Είχα πάρει πολύ τα πάνω μου τον τελευταίο καιρό. Και γενικώς είμαι στα πάνω μου εδώ και 3 χρόνια. Σίγουρα δεν είναι φυσιολογικό. Υπό κανονικές συνθήκες και μετά από ένα διαζύγιο θα έπρεπε να κλαίω τη μοίρα μου και να αναρωτιέμαι ποιος είμαι, τι γυρεύω και πού πάω (όπως λέει κι ένα τραγούδι του Γερολυμάτου -μα που τον θυμήθηκα ο αθεόφοβος!).
Διότι κύριοι και κυρίες από το 1987 που είχα την πρώτη μου ερωτική εμπειρία, όταν κυριολεκτικά με βίασε μία κοπέλα αρραβωνιασμένη και 3 χρόνια μεγαλύτερή μου, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2004 που χώρισα με τη πρώην γυναίκα μου είχα πάει με 3 γυναίκες όλες κι όλες. Όχι ότι είχα τίποτα στραβό
Ίσα-ίσα. Μια χαρά ήμουν. Μη με βλέπετε τώρα που σαρανταρίζω και τα μαλλιά μου έχουν αποδημήσει εις Κύριον. Απλά, οι σχέσεις μου ήταν μακροχρόνιες κι εγώ αυστηρά μονογαμικός. Πότε, λοιπόν, να προλάβω να πάω με πολλές γυναίκες όταν είμαι 3 χρόνια με τη μία, 2 χρόνια με την άλλη, κι άλλα 9 με την τρίτη; Βάλτε κι άλλα 2 χρόνια (20 μήνες για την ακρίβεια) στο στρατό. Μετρημένα κουκιά δηλαδή.
Και μετά; Και μετά τί; Έλα μου ντε! Όταν χώρισα, σκέφτηκα ''Αυτό ήταν''. Τώρα πια τι σχέσεις να κάνω σ' αυτή την ηλικία, μ' αυτήν τη ψυχολογία και μ' αυτή τη φάτσα που έχανε μαλλιά και κέρδιζε ρυτίδες;
Άβυσσος όμως η ψυχή της γυναίκας, άβυσσος κι εγώ. Διότι από τον Σεπτέμβριο του 2004 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2005 (μέσα σ' ένα χρόνο δηλαδή) είχα κάνει ήδη σχέσεις με 4 γυναίκες. Όχι ότι πρόκειται περί σπουδαίου κατορθώματος αλλά για έναν τύπο σαν εμένα (που είμαι εξαιρετικά ντροπαλός σε τέτοια θέματα) ήταν πολύ σημαντικό. Ό,τι δεν είχα καταφέρει σε 17 ολόκληρα χρόνια, το κατάφερα σε 12 μήνες. Και δεν έφτανε μόνο αυτό αλλά ερωτεύτηκα, σφοδρά κιόλας. Κι έτσι πήρα την απόφαση να ξαναπαντρευτώ.
Ευτυχώς κι η Εύη είναι ερωτευμένη μαζί μου οπότε είπαμε να παντρέψουμε την τρέλλα μας. Είχα πάρει πολύ τα πάνω μου λοιπόν. Έλα όμως που... ήρθε μία έρευνα που έγινε στην Ελλάδα και λέει ότι ο Έλληνας αλλάζει 10,6 συντρόφους στη διάρκεια της ζωής του!
Τί έκανε λέει; Δηλαδή εγώ που πρόλαβα ν' αλλάξω 7 είμαι κάτω από το μέσο όρο; Ε, αυτό δεν το ανέχομαι!
Είναι προσβολή στον ανδρισμό μου! Τι θα πω αύριο-μεθαύριο στο γιο μου; Τι ιστορίες θα λέω μπροστά στο τζάκι στον εγγονό μου; Δυστυχώς δεν θα έχουν τίποτα να περηφανευτούν για μένα
(εκτός ίσως από τη μεγάλη μου δισκοθήκη).
Πρέπει λοιπόν να βρω οπωσδήποτε 4 γυναίκες μέχρι τις 30 Ιουνίου που είναι ο γάμος μου. Διότι εγώ το τιμάω το στεφάνι μου και δεν έχω σκοπό να διαπράξω το αμάρτημα της μοιχείας. Παίρνω τηλέφωνο τη μέλλουσα γυναίκα μου.
- Μωρό μου, πρέπει να πάω με 4 γυναίκες μέχρι τις 30 Ιουνίου!
- Ε; Τί σ' έπιασε τώρα;
- Το και το (της εξηγώ για την έρευνα κ.λπ.).
- Ωραία. Πήγαινε εσύ με 4 γυναίκες κι εγώ θα πάω με 10 άντρες!
- Γαμώτο! Δεν το σκέφτηκα αυτό!
- Κακομοίρη μου! Έτσι και κάνεις τίποτα θα πας εσύ στο χώμα κι ο Αλβανός στη φυλακή!
- Ο Αλβανός;
- Ναι, ο Αλβανός. Σιγά μη σε σκότωνα η ίδια! Θα σου βγάλω τα μάτια κακομοίρη μου!
Φτου! Δεν έπιασε. Ακόμα κι οι προσπάθειές μου να την πείσω να είναι κι αυτή παρούσα έπεσαν στο κενό. Αποκλήθηκα κι ανώμαλος. Ορίστε μας! Πρέπει να το πάρω απόφαση. Θα κολλήσω στον αριθμό 7. Και οι 7 ήσαν υπέροχες. Σαν τα 7 θαύματα του κόσμου.
Όσο για το 10,6; Μμμμ... Σιγά τον αριθμό. Δεν είναι καν ακέραιος. Άσε που πολλοί θα έχουν πει ψέμματα και θα το έπαιζαν μεγάλοι εραστές φαντασιώμενοι ότι περνούσαν στο κρεβάτι τους τις Νύχτες του Αγίου Βαρθολομαίου
. Τώρα που είπα Βαρθολομαίος... τον έφαγαν τον άνθρωπο και γεννήθηκαν μαντινάδες κι ανέκδοτα που κάνουν τον γύρο του κόσμου σε 80 e-mail... Βρε τι πάθαμε...