Kαλημέρααααααα
Παίρνω καφέ
κι αρχίζω την περιγραφή του ονείρου που είδα:
Είδα ότι πήγα επιτέλους Θεσσαλονίκη
και συνέβησαν τα εξής: Είχα πιάσει φιλοσοφική συζήτηση με τον Freeman απ το τηλέφωνο
, ενώ ήμασταν στο ίδιο δωμάτιο
και επειδή μιλούσε πολύυυυ σιγά του έλεγα "Τιι; Δεν άκουσα;;; Για ξαναπέεες το"
Mετά εμφανίστηκε η Πιγκουλίνα που μόλις με είδε απ τη χαρά της με σήκωσε στα χέρια και με κρατούσε για κάμποση ώρα. Όλως περιέργως δεν πιάστηκε η μέση της
Σημείωσις: Το δωμάτιο που ήμασταν ήταν κανονικό δωμάτιο σπιτιού, σα σαλόνι ένα πράγμα, απλώς απ τη μία μεριά είχε τζαμαρία και τραπεζάκια καφετέριας
Λίγο πιο κάτω υπήρχε ένα γραφείο στο οποίο δηλώσαμε συμμετοχή για να παίξουμε ποδόσφαιρο 5χ5 αλλά αλλάξαμε γνώμη, γιατί έπρεπε να πληρώσουμε 25ευρώ έκαστος!
Μετά κατέφτασε η Σερχανούλα, η οποία ήταν κατάξανθη(!), με δυό φίλους της με άφρο
μαλλί, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο Αετός
O Νίδις ήταν απλά απών
Α, και ο Νικρεντ δεν ήρθε μαζί μου γιατί είχε λέει τη γιορτή του και θα πήγαινε στο Καραισκάκη να το γιορτάσει
Τώρα πώς μετά απ όλα αυτά βρέθηκα στο πρώην φοιτητικό μου σπίτι, στο Ρέθυμνο να κοιτάω τη θάλασσα με τη Ρούλα Βροχοπούλου, που κλαίει και οδύρεται για να γυρίσει ο Αλβανός σύζυγος, δε γνωρίζω
