Ύστερα από 6+ χρόνια μόνιμης κατάθλιψης/μελαγχολίας αποφάσισα πριν από 1 1/2 μήνα να πάω σε ψυχίατρο.
Αυτήν την στιγμή είμαι με φαρμακευτική αγωγή [ladose+zanax] και
ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ
ΝΙΩΘΩ καλυτέρα.Το σημαντικό είναι να πάρει κάποιος την
ΜΕΓΑΛΗ απόφαση να βοηθήσει τον εαυτό του [δλδ να ξεκινήσει επισκέψεις σε ειδικούς γιατρούς. Οι φίλοι όσο καλοί και να είναι δεν μπορούν να βοηθήσουν όσο ένας ειδικός/έμπειρος γιατρός].
Βέβαια κανείς δεν μου εγγυάται ότι δεν θα ξανά-ξυπνήσει αυτός ο "δαίμονας" αλλά θέλω να προσπαθώ να τον κοντρολάρω όσο μπορώ.
Το στοίχημα που έχω βάλει με τον εαυτό μου είναι ότι δεν θέλω να χαλιέμαι για μαλάκες ανθρώπους και ειδικότερα για μαλακισμένες/ηλίθιες/
ανώριμες γυναίκες [που στην τελική αυτές ήταν η βασική πηγή του κακού για μένα].
Όσο αφορά την φαρμακευτική αγωγή, επειδή είδα από πολλά άτομα μια αρνητική αντίδραση όταν ανάφερα ότι παίρνω φάρμακα, γιατί δεχόμαστε defacto τα φάρμακα που μας δίνει ο παθολόγος όταν πχ μας πονάει το στομάχι και δεν δεχόμαστε τα φάρμακα του ψυχίατρου? Στην τελική εάν το πάμε ρεαλιστικά ΟΛΑ είναι χημικές αντιδράσεις του εγκεφάλου μας και η κατάθλιψη [για μένα] είναι μια "προβληματική" κατάσταση του εγκεφάλου μας.
Anyway οποίος θέλει more info εδώ είμαστε
.gif ":)")
Material Defender 1032
PS.
http://www.e-psychology.gr/