Θέμα: Roxy Music
Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
Παλιά 10-07-06, 00:37   #1 Αρχή
ΠΛΑΤΩΝ
Φέριστος παράφρων
 
Το avatar του χρήστη ΠΛΑΤΩΝ
 
Εγγραφή: 04-06-2006
Περιοχή: Εις το ανώλεθρον ατελεύτητον άυλον
Μηνύματα: 1.862
Αποστολή μηνύματος μέσω MSN στον/στην ΠΛΑΤΩΝ
Προεπιλογή Roxy Music


Εγραψαν ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της ροκ και, 35 χρόνια μετά τον πρώτο τους δίσκο, προσπαθούν να μας πείσουν πως η ιστορία εκείνη δεν έχει ακόμα τελειώσει.
Κυρίες και κύριοι, οι Roxy Music, ολοζώντανοι και με την αυθεντική τους σύνθεση έρχονται για δύο συναυλίες στην Αθήνα την Τετάρτη 12 Ιουλίου, στο γήπεδο Καραϊσκάκη και την επομένη στο θέατρο Γης της Θεσσαλονίκης.


Μια φορά κι ένα καιρό πριν από πολλά πολλά χρόνια (για την ακρίβεια στις αρχές της δεκαετίας του 80) η Ελλάδα έκανε τα πρώτα της δειλά βήματα στον χώρο των συναυλιών με μεγάλα ονόματα από το εξωτερικό.
Εκείνη την εποχή, λοιπόν, στο γήπεδο του Απόλλωνα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι Roxy Music σε μια συναυλία που ακόμα την θυμούνται όσοι την είχαν παρακολουθήσει.
Καιρός λοιπόν να διαπιστώσουμε εάν ο 61χρονος πλέον Μπράιαν Φέρι, ο «αιώνιος δανδής», μπορεί ακόμα να κάψει τις γυναικείες καρδιές.
Βεβαίως, θα μου πείτε, οι Roxy Music υπήρξαν κάτι πολύ μεγαλύτερο από τον ωραίο τραγουδιστή τους. Τι άλλο λοιπόν έχουμε να δούμε (και να ακούσουμε);


Επειδή μερικές φορές κουβέντες όπως ''το συγκρότημα που άλλαξε τη μουσική'', ''το συγκρότημα που έχει προσφέρει εκείνο και τ’ άλλο'' και διάφορα άλλα ανάλογα χρησιμοποιούνται άνευ πραγματικής σημασίας, ιδού μερικά μόνο από τα κομμάτια και τις στιγμές στην καριέρα των Roxy Music οι οποίες πραγματικά προκάλεσαν συζητήσεις και αλλαγές την εποχή που εμφανίσθηκαν.


Ηταν 1970 και η κουλτούρα των χίπιδων είχε καταλάβει για τα καλά και τη Βρετανία.
Παντού έβλεπες παιδιά με μακριά μαλλιά, τσακωμένα με το σαπούνι, το νερό και το σφουγγάρι, ντυμένα με πολύχρωμα κουρέλια, στολισμένα με χαϊμαλιά. Α, όλα κι όλα, για τον νεαρό Μπράιαν Φέρι, απόφοιτο της Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Νιούκαστλ Απόν Τάιν (και δασκάλου κεραμικής για τα προς το ζην), τα πάντα έπρεπε να αξιολογούνται με βάση την αισθητική και το καλό γούστο και όσα έβλεπε τριγύρω δεν του άρεσαν καθόλου!
Με δεδομένο πως οι σύγχρονοι ήρωες της νεολαίας ήταν μουσικοί σαν τον Τζον Λένον, αποφάσισε να φτιάξει και αυτός μια μπάντα.
Μαζί, λοιπόν, με τον συμφοιτητή του Γκράχαμ Σίμσον έβαλαν μερικές αγγελίες και άρχισαν να απαντούν στα τηλέφωνα...


Ο σαξοφωνίστας Αντι Μακέι ήταν καλή περίπτωση και ο συμφοιτητής του (επίσης στην Καλών Τεχνών) Μπράιαν Ινο ακόμα καλύτερη.
Ο Φιλ Μανζανίρα ήταν ένας έξοχος κιθαρίστας και ύστερα από πρόβες με κάποιους ντράμερ ο Πολ Τόμσον εγκαταστάθηκε μονίμως πίσω από τα κρουστά.
Η μπάντα ονομάστηκε «Roxy», όνομα κοινό στα κλαμπ χορού ήδη από τη δεκαετία του ’40 (πολύ σικ κατάσταση κατά τον Φέρι), για λόγους όμως «κοπιράιτ» έγινε «Roxy Music».


