[Egw]

Περιμένοντας τον Πλάτωνα, ας σπάσουμε λίγη πλάκα με τη ζουμερότερη σημερινή κοτσάνα του τύπου.

1807: πεθαίνει ο σατιρικός συνθέτης Πι. Ντι. Κιου. Μπαχ.

Ας αφήσουμε στην άκρη τον βλακώδη τρόπο που αποδίδει το όνομα P.D.Q. Bach... για τον πολύ απλό λόγο ότι πρόκειται για έναν ανύπαρκτο συνθέτη (παρόλο που είναι ένας από τους αγαπημένους μου).

O P.D.Q. Bach είναι κατασκεύασμα του Peter Schickele, ενός εξαιρετικού μουσικού και συνθέτη. Ο Schickele είναι όντως σατιρικός συνθέτης... o PDQ όμως δεν "ήταν"... "έγραφε" σοβαρή μουσική, και είναι αστεία μόνο εξ αιτίας της απόλυτης έλλειψης ταλέντου του PDQ (και του μεγάλου ταλέντου του Schickele).

O P.D.Q. Bach ήταν το 21ο από τα 20 παιδιά του γνωστού Ιωάννη Σεβαστιανού Μπαχ, και γεννήθηκε την 1η Απριλίου του 1742. Οι γονείς του βαρέθηκαν να του δώσουν όνομα κι έτσι τον είπαν απλώς P.D.Q. Μεταξύ των άλλων κατορθωμάτων του, ο PDQ ήταν υπεύθυνος για την κουφαμάρα του Μπετόβεν, ο οποίος απεχθανόταν τόσο πολύ τη μουσική του που βούλωνε τ' αυτιά του με κατακάθια καφέ κάθε φορά που τον έβλεπε να πλησιάζει.

Υποτίθεται ότι ο "Καθηγητής" Peter Schickele είναι ένας ερευνητής μουσικής και ανακάλυψε αυτόν τον άγνωστο συνθέτη, και κάθε τόσο ανακαλύπτει κι άλλα μουσικά του έργα (γι' αυτό και τα έργα του PDQ έχουν πάντα έναν αριθμό καταλόγου S). Χαρακτηριστικό των έργων του PDQ είναι η αντιγραφή / παρωδία άλλων συνθετών, και οι τίτλοι των έργων του είναι επίσης κοροϊδευτικές παραλλαγές γνωστών έργων ή λογοπαίγνια. Για παράδειγμα, όπως ο Σούμπερτ έχει μια συμφωνία γνωστή με τον τίτλο "Ημιτελής" ("Unfinished Symphony" στ' Αγγλικά), διότι πέθανε πριν προλάβει να την ολοκληρώσει, έτσι κι ο PDQ έχει γράψει την Unbegun Symphony (γεννήθηκε πολύ αργά για να προλάβει την αρχή της). Ο Mozart έχει γράψει όπερες "Απαγωγή από το Σεράι" και "Ο γάμος του Φίγκαρο"... ο PDQ έχει γράψει την "Απαγωγή του Φίγκαρο". κλπ κλπ κλπ...

Φυσικά ο συντάκτης της ΕΡΤ δεν τον είχε ποτέ του ακουστά και νόμιζε ότι είναι πραγματικό πρόσωπο...

To ΥouTube έχει αρκετά αποσπάσματα από συναυλίες με έργα του PDQ Bach. Πολλά είναι αστεία μόνο για όσους ξέρουν από κλασσική μουσική, ώστε να μπορούν να καταλάβουν τις αναφορές και τις παρωδίες. Με άλλα γελάει κανείς και χωρίς να ξέρει από κλασσική μουσική.