Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
Παλιά 13-10-11, 20:45   #1 Αρχή
ΠΛΑΤΩΝ
Φέριστος παράφρων
 
Το avatar του χρήστη ΠΛΑΤΩΝ
 
Εγγραφή: 04-06-2006
Περιοχή: Εις το ανώλεθρον ατελεύτητον άυλον
Μηνύματα: 1.862
Αποστολή μηνύματος μέσω MSN στον/στην ΠΛΑΤΩΝ
Arrow Αι Ειδοί του Μαρτίου


ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ
Σκηνοθεσία: George Clooney
Παίζουν: Ryan Gosling, George Clooney, Paul Giamatti, Marisa Tomei, Jeffrey Wright, Evan Rachel Wood
Διάρκεια: 101'


«Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή/ Και τες φιλοδοξίες σου να υπερ-νικήσεις» γράφει ο Καβάφης στο ποίημά του «Μάρτιαι Ειδοί». Εμπνευσμένος, όπως ο Σαίξπηρ, από την προφητεία που έλεγε ότι στις 15 Μαρτίου, δηλαδή στις ειδούς του Μαρτίου, ο παντοδύναμος Ιούλιος Καίσαρ θα δολοφονηθεί.

Από την ίδια προφητεία εμπνευσμένος και ο θεατρικός συγγραφέας Μπο Γουίλιμον του έργου «Farragut North», με το οποίο ο Κλούνι υπογράφει την καλύτερη, μέχρι τώρα, αμερικανική παραγωγή με τον τίτλο «Αι Ειδοί του Μαρτίου»!
Τρεις οι αρετές αυτής της ταινίας, της πιο ώριμης από τις τέσσερις μεγάλου μήκους που σκηνοθέτησε αυτός ο γοητευτικός μάγκας. Με πατημένα τα 50 και με μια καριέρα που τραμπαλίζεται ισορροπημένα από το Nespresso και τον Ocean με τους 11 έως τις δικές του επεξεργασμένες κατευθύνσεις. Από πού νομίζετε προκύπτουν τα φράγκα που στη συνέχεια θα επενδυθούν σε ιστορίες που τις απολαμβάνει κανείς χωρίς να μασουλάει ποπ κορν; Από τη βαριά κουλτούρα; Βλακείες.

Τρεις λοιπόν οι αρετές του Τζορτζ. Η πρώτη, η σκηνοθετική του οπτική. Από τη μια ακολουθεί τα πατήματα σπουδαίων υπογραφών της φιλελεύθερης, αριστερίζουσας, αμερικανικής παράδοσης. Του Σίντνεϊ Λουμέτ, του Νόρμαν Τζούισον, του Μάρτιν Ριτ. Από την άλλη, χαμηλόφωνα και διακριτικά ξεσκονίζει και εκσυγχρονίζει τα πατήματα τα παραδοσιακά.
Η δεύτερη αρετή του είναι η θεματική. Του πάνε το παρασκήνιο και η πολιτική. Απόδειξη; «Good night and good luck» («Καληνύχτα και καλή τύχη»).
Η τρίτη είναι η ερωτική του σχέση με το cast (διανομή ρόλων). Πάρτε μολύβι και χαρτί: πρωταγωνιστής ο Ράιαν Γκόσλινγκ. Το 30χρονο αστέρι μ' ένα σερί πρωτοκλασάτων ερμηνειών. Από το «Half Nelson» και το «Drive» μέχρι αυτό εδώ. Κόβω τον σβέρκο μου. Σε λίγους μήνες θα είναι υποψήφιος ο μικρός Καναδός. Ακολουθούμενος από τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και τον Πολ Τζιαμάτι. Και εν μέσω αυτών, των θηρίων, η 24χρονη Εβαν Ρέιτσελ Γουντ. Γατόνι θηλυκό. Πάει για μεγάλη καριέρα αυτό το πλάσμα το χαρισματικό.

Και ο Τζορτζ; Για τον εαυτό του κράτησε τον ρόλο που του ταιριάζει εντελώς. Ως η λευκή εκδοχή ενός Μπαράκ Ομπάμα. Οικογενειάρχης, άμεσος, αντιπολεμικός, φιλολαϊκός. Ο κυβερνήτης Μάικ Μόρις που διεκδικεί το χρίσμα των Δημοκρατικών. Ο επόμενος πλανητάρχης. Ενα «προϊόν» που οι δύο σύμβουλοι - Ράιαν Γκόσλινγκ και Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν - το γυαλίζουν, το πακετάρουν, του βάζουν κορδέλες με κουδουνάκια και το πουλάνε στις μάζες. Γιατί ο πολιτικός είναι «προϊόν». Και η καμπάνια, μια επένδυση που μπορεί να αποφέρει εκατομμύρια. Η πολιτική δεν παίζεται με όρους χολιγουντιανής, κραυγαλέας μηχανής, με κακούς και καλούς. Συνήθως η μάχη κρίνεται από τις λεπτομέρειες. Ποιες είναι αυτές; Περισσότερη σημασία είχε το σπέρμα του Μπιλ Κλίντον και λιγότερη η πολιτική του για τις τσέπες των φτωχών. Ολοι αιχμάλωτοι του Image. Επομένως, η πολιτική ως εικονική πραγματικότητα. Επομένως, εικονικό το προϊόν. Ομως η εξουσία είναι αληθινή. Και η ταινία εξαιρετική. Τζορτζ, ορκίζομαι, θα το ξαναδώ!

Κριτική του Δημήτρη Δανίκα (Τα Νέα)


Βαθμολογία (με άριστα το 5):
Τα Νέα: 4
Ελευθεροτυπία: 4
Lifo: 4
Ο χρήστης ΠΛΑΤΩΝ δεν είναι συνδεδεμένος   Απάντηση με παράθεση