντίδρασης έναντι στις πολυεθνικές. Όμως εμείς οι φοιτητές, θα είχαμε ποτέ τη δύναμη να δράσουμε συλλογικότερα μποϊκοτάροντας για 2 εβδομάδες τις καφετέριες, τα μπαρ, ή τα μπουζούκια; Οι νοικοκυρές, θα άντεχαν να μην αγόραζαν για 2 εβδομάδες γάλα με άνω του ενός ευρώ το λίτρο; Είναι πολύ εύκολο, να ζητάμε και να απαιτούμε από την κυβέρνηση την αλλαγή. Όσο βολεμένος είναι κάποιος που παρακολουθεί τις εξελίξεις από τον καναπέ του, άλλο τόσο είναι κι εκείνος που ανήκει σε μια υποτιθέμενη αριστερή κι αντιεξουσιαστική παράταξη και ακολουθεί τη γραμμή του κόμματός του, προτρέποντας τους φοιτητές να προβούν σε καταλήψεις ή σε καταστροφές, χωρίς όμως να εξηγούν ή να γνωρίζουν το αποτέλεσμα αυτών. Δυστυχώς, κανείς από τις παρατάξεις δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί για το λεγόμενο "κοινό συμφέρον", μόνο κάποιοι ρομαντικοί ίσως (αν και πιστεύω ότι είναι πλέον υπό εξαφάνιση).
Βαρέθηκα πια να ακούω "ειδήμονες", που δεν έχουν σπουδάσει την πολιτική επιστήμη, να αναφέρονται στο "ιδανικό πολιτικό σύστημα". Να μιλάνε και να κρίνουν πολιτικές ιδεολογίες, ενώ δεν γνωρίζουν την κάθε μία. Δεν υπάρχει ιδανικό πολιτικό σύστημα. Η πολιτεία του Πλάτωνα ούτε εφαρμόστηκε, ούτε πρόκειται να εφαρμοστεί. Ιδανική πολιτική συνείδηση και νοοτροπία, υπάρχει, όμως. Όπως και καταναλωτική συνείδηση. Άγνωστες, δυστυχώς, λέξεις για τον Έλληνα. Μέσα από την σωστή παιδεία και εκπαίδευση, ωστόσο, (οικογένεια, σχολείο και πανεπιστήμιο), μπορεί ο Έλληνας να τις μάθει. Γιατί, τελικά αυτό είναι που λείπει σε όλους μας. Το ελληνικό έθνος έχει ανάγκη από σωστή παιδεία, που θα τον κάνει να αγαπάει τον τόπο που ζει. (Κι αυτό, δεν τον κάνει "φασίστα"
http://troktiko.blogspot.com/2008/12...post_9166.html