Mια φορα κι εναν καιρο
ειμασταν μια συμμορια 5-6 καλοπαιδων,καλοκαιρια στην Περαια.Οργωναμε θυμαμαι κυριολεκτικα τον τοπο!
Την Μηχανιωνα την ειχαμε για πλακα...Πεταγομασταν ποτε ποτε και μεχρι Θεσσαλονικη ετσι,για την αλλαγη
Μεχρι σημερα δεν καταλαβαινω που την βρισκαμε τοση αντοχη!
Απ'το πρωι πανω στη σελα,μεχρι το μεσημεριανο μπανιο στην θαλασσα,φαι,μεσημεριανο υπνακο κι απο τις 17:00 μεχρι τα μεσανυχτα ξανα στους δρομους!
Τ'ανεμελα καλοκαιρια ομως σιγα σιγα τελειωσαν κι ενας ενας πηρε παπι,σκουτερ ή εντουρακι.Η συμμορια αλλαξε μεσο κι εγω εμεινα μονος πια μια και οι δικοι μου ουτε ν'ακουσουν για μηχανακι
Τα χρονια περασαν,οι παιδικες συμμοριες εξανεμιστηκαν στην πνοη του χρονου και εμεινε μονο μια γλυκοπικρη αναμνηση καπου στην ακρη του μυαλου.Αλλα πως τα φερνει η ζωη καμια φορα...
Σημερα εχω μηχανη και πολλες νεες παρεες στον χωρο αυτο.Πηγαινω εκδρομες τα Σ/Κ με την μηχανη και μεσοβδομαδα παμε με 2-3 φιλους ποδηλαταδα συνηθως προς καμια Καλαμαρια.
Ελπιζω να'χουμε ολοι την υγεια μας και ν'ακολουθησουν πολλα χρονια με διτροχες περιπλανησεις και αμετρητες ωρες οπου θα νιωθω και παλι παιδι
