Αρχικό μήνυμα απο Cj
-Είμαστε χαλλλαροι, ΣΕ λλλεωωωω…
-Όταν ξυπνάμε το πρωί, βλεπουμε το «τοπίο στην ομίχλη» και η υγρασία μας τρυπάει
-Πινουμε τον φραπέ μας στην Αριστοτελους ή στην παραλία μαζί με τα καρντάσια
-Για πρωινό τρώμε μπουγάτσα με κακάο και όχι τυρόπιτα με μίλκο
-Εναλλακτικά το πρωϊνο μπορεί να είναι ένα τραγανό κουλούρι, με τρύπα στην μέση
-Χρησιμοποιουμε πολύ τα υποκοριστικά…. Καφεδάκι, τσιπουράκι, ποτάκι, ουζάκι, παρτάκι κλπ
-Όταν χρησιμοποιούμε αυτά τα υποκοριστικά, βγαίνουμε για ένα απογευματινό "καφεδάκι" και γυρνάμε σπίτι στις 6 το ξημέρωμα διότι μετά το καφεδάκι, έχει κρασάκι, ποτάκι, κλαμπάκι κ.τ.λ., πάντα με τα καρντάσια.
-Ξέρουμε ότι ο Λευκός Πύργος δεν είναι λευκός
-ΠΑΟΚ και ΑΡΗΣ έχουν ακόμα κόντρα
-Τρώμε γύρο ή σάντουιτς και δεν φοβόμαστε αν υπάρχει καλαμάκι μέσα
-Η χτυπητή είναι χτυπητή και όχι τυροκαφτερή
-Τα σπόρια είναι άσπρα και μάυρα και όχι πασατέμπο και ηλιόσποροι
-Οι γυναίκες μας βάφουν τα νύχια τους με όζα
-Όπου και να βγεις, θα δείς τουλάχιστον 2-3 γνωστούς, και είναι φυσιολογικό
-Έχουμε Άνω Πόλη, Τούμπα, Εύοσμο, Καλαμαριά, Χαριλάου, Μενεμένη, Σταυρούπολη, Πολίχνη κλπ αλλά είμαστε από την Θεσσαλονίκη….και όχι από το Χαϊδάρι, Γλυφάδα, Περιστέρι κλπ… Παρτε το χαμπάρι… Στην Αθήνα μένετε.
-Όταν βγαίνουμε το βράδυ, πάντα παίρνουμε τα γυαλιά ηλίου μας μαζί μας...Ποτέ δεν ξέρεις τι ή που θα σου ξημερώσει.
- Το καλοκαίρι όταν αισθανόμαστε ότι ζεσταινόμαστε, σε 45΄το πολύ μπορούμε να βρεθούμε στις καταπληκτικότερες παραλίες του κόσμου, στη Χαλκιδική και δεν τραβάμε τα λουκια των πλοίων και των λιμανιών
-Παθαίνουμε φούιτ
-Οι πακετάδες μας είναι αστραπή.
-Μας παίρνει πάνω απο 3 ώρες για να πιούμε ένα φραπέ 200γραμ. και μόλις 20 λεπτά για ένα αντίστοιχο ποτήρι ουίσκι.
-Τρώμε πρωινό ΠΡΙΝ πάμε για ύπνο!
-Είμαστε η μοναδική Πολη που γράφεται με δύο σ και προφέρεται με δύο λ!!!
-Ξέρουμε το μυστικο συστατικό του «ταουκ γιοκτσου» αλλά θα σας το πούμε μόνο αν το φάτε
- Την πρωτοχρονια κόβουμε την μπουγατσα με φλουρι και στα γενεθλια εχουμε μπουγάτσα με κερί
-Η εξοδος μας τελειώνει με έναν Πατσά
-Το μετρό είναι ένας αστικός μύθος…
-Ξέρουμε την διαφορά της πάπρικας και του μπούκοβο
-Δεν χρειάζεται να πουμε που θα συναντηθούμε, το ξέρουμε από πριν… Στην Καμάρα.
-Η κατάφατική μας πρόταση τελειώνει με το «για»… «ναι για»
-Η απλή μας πρόταση τελειώνει με το «αφού»… «Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει, αφού»!
-Όταν ξεκινάμε για την σχολή, συνήθως καταλήγουμε, τουλάχιστον για καφεδάκι
-Ξέρουμε ότι η έκφραση «κλαιν μαιν» δεν είναι Γερμανικά
-Οι γυναίκες μας, χρειάζονται περίπου ένα 2ωρο για να ετοιμαστούν, πριν βγουν από το σπίτι… ακόμα και για τσιγάρα
-Στα ραντεβού μας ισχύει το «θεσσαλλωνικιότικο μισάωρο» κατά το «ακαδημαϊκό τέταρτο»
-Πίνουμε Λεμονάδα και όχι Λεμονίτα, πορτοκαλίτα κλπ
-Όταν πάμε σε ταβέρνες και τα εστιατόρια, το επιδόρπιο είναι ΠΑΝΤΑ κερασμένο
-Τρώμε τσουρέκι από τον Τερκενλή, τρίγωνα πανοράματος από τον Ελενίδη και σιροπιαστά από τον Χατζή όποτε θέλουμε …
-Έχουμε και το δάσος του "Σέιχ Σε"... γιατί εδώ, "ΣΟΥ" δεν υπάρχει, μόνο ΣΕ...(απο ραδιοφωνική διαφήμιση).
-ΣΕ λεω, ΣΕ κάνω, ΣΕ πάω…..
-ΠΛΛΑΚΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ
|