DEJA VU

[ΠΛΑΤΩΝ]

DEJA VU
Παίζουν: Ντένζελ Ουάσινγκτον, Πόλα Πάτον, Τζέιμς Καβίζελ, Βαλ Κίλμερ
Σκηνοθεσία: Τόνι Σκοτ
Θρίλερ
Διάρκεια: 128'

Ο παραγωγός Τζέρι Μπρουκχάιμερ και ο σκηνοθέτης Τόνι Σκοτ, υπογράφουν ένα θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, όπου επικρατεί το απόλυτο χάος.
Η ιστορία εξελίσσεται στην αναγεννημένη Νέα Ορλεάνη μόνο που αντί για το μάτι του κυκλώνα έχουμε τυφλούς τρομοκράτες, ενώ τα δορυφορικά συστήματα παρακολούθησης παρουσιάζονται ως ''μάννα εξ ουρανού'' και ως τη μόνη λύση απέναντι στην τρομοκρατία.
Πάλι καλά που δεν μας προτείνουν να έχει ο καθένας μας από μία εμφυτευμένη κάμερα κι από ένα ζέπελιν πάνω από το κεφάλι μας ώστε να βλέπουν ανά πάσα στιγμή που είμαστε και τι κάνουμε...


Το «Deja vu» ξεκινάει με μια σκηνή όπου περιγράφεται η ανατίναξη ενός φέρι μποτ σε ένα πορθμείο του Μισισιπή, με αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων αθώων επιβατών.
Ο πράκτορας της αντιτρομοκρατικής Νταγκ Κάρλιν (Ντένζελ Ουάσινγκτον) αναλαμβάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση αλλά βρίσκει ότι υπάρχει σύνδεση της αιματηρής αυτής υπόθεσης με τη δολοφονία μιας κοπέλας (Πόλα Πάτον) που έγινε λίγο πριν.
Το FBI τον στρατολογεί και τον μυεί σε ένα απόρρητο επιστημονικό πρόγραμμα που ονομάζεται ''Παράθυρο στο χρόνο''.


Μέσω του προγράμματος αυτού, ο Ντένζελ Ουάσινγκτον μπαίνει σε μια μηχανή και μεταφέρεται 4 μέρες και 6 ώρες πίσω στο χωροχρόνο για να αποτρέψει το μοιραίο και να αλλάξει τον ρου των γεγονότων, προσπαθώντας παράλληλα να σώσει την κοπέλα, η οποία ασκεί πάνω του μια περίεργη γοητεία.


Η δράση είναι καταιγιστική, με εκρήξεις και καταδιώξεις με αυτοκίνητα που επιστρατεύονται για να καλύψουν τα κενά του σεναρίου.
Ανάμεσα σε όλα τούτα, τίθονται και ηθικά-φιλοσοφικά ερωτήματα γύρω από την αλλαγή του ρου της ιστορίας, έτσι για να προσδώσουμε και μία ρομαντικότητα στον Ντένζελ Ουάσινγκτον.


Από τεχνικής άποψης η ταινία είναι άψογη. Δραματουργικά, όμως, από ένα σημείο και μετά χάνεις τον μπούσουλα και μπερδεύεσαι.
Η αληθινή και η εικονική πραγματικότητα συνδέονται συγχέοντας αυθαίρετα το παρελθόν με το παρόν.
Με λίγα λόγια η ταινία προσπαθεί περισσότερο να σε εντυπωσιάσει παρά να σου πει κάτι. Είναι από τις ταινίες που τις παρακολουθείς απλά για να περάσει η ώρα χωρίς να σου μείνει τίποτα από αυτές.

Βαθμολογία: 2 (με άριστα το 5)