[pastoula]

Tο ξυπνητήρι σου χτυπά, ξεκίνησε η μέρα
και κάτω από το δέρμα σου, σου λέω καλημέρα
μπορεί να φαίνομαι μικρό, μα είμαι όμως κάτι
που θα σφυρίζει στο μυαλό και δεν θα κλείνεις μάτι.

Σηκώνω τα τηλέφωνα, πηγαίνω και ψωνίζω
και όλες τις ανάγκες σου, εγώ τις κανονίζω
σκοτώνω τη συνείδηση, στη σκέψη βάζω φόρο
και τη ζωή σου κυβερνώ από ΄να δορυφόρο.

Eίμαι ένα τσιπάκι τόσο δα
που θα σ΄ οδηγήσει στη σκλαβιά
πάρε ό,τι ποθείς στον κόσμο αυτό
μου αρκεί να ζείς χωρίς Θεό.

Πολλά θα γίνουν γύρω σου χωρίς να έχεις γνώμη
κι από παντού θα κλείσουνε της ξεγνιασιάς οι δρόμοι
θα γίνω ο προστάτης σου, στα χέρια μου όλοι οι νόμοι
καί άνεργοι θα μείνουνε παντού οι αστυνόμοι...

χαπι?