Το πρωί ήμουνα στην Εθνική Οδό, κοιτάω αριστερά και τί να δω .
Mια γκόμενα με μια κουρσάρα, με πατημένα 120, να κοιτάζεται στον πλαϊνό καθρέφτη και να βάζει κραγιόν.
Και φυσικά, έτσι αφηρημένη, είχε αρχίσει να μπαίνει στη λωρίδα μου.
Τρόμαξα τόσο που μου έπεσε η ξυριστική μηχανή απ’ το ένα χέρι και το σάντουιτς από το άλλο.
Προσπάθησα να κουμαντάρω το τιμόνι με τα γόνατα.
Mου φεύγει και το κινητό όπως το κρατούσα με τον ωμό και μιλούσα, πέφτει μέσα στον καφέ που είχα ανάμεσα στα πόδια μου, έγιναν τα πλήκτρα του laptop σκατά
πάλι καλά που δε βράχηκε η εφημερίδα που είχα πάνω στο τιμόνι
Γυναίκες οδηγοί, σου λέει μετά.