Το πρώτο τους σινγκλ, το «Virginia Plain», ανέβηκε στην τέταρτη θέση του βρετανικού καταλόγου επιτυχιών. Το τραγούδι αυτό ήταν το διαβατήριο για την επιτυχία, ένα πανέξυπνο τρίλεπτο κομμάτι που συνοψίζει ιδανικά τη φιλοσοφία της μπάντας και του τραγουδιστή της, Bryan Ferry. Το ομώνυμο πρώτο άλμπουμ τους παιζόταν παντού.


Ενα χρόνο αργότερα, το 1973, ο Μπράιαν Ινο αποχώρησε, αμέσως μόλις κυκλοφόρησε το άλμπουμ «For Your Pleasure».
Η αιτία της αποχώρησης ήταν στην πραγματικότητα η κινητήρια δύναμη των Roxy Music: μια ομάδα καλλιτεχνών, όπου εντός της συγκρούονται τα εγώ μεγάλων μουσικών.
Ο Μπράιαν Φέρι έδινε έμφαση στην εμφάνιση και στο γεγονός πως στίχοι και μουσική έπρεπε να είναι σοφιστικέ. Το κοστούμι και η γραβάτα, απαραίτητα!
Ο Ινο ντυνόταν σαν... τραβεστί (με τόνους μέικαπ στο πρόσωπο) και έδινε έμφαση στους μουσικούς πειραματισμούς με την κονσόλα του στούντιο και τα σινθεσάιζερ.
Ο Μανζανίρα στα «ψαγμένα» κιθαριστικά σόλο και τα σκληρά ακόρντα γι’ αυτό και θεωρείται από τους πρωτεργάτες του λεγόμενου αρτ-ροκ.
Ο Πολ Τόμσον ήταν αυθεντικός ρόκερ και βασικά ήθελε να βαράει και έτσι μερικά χρόνια αργότερα βρέθηκε να παίζει με τους πανκ Ungelic Upstarts!
Τα επόμενα άλμπουμ, το «Stranded» (1973) και το «Country Life» (1974) θεωρούνται από τα καλύτερα του βρετανικού ροκ και αποτελούν προϊόντα εκείνων των συγκρούσεων και των προσωπικών εκρήξεων που, ευτυχώς, σύντομα βρήκαν μια πηγή εκτόνωσης.


Ολοι οι Roxy Music δυσανασχετούσαν με τις ηγεμονικές τάσεις του Φέρι. Κι εκείνος με τη μόνιμη ανυπακοή τους.
Για να ηρεμήσει, λοιπόν, κυκλοφόρησε το «These Foolish Things» (1973), ένα άλμπουμ γεμάτο καλόγουστες διασκευές, στυλ και ωραιοπάθεια. Φυσικά στο στούντιο κάλεσε τους Μανζανίρα, Μακέι και Τόμσον!
Την ίδια περίπου εποχή κυκλοφορούν σόλο δουλειές οι Μακέι και Μανζανίρα, ενώ παράλληλα παίζουν και στους προσωπικούς δίσκους του Μπράιαν Ινο! Εκτοτε τα όρια μεταξύ συλλογικών και προσωπικών μουσικών αναζητήσεων θα περιχαρακωθούν πλήρως και οι καυγάδες θα σταματήσουν.
Μόνον ο Ινο θα μείνει τσακωμένος με τον Φέρι, αλλά δεν θα πάψει να συνεργάζεται με τους υπόλοιπους στους περισσότερους από τους 59 δίσκους που ηχογράφησε μετά τους Roxy Music!


Για να αξιολογήσει κανείς τη μουσική παραγωγή των Roxy Music, δεν αρκεί να μελετήσει τους οκτώ δίσκους που κυκλοφόρησαν (με τελευταίο το «Avalon» του 1982).
Πρέπει επίσης να λάβει υπ’ όψιν το πόσο επηρέασαν το ροκ. Πρωτεργάτες του «γκλαμ-ροκ» (χωρίς να καταφεύγουν στις υπερβολές των T-Rex), κύρια έμπνευση για τους λεγόμενους «νεορομαντικούς» του «νιου γουέιβ» στη δεκαετία του ’80, απέδειξαν, εξαιτίας της εμμονής του Φέρι με τη «σωστή εμφάνιση», πως για να πας μπροστά πρέπει να αφηγηθείς κάτι πιο πολύπλοκο από την απλή μουσική. Μέσω των ΜΜΕ πρέπει να γίνεις δημόσιο πρόσωπο.


