αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985!

pastoula · 15-02-08, 20:39

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια
γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να
περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό
ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο
το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε
ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το
«σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια
και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα
χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες
χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές
γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες
κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε
ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν
έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε
όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα
φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν
κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος
για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με
πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και
όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να
κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο
ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως
κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια
νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες
με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να
βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά
βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό,
κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας
έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα.
Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση,
όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν
ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους
φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους
γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν
υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε
να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο
άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να
περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες
στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς
μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην
άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια
κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο
chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά
μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά
παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να
μεγαλώσεις σαν παιδί...

soraver · 15-02-08, 20:48

agkou

Aetonail · 15-02-08, 21:09

Piggy · 15-02-08, 23:44

κι εγώ τα πρόλαβα αυτάαααααααααααααααααααααα

Κοκκινονίκος · 16-02-08, 00:39

Παράθεση:

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64

είχαμε είχαμε.. το χε κερδίσει ο αδερφός μου στα γαριδάκια

Cj · 16-02-08, 03:49

axxxxxxxxxxxxxxxxx τεσπα βλεπω και εγώ τώρα τα πιτσιρικια και συγχύζομαι με τις μαλακιες που κάνουν και τα χρόνια που σπαταλούν σε αυτές . Αν μπορούσαν να βρούν τρόπο αυτά που κανουν στην οθόνη να τα καταφέρνουν και έξω θα ήμασταν πολυ ζουπερ

msl · 16-02-08, 10:20

Και εγώ θεωρώ ότι έζησα πολλά απο αυτά και ας μην είμαι πριν απο το 1985...

Cj, εγώ πάλι γιατί ταράζομαι οταν βλέπω τι κάνουν τα πιτσιρίκια οταν είναι έξω στους δρόμους;

maRtina · 16-02-08, 11:19

Ανεπαναληπτα δυστυχως

fofoka · 16-02-08, 12:10

Παράθεση:

Αρχικό μήνυμα απο Piggy

κι εγώ τα πρόλαβα αυτάαααααααααααααααααααααα

κι εγώ τα πρόλαβα μαζί σας!!! Ως και αλάνα είχαμε!! θυμάμαι την piggy να πέφτει και να χτυπαει με το ποδηλατο(

), να χτυπάμε με το ειρήνη ή πόλεμος, να μας κυνηγάει ο free με το αεροβόλο......και πόλλα πόλλα ακόμη.....τι ωραίες επόχες!!

maRtina · 16-02-08, 13:02

eimai sigouri pos kai i genia pou megalonei tora otan 8a ftasei na flertarei ta 30 ta idia 8a leei kai ayth gia ta paidika ths xronia...axxxxxxx aloimono sta xronia poy erxontai

15-02-08, 20:39	#1
pastoula υπόθετο Εγγραφή: 27-01-2008 Περιοχή: Σεϊχέλες Ηλικία: 44 Μηνύματα: 8.379	αφιερωμένο σε όσους γεννήθηκαν πριν το 1985! H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή. Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε. Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι. Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου! Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη! Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα. Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί... __________________ Τώρα τελευταία, έτσι ξυπνάω click to show

15-02-08, 20:48	#2
soraver ΥΠΕΡΚΟΠΕΛΙ Εγγραφή: 04-06-2006 Περιοχή: Στα βάθη του υπονόμου! Ηλικία: 38 Μηνύματα: 14.668	agkou __________________ click to show comics

15-02-08, 21:09	#3
Aetonail E.M.A.A. Εγγραφή: 05-06-2006 Περιοχή: WTC Ηλικία: 52 Μηνύματα: 2.365	__________________

16-02-08, 03:49	#6
Cj Ο Αργός με την πάπια Εγγραφή: 23-11-2006 Ηλικία: 47 Μηνύματα: 1.181	axxxxxxxxxxxxxxxxx τεσπα βλεπω και εγώ τώρα τα πιτσιρικια και συγχύζομαι με τις μαλακιες που κάνουν και τα χρόνια που σπαταλούν σε αυτές . Αν μπορούσαν να βρούν τρόπο αυτά που κανουν στην οθόνη να τα καταφέρνουν και έξω θα ήμασταν πολυ ζουπερ __________________ ΜπλαΜπλαΜπλαΜπλαΜπλα εσώρουχα ΜπλαΜπλαΜπλαμπλα Κρεβάτι μας οδοντιατρος Piggy & Freeman - Όλη η αλήθεια δια στόματος matinas About Serxanoula JUMBOΕΛΕΟΣ click to show soraver

16-02-08, 10:20	#7
msl Anamella Εγγραφή: 06-01-2008 Ηλικία: 37 Μηνύματα: 2.184	Και εγώ θεωρώ ότι έζησα πολλά απο αυτά και ας μην είμαι πριν απο το 1985... Cj, εγώ πάλι γιατί ταράζομαι οταν βλέπω τι κάνουν τα πιτσιρίκια οταν είναι έξω στους δρόμους; __________________ click to show click to show Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε, κι αν δε σ'το πουν να μάθεις να το κλέβεις κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε, πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν 'ανέβεις Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει, κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση, πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα, δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα, εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω, μ' αυτόν το τόνο του λευκού στο βλέμμα του λέω μια φράση σα να υπεκφεύγω, με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα Τίποτα σημαντικό .. Ζω μονάχα εν λευκώ And sth usefull .. Οδοντίατρος, Αθλητικός Όμιλος Πήγασος Κυψέλης

15-02-08, 23:44	#4
Piggy Φυσική Ξανθιά Εγγραφή: 03-07-2006 Περιοχή: στον κόσμο μου Ηλικία: 40 Μηνύματα: 5.177	κι εγώ τα πρόλαβα αυτάαααααααααααααααααααααα

16-02-08, 11:19	#8
maRtina viva la κλαψα! Εγγραφή: 12-04-2007 Περιοχή: Θεσαλλονίκη Ηλικία: 44 Μηνύματα: 10.527	Ανεπαναληπτα δυστυχως __________________ Είμαι και γαμώ τα παιδια ! Τυχαίο; Δεν νομιζω !!!! click to show "πάρτα" ...... Yet I know that the goal Is to keep me from falling"

16-02-08, 13:02	#10
maRtina viva la κλαψα! Εγγραφή: 12-04-2007 Περιοχή: Θεσαλλονίκη Ηλικία: 44 Μηνύματα: 10.527	eimai sigouri pos kai i genia pou megalonei tora otan 8a ftasei na flertarei ta 30 ta idia 8a leei kai ayth gia ta paidika ths xronia...axxxxxxx aloimono sta xronia poy erxontai __________________ Είμαι και γαμώ τα παιδια ! Τυχαίο; Δεν νομιζω !!!! click to show "πάρτα" ...... Yet I know that the goal Is to keep me from falling"

Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)