[Christy]

Το ζήτημα είναι όμως σοράβερ πως στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτή την ΠΑΡΑΝΟΜΗ προσπέραση την κάνεις εν βρασμώ ψυχής και ως εκ τούτου ΑΠΡΟΣΕΚΤΑ!

Stay_close ανήκω σε αυτούς που έπαθαν και έμαθαν και δεν κρύβομαι πίσω από το δάκτυλό μου. Οδηγώ δικό μου μηχανάκι από την ηλικία των 13 (μπορείτε ελεύθερα να βρίσετε για την ανευθυνότητα αυτών που μου το επέτρεψαν!) και αυτοκίνητο από τα 25. Η ταχύτητα για μένα ήταν τρόπος ζωής όπως και οι κόντρες στημένες ή όχι τρόπος ζωής. Το αυτοκίνητό μου το έφτανα στα όρια του και όταν τα ξεπέρασα ένιωσα όμορφα... Η τύχη όμως εκδικείται όταν την προκαλείς συνεχώς. Έμαθα με τραγικό τρόπο πως τα δίκυκλα και τα τετράκυκλα είναι το μέσο για να μεταφερθείς κάπου και ο χρόνος μετάβασης δεν εξαρτάται αποκλειστικά από σένα και το μέσο! Δεν είναι το μέσο για να ξεσπάς τα νεύρα σου ή να κυκλοφορείς την αδρεναλίνη στο αίμα σου! Υπάρχουν πιο ασφαλείς τρόποι για να εκκρίνεις αδρεαναλίνη. Ασφαλείς... για τους άλλους πρωτίστως. Πλέον είμαι υπερ της άσκησης περιορισμού του εγωισμού μας και της εγωπάθειάς μας!

Κι όλα αυτά τα έμαθα χωρίς να φταίω ουσιαστικά τη συγκεκριμενη στιγμή που συνέβη ότι συνέβη (έφταιγα όμως άλλες που η τύχη με είχε προφυλάξει!). Ίσως γι' αυτό να είμαι εδώ σήμερα.