10 ΛΕΠΤΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ.
.... τουτ τουτ τουτ..(καλει το τηλεφωνο)
-Παρακαλώ;
-... Αντελικα... Ειμαι ο οδηγός του λεωφορείου... βρήκα την κάρτα σου και...
-Μήν συνεχίζεις. Έχεις την διεύθυνσή μου. Σε περιμένω
ΚΛΙΚ (κλεινει το τηλέφωνο)
Ο Τζο σκεφτηκός μέσα στο κρύο νιώθει τα μάγουλά του να καίνε. Βαδίζει προς το αυτοκίνητό του. Τα χέρια του μέσα στις τσέπες και κρατάει σφιχτά στην παλάμη του την κάτ ατης Αντζελικας. Στο μυαλό του περνάνε διάφορες πρόστυχες σκέψεις. Θέλει πάει σπίτι της, να σπρώξει την πόρτα και να μπέι μέσα. Να την πιάσει άγρια απο το μαλλί και να την κολλήσει στον τοίχο. Τόσα χρόνια παντρεμένος με την γυναίκα του το πάθος έχει σβήσει. Αλλα τώρα με την Αντζέλικα νιώθει την ευκαιρία να ξαναζωντανέψει τον πρόστυχο άντρα μέσα του. Με το ένα του χέρι θα την κρατάει απο το μαλλί ενώ το άλλο του χέρι θα έχει περάσει κάτω απο την φούστα της και θα ψάχνει απεγνωσμένα για το εσώρουχό της.
(Τα παρακάτω είναι ακατάλληλα για ηλικίες κάτω των 18 ετών)
click to show
Το υγρό της σημείο δείχνει το πόσο ερεθισμένη ειναι για εκείνον. Ο άντρας της ένας μεσήλικας φαλακρός δέν είναι ικανός να της προσφέρει την ηδονή που της προσφέρει ο Τζό. Το χέρι του εντοπίζει το σχεδόν ανύπαρκτο εσώρουχο. Με μία κίνηση με τα δάχτυλά του το παραμερίζει και γλυστράνε μέσα της. Ένα καυτό βογγητό της Αντζέλικας στο αυτί του Τζό τον κάνει να συνεχίσει πιό άγρια. Το φούσκωμα στο παντελόνι του γίνεται αντιληπτό απο την Αντζέλικα.
-Εμπρός λοιπόν! Χαλάρωσέ το! λέει ο Τζό. Η γυναίκα κατάλαβε. Θα έκανε τα πάντα για εκείνον! Γονάτισε μπροστά του βλέποντας το φούσκωμά του. Με την παλάμη του χεριού της το αγγίζει. Νιώθει την σκληρότητά του. Τον κοιτάει στα μάτια και του λέει
-Αυτή η βραδυά θα κυλίσει πολύ πιο ωραία απο ότι φανταζόμουνα...
Ο Τζό εκεί που περπατούσε, ενας ήχος τον διακόπτει απο τις σκέψεις του.
-Τζο!
Ο Τζό γυρίζει και βλέπει έναν τύπο με καπέλο αλα Ιντιάνα Τζοουνς και με μιά μάυρη μακρυά καμπαρντίνα. Ήταν ψηλός και γεροδεμένος.
-Ποιός είσαι εσύ! Πώς γνωρίζεις το όνομά μου;
-Λέγε με Freeman. Είσαι παρείσακτος Τζό.
-Ε; Τί θές να πείς?
-Δέν πρέπει να υπάρχει Τζό, πρέπει να πεθάνεις!
Ο Τζό τρομάζει, αρχίζει να ιδρώνει, ποιός τρελός είναι αυτός! Τί μαλακίες του λέει!
-Θα σε σκοτώσω Τζό. Τα κακαπαιδά ξεκίνησαν μιά ιστορια με πρωταγωνιστή εσένα. Αλλα λυπάμαι Τζό, οι κανόνες των ονομάτων αλλάζουν! Πρέπει να πεθάνεις!
-ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ! Ο Τζο πανικόβλητος ψάχνει τις τσέπες του για το κινητό του. ΘΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ! ΠΑΡΑΤΑ ΜΕ ΗΣΥΧΟ!
-Μάταιο Τζό! Δέν θα έρθει καμιά αστυνομία εάν δέν το επιτρέψουμε εμείς που γράφουμε την ιστορία!
-ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ!
Ο Freeman βγάζει απο την καμπαρντίνα του ένα μεταλλικο ρόπαλο που θύμιζε ρόπαλο του baseball. Ο Τζο το βλεπει και γουρνάνει τα μάτια του! Αρχίζει να τρέχει.
-Γύρνα πίσω Τζό! Δέν μπορείς να πάς πουθενά. Δέν ανήκεις πλέον εδώ!
Ο Τζο τρέχει με όλη του την δύναμη προς το αμάξι του, λίγο ακόμα και θα προλάβει να μπεί μέσα. Ο Freeman υψώνει τα χέρια του περπατώντας αργά. Ξαφνικά ένας τοίχος ορθώνεται απο το πουθενά μπροστά στον Τζό! Ακινητοποιείται!
-ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ!
-Εμείς ορίζουμε τον κόσμο Τζο! Έχω σταλεί εδώ να σε βγάλω απο την ιστορία, δέν ανήκεις πλέον εδώ! Και μετά θα ξεκάνω και την Αντζελικα.
Ο freeman σηκώνει ελαφρά το γείσο απο το καπελο του.
-ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ! ΚΑΠΟΥ ΣΕ ΞΕΡΩ ΕΣΕΝΑ! ΣΕ ΞΕΡΩ! ΕΙΣΑΙ... ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΤΟ SILENT HILL ΔΙΑΟΛΕ! ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ!
Ο Freeman σπάει ένα ελαφρύ χαμόγελο στον Τζό και σηκώνει το ρόπαλό του.
-ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΕΕΕΕΕΕ!!!
-Γειά σου Τζό.
ΜΠΑΠ!
Κομμάτια απο κρανίο και αίματα πετάγονται στον τοίχο πίσω απο τον Τζό. Η σκιά του Freeman χάνεται στο βάθος....