Ωραία είχα περάσει εκεί. Ξαναπάω ευχαρίστως.
Νυδρί. Μερικά χιλιόμετρα από εδώ, βρίσκονται οι Καταρράκτες στο Φαράγγι Δημοσάρι, μέσα σ' ένα κατάφυτο τοπίο.
Μόνο που το μονοπάτι που σε πάει κοντά τους και που είναι βρεγμένο γλυστράει πολύ. Έχουν ένα σκοινί να κρεμιέσαι αλλά και πάλι... Ευτυχώς πήγα εκεί πριν σπάσω το ποδαράκι μου γλυστρώντας σε κατήφορο, πράγμα που με έχει κάνει παρανοϊκό τώρα.
τουριστών. Εκεί θα ανάψουμε ένα κερί στην Ιερά Μονή της Φανερωμένης.
Εγώ δεν άναψα κερί αλλά χάζεψα τη θέα. Εκεί είναι που έχουν ένα τεράστιο κλουβί με μπόλικα παρδαλά πουλιά?
φορά το πιο ξεχωριστό από τα ορεινά χωριά της Λευκάδας: την Καρυά, που απέχει 14 χλμ. από την πόλη. Βασικό σημείο αναφοράς είναι εδώ η γραφική πλακόστρωτη κεντρική πλατεία, που καλύπτεται από τη σκιά των πλατανιών.
Υπεροχότατη και δροσερότατη πλατεία. Και διασκέδασα με την απογοήτευση της αδερφής μου που σκόπευε να ψωνίσει φακές Εγκλουβής (στην οποία θα πηγαίναμε αργότερα) όταν το γκαρσόνι στην Καρυά μας προειδοποίησε ότι η παραγωγή είναι μικρή, η εποχή ήταν λάθος, και οι φακές που θα έπαιρνε (και υποθέτω θα πλήρωνε πανάκριβα) η αδερφή μου δεν θα ήταν ντόπιες αλλά φερμένες από αλλού.
Σε υψόμετρο 700 είναι χτισμένη η Εγκλουβή, γνωστή για τη φακή της. Θ
Χε χε
Στο 17ο χιλιόμετρο της κεντρικής ανατολικής παραλιακής οδού φτάνουμε στο Νυδρί, το επίκεντρο του λευκαδίτικου τουρισμού.
Πολύ ωραία είναι να πάτε με το αυτοκίνητο γύρω-γύρω από τον όρμο του Νυδριού στο εκκλησάκι που είναι στην άκρη ακριβώς απέναντι απο το Νυδρί - ενώ η διαδρομή είναι κάμποσα χιλιόμετρα, το σημείο εκείνο πλησιάζει πολύ κοντά στο Νυδρί και έχει ωραία θέα και στο Ν. αλλά και στα έξω νησιά.
για να σταματήσει πάνω από τους Εγκρεμνούς (ή Γκρεμνά), μια από τις πιο ονομαστές παραλίες όλου του νησιού.
Εκεί έπρεπε να είχα σταματήσει κι εγώ. ΠΑΝΩ από τα Εγκρεμνά. Αλλά
μέσα στο ντάλα μεσημέρι είχα την έξυπνη ιδέα να κατέβω. Δεν σκόπευα να φτάσω ως κάτω, αλλά έλεγα "Ας κατέβω λίγο ακόμη" και "λίγο ακόμη". Δεν ήταν δύσκολο ούτε κουραστικό το κατέβασμα. Και ξαφνικά με βρήκα στην αμμουδιά. Υπέροχη. Αλλά μετά έπρεπε ν' ανέβω... ωχ συφορά μου. Έφτασα επάνω τελικά, αλλά τα τελευταία σκαλιά έλεγα ότι δεν θα τα καταφέρω. Μετά που πήγαμε στο Πόρτο Κατσίκι, ας είχε μόνο καμιά ψωροεκατοστή σκαλιά, είπα "Δεν κατεβαίνω". Έκατσα στη σκιά κι ήπια πορτοκαλάδα περιμένοντας την αδερφή μου που ήθελε να κάνει εξερεύνηση.
Porto Ligia
Λυγιά, τηλ. 26450-71441, 72000, 6972-020480, www.portoligia.gr
Όμορφο ξενοδοχειακό συγκρότημα, μπροστά στη θάλασσα, με άνετα δωμάτια. 90-130€ το δίκλινο με πρωινό.
Εκεί μείναμε. Ωραίο ξενοδοχείο και ωραία παραλία, αλλά όχι ωραία θάλασσα. Εϊναι βουρκέ, διότι έχει πρακτικά αρχίσει η λιμνοθάλασσα εκεί. Αλλά είναι βολικό γιατί η Λυγιά είναι κοντά και στη Λευκάδα και το Νυδρί, αλλά χωρίς να έχει την πολυκοσμία του τελευταίου. Και υπάρχουν καλά εστιατόρια στην περιοχή. Σ' ένα από αυτά φάγαμε με το kako_paidi που (ο τρελλός!) έκανε όλο το ταξίδι από την Ηγουμενίτσα να τα πούμε. Τώρα που μεγάλωσε και έγινε μητέρας ελπίζω να μην έβαλε μυαλό και να κάνει τα ίδια τρελλά.