Zodiac

[ΠΛΑΤΩΝ]

ZODIAC
Σκηνοθεσία: David Fincher
Παίζουν: Jake Gyllenhaal, Mark Ruffalo, Robert Downey Jr., Anthony Edwards, Brian Cox
Διάρκεια: 156’
Θρίλερ

"Dear editor.
This is the Zodiac speaking"
Κάπως έτσι ξεκίνησε η επικοινωνία του Zodiac, ενός ανορθόδοξου serial killer, και της εφημερίδας San Francisco Chronicle. Με 13 τουλάχιστον θύματα στο ενεργητικό του, ο Zodiac έσπειρε τον φόβο και την παράνοια στο San Francisco περί τα τέλη των 60s και σποραδικά μέσα στα 70s, και προκαλούσε τις αρχές στέλνοντας γράμματα και γρίφους, προσδοκώντας μια περίεργη δημοσιότητα σε ένα μακάβριο παιχνίδι που συντάραξε την Αμερικανική πόλη για περισσότερο από μια δεκαετία και απασχόλησε την αστυνομία μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990.


Ο «Zodiac» κυνηγούσε κυρίως ζευγάρια, τα οποία δολοφονούσε έπειτα από μια μαρτυρική διαδικασία και είχε κατατρομάξει τον πληθυσμό της περιοχής.
Η ταινία όμως δεν ασχολείται με το ποιος ήταν ο δολοφόνος (απλώς επειδή δεν τον συνέλαβε ποτέ κανείς, παραμένει ένα από τα άλυτα αστυνομικά μυστήρια). Ομως ο Φίντσερ δεν ενδιαφέρεται για το ποιος ήταν ο φονιάς, αλλά για την εμμονή κάποιων ανθρώπων να τον ανακαλύψουν, μία εμμονή που θα τους μετέτρεπε σε φαντάσματα του εαυτού τους: οι ζωές τους φτιάχτηκαν και καταστράφηκαν από την ατέλειωτη σειρά στοιχείων που άφηνε πίσω του ο δολοφόνος.


Όταν τα ραβασάκια του Zodiac φθάνουν στην εφημερίδα San Francisco Chronicle, εξάπτουν το ενδιαφέρον του Robert Graysmith (Jake Gyllenhaal), ενός νεαρού καρτουνίστα με έφεση στο λύσιμο γρίφων.
Πρώην πρόσκοπος ο ίδιος, ο Graysmith σπαταλά ολόκληρο τον προσωπικό του χρόνο αποσκοπώντας στο να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα του Zodiac, καθώς ο εκκεντρικός ρεπόρτερ Paul Avery (Robert Downey Jr.) διεξάγει την αντίστοιχη δημοσιογραφική έρευνα με μοναδικό στόχο τη δόξα.


Εν τω μεταξύ μια πλειάδα αστυνομικών ερευνών σε τέσσερις διαφορετικές δικαιοδοσίες όπου δρα ο Zodiac πέφτουν στο κενό.
Οι επιθεωρητές Dave Toschi (Mark Ruffalo) και Bill Armstrong (Anthony Edwards) διασταυρώνουν κατά καιρούς τις έρευνές τους με τους Avery και Graysmith, αν και καθόσον ο δράστης παραμένει ασύλληπτος, μόνο ο τελευταίος φαίνεται ότι έχει τις ψυχικές δυνάμεις για να φτάσει μέχρι την τελική του αποκάλυψη.

Ο σκηνοθέτης του «Seven» ξαναμοιράζει την ίδια τράπουλα με τρόπο πολύ διαφορετικό αυτή τη φορά, φτιάχνοντας ένα θρίλερ που αποδραματοποιείται πλησιάζοντας το ντοκιμαντέρ, για να ξαναγίνει προς το τέλος θρίλερ. Ο Fincher, όμως, παγιδεύεται μέσα στη δίνη των θεωριών και των σωρευόμενων στοιχείων της υπόθεσης και επιχειρεί να προσθέσει και αυτός το λιθαράκι του στην επίλυση του μυστηρίου. Αυτό ζημιώνει την ατμόσφαιρα της ταινίας, η οποία σύντομα αποδεικνύεται ένα σχεδόν ντοκιμενταρίστικο οδοιπορικό στην ψύχωση που ανέπτυξαν με την υπόθεση οι δύο άμεσα εμπλεκόμενοι δημοσιογράφοι και ο επικεφαλής αστυνομικός.
Ανεξήγητα μεγάλης διάρκειας, αλλά σαφώς καλογυρισμένη, η ταινία είναι ένα ρεαλιστικό ψυχολογικό θρίλερ, σκηνοθετημένο με μαεστρία, δεξιοτεχνία και εξαιρετική προσοχή. Επίσης, διακρίνεται για τις ερμηνείες της καθώς οι τρεις ηθοποιοί που υποδύονται τους κεντρικούς ήρωες έχουν ανυπολόγιστη δυναμική και αναμφισβήτητο ταλέντο.


Δεσπόζει υποκριτικά ο Robert Downey Jr. αλλά εξίσου καλή είναι και η ερμηνεία του Ruffalo όσο και αυτή του νεαρού Gyllenhaal.


Βαθμολογία: 3,5 (με άριστα το 5)