Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
Παλιά 25-10-06, 10:34   #12 Αρχή
Christy
.::Always Somewhere::.
 
Το avatar του χρήστη Christy
 
Εγγραφή: 29-06-2006
Ηλικία: 54
Μηνύματα: 303
Προεπιλογή

Το ζήτημα με τις ασθένειες της "ψυχής", του εσωτερικού μας κόσμου δηλαδή, και η απαρχή της λύσης τους είναι να συνειδητοποιήσει το άτομο ότι όντως νοσεί! Στις περισσότερες των περιπτώσεων το άτομο δεν δέχεται ότι έχει πρόβλημα.

Δουλεύοντας στον τομέα των φαρμάκων (εμμέσως) έχω να πω πως κάθε μήνα κυκλοφορεί και ένα νέο ψυχοφάρμακο ειδικά για την κατάθλιψη. Οι έρευνες που γίνονται για την καταπολέμησή της αυτή τη στιγμή ανά τον κόσμο είναι πολλές. Η λύση του προβλήματος εξαρτάται αποκλειστικά και κύρια από την καλή συνεργασία του ατόμου με τον ψυχοθεραπευτή του είτε αυτός είναι ψυχίατρος είτε είναι ψυχολόγος. Κι αυτό γιατί κάθε περίπτωση είναι μοναδική.

Τα δύο αυτά επαγγέλματα είναι τελείως διαφορετικά μόνο ως προς το δικαίωμα συνταγογράφησης. Ένας ψυχολόγος βασίζεται κυρίως στην προσπάθεια εύρεσης της πηγής του προβλήματος και στην δημιουργία των ψυχικών προϋποθέσεων για να λυθεί. Ο ψυχίατρος είναι εκείνος που θα βοηθήσει φαρμακευτικά αν το μέγεθος της νόσου χρήζει τέτοιας βοήθειας.

Ως απάντηση στον προβληματισμό του soraver: Δεν είναι μόδα. Είναι οι ρυθμοί και οι αξιώσεις της σύγχρονης ζωής. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι εξωγενείς παράγοντες που βοηθούν στην εξάπλωση και στην ανάπτυξη της κατάθλιψης. Ένα από αυτά είναι το ιντερνετ και ο υπολογιστής που αν και υπάρχουν φορές που λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά σε άτομα που είναι εξ ανάγκης μοναχικά εν τούτοις έχει δημιουργήσει και καταθλιπτικά άτομα που ζουν μόνο μέσα από αυτό απομονώντας τον έξω κόσμο.

Ο λόγος που οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στη νόσο είναι τόσο ορμονικές όσο και ποιότητας ζωής. Το πρώτο είναι μάλλον αυτονόητο και έχει να κάνει με όλη τη διαδικασία και τις διεργασίες που γίνονται στον οργανισμό της και διαφέρει από τον ανδρικό.

Σε ό,τι αφορά την ποιότητα ζωής οι γυναίκες κλήθηκαν με πρόσχημα την "ισότητα" να παίξουν πολλαπλούς ρόλους με αποτέλεσμα σε κάποιους από αυτούς να τα καταφέρνουν λιγότερο καλά. Αυτό εκ των πραγμάτων δημιουργεί και ενοχές και αισθήματα αυτοαπογοήτευσης και τάσεις χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Αντίστοιχα ο ρυθμός ζωής στους άνδρες μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη ή άλλες ψυχολογικές νόσους αλλά ένα από τα πιο συχνά ξεσπάσματα του οργανισμού τους έχει να κάνει με την επίδοσή τους στη σεξουαλική τους ζωή. Και δεν εννοώ μόνο ως απόδοση σεξουαλικότητας και πράξης αλλά και ως ποιότητας σπέρματος.

Ταυτόχρονα με την αύξηση της κατάθλιψης αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο και ο ρυθμός ανδρών που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν λόγω χαμηλής ποιότητας σπέρματος. Τις περισσότερες φορές αυτό οφείλεται σε ψυχολογικούς λόγους και σε συνθήκες ζωής. Μόνο το 3% των περιπτώσεων (που αγγίζουν το 1/3 του ανδρικού πληθυσμού) οφείλεται σε παθολογικά αίτια. Κι αυτό σα γεγονός οδηγεί και σε κατάθλιψη!

Προσωπική εκτίμηση: Προσπαθώντας να κερδίσουμε τα στάνταρ που κάποιοι άλλοι έθεσαν για μια "καλύτερη ποιότητα ζωής" ξεχάσαμε να ΖΟΥΜΕ. Που σημαίνει ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩ με μένα και με τους άλλους.
__________________
Δεν σου εμπνέουν συγκίνηση και αγάπη άνθρωποι που δεν ράγισαν ποτέ
και που στη φάτσα τους δεν έγραψε κανένα ζόρι...


Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Christy : 25-10-06 στις 10:37.
Ο χρήστης Christy δεν είναι συνδεδεμένος   Απάντηση με παράθεση