Μόνιμος συνεργάτης του Μπράιαν Φέρι ήταν ο μόδιστρος Αντονι Πράις, ενώ τη φήμη του, ο τραγουδιστής των Roxy Music, την οφείλει στις κατακτήσεις του και όχι στη φωνή του.
Δίνοντας μεγάλη έμφαση στις φωτογραφίσεις (τις οποίες πάντα αναλάμβαναν φωτογράφοι μόδας) χρησιμοποίησε για το «Siren» (1975) το μοντέλο Τζέρι Χολ.
Ο δεσμός με τη μετέπειτα σύζυγο του Μικ Τζάγκερ του έδωσε τη φήμη του μεγάλου γόη.
Η σχέση με την τραγουδίστρια Αμάντα Λιρ (ερωμένη κατόπιν του Ντέιβιντ Μπάουι) απλώς μεγάλωσε τη δόξα του.
Ο γάμος του με τη Λούσι Χέλμορ (και οι τέσσερις γιοι που έκαναν) έκανε πολλές φαν να δακρύσουν, ενώ το διαζύγιο αρκετές να ελπίσουν.


Ανέκαθεν οι Roxy Music ήταν ένα συγκρότημα που δεν χώραγε σε κατηγορίες και ετικέτες.
Τρεις ευφυείς προσωπικότητες με ηγέτη τον Ferry που συνέθετε σχεδόν τα πάντα έχοντας την πολύτιμη βοήθεια των υπόλοιπων δύο στην δημιουργία αυτού του τόσο προσωπικού τους ήχου.
Οι δίσκοι τους ο ένας καλύτερος από τον άλλο. For Your Pleasure, Stranded, Siren, Country Life, Flesh And Blood, Manifesto, Avalon.
Tα τραγούδια πολλά, ιστορικά και κλασσικά ταυτόχρονα. Out Of The Blue, Pyjamarama, Virginia Plain, Do The Strand, Editions Of You, A Song For Europe, In Every Dream Home A Heartache, Both Ends Burning, Love Is The Drug, Same Old Scene για να αναφέρουμε μερικά από αυτά, καθώς επίσης και την κλασσική πλέον διασκευή στο Jealous Guy (ο δικός τους φόρος τιμής στον John Lennon).


Οι Roxy Music διαλύθηκαν το 1976, επανενώθηκαν το 1978, ξαναδιαλύθηκαν το 1983 και άρχισαν να παίζουν λάιβ το 2001, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσουν το νέο τους άλμπουμ έπειτα από 24 χρόνια δισκογραφικής σιωπής.
Αυτό θα περιλαμβάνει και δύο συνθέσεις του Μπράιαν Ινο, ο οποίος όμως δεν θα παίξει στην μπάντα που θα δούμε επί σκηνής.
Στο γήπεδο Καραϊσκάκη θα βρεθούν όλοι οι υπόλοιποι: Φέρι, Μανζανίρα, Μακέι, Τόμσον. Κι αν κρίνουμε από τους πρόσφατους δίσκους του Φιλ Μανζανίρα, θα βρίσκονται σε μεγάλα κέφια. Λέτε η μπογιά του γόη Μπράιαν Φέρι να περνάει ακόμα;


ROXY MUSIC
BRYAN FERRY - φωνητικά
PHIL MANZANERA - κιθάρες
ANDY MACKAY - σαξόφωνο, όμποε
PAUL THOMPSON - τύμπανα

Live στο Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης
(Καραολή Δημητρίου & Σοφιανοπούλου, Νέο Φάληρο, τηλ.: 210-4800900 )
Τετάρτη 12 Ιουλίου 2006
Ώρα παράστασης: 9:00 μ.μ.
Είσοδος: 40€ αρένα, 45€ καθήμενοι
Εισιτήρια προπωλούνται στα: Ticket House, Ticketshop, Virgin Megastores, Σταδίο Καραϊσκάκη.
Ο χρήστης ΠΛΑΤΩΝ δεν είναι συνδεδεμένος   Απάντηση με παράθεση