Πριν από 6 μήνες θα έλεγα "Λεωνίδα άρχισες πάλι τις μαλακίες"
Κι ως ένα σημείο , πάλι άρχισες τις μαλακίες
Η φιλία δεν μετριέται ούτε χιλιομετρικά ούτε χρονολογικά. Δεν γίνεται να έχεις φάει σκατά με τον άλλον, να τον νιώθεις αδερφό και ξαφνικά επειδή μετακόμισε, η σχέση σας να μην είναι όπως πριν. Σίγουρα δεν θα μπορείς να βρίσκεσαι όποτε θες, αλλά τα υπόλοιπα για μένα είναι μαλακίες! Και παπαριές καμαρωτές! Και είμαι απόλυτα εξαγριωμένη! Γιατί εγώ έχω χάσει φίλο
(ξέρεις εσύ για ποιον λέω) χωρίς ούτε μια εξήγηση και χωρίς να μάθω ποτέ αν έκανα μαλακία και χωρίς φυσικά να έχω ποτέ την δυνατότητα να διορθώσω την πιθανή μαλακία. Και επίσης, έχω και πιο πρόσφατο παράδειγμα με εκείνη που θεωρούσα αδερφή μου! Που προφανώς κι εκείνη είχε το ίδιο ηλιθιο μυαλό να μετράει την φιλία με τα χιλιόμετρα και να θεωρεί πως ο φίλος πρέπει να μένει ένα στενό παρακάτω και να είναι σε χρόνο dt δίπλα σου ανά πάσα ώρα και στιγμή!
Ε λοιπόν όχι ρε παρτάκια! Δεν είναι έτσι η φιλία! Θα τρέξω στον φίλο μου έστω και τηλεφωνικά όποτε έχω την ανάγκη του (και φυσικά το ίδιο θέλω να κάνουν και οι φίλοι μου, δεν είμαι ο Τειρεσίας ούτε μέντιουμ να μυρίζω τα νύχια μου πότε εσύ (ο κάθε εσύ) δεν είσαι καλά και περιμένεις μήπως τυχαία σε πάρω τηλέφωνο και αφού καταλάβω ότι δεν είσαι καλά, να προσπαθώ με χίλιους δυο τρόπους να σε κάνω να μου πεις τί τρέχει κατά πρώτης για να μάθω τί σου συμβαίνει και κατά δευτέρης για να μπορέσω να σου πω μια κουβέντα υποστήριξης που ίσως εκείνη την στιγμή σε γεμίσει αισιοδοξία). Εκείνον θα πάρω τηλέφωνο όταν δεν νιώθω καλά, σε εκείνον θα πω τα απόκρυφα μυστικά μου, εκείνος θα μάθει πρώτος ότι παντρεύομαι, εκείνος θα είναι ένα από τα πρώτα άτομα που θα ανακοινώσω ότι περιμένω παιδί και εκείνος θα είναι ένα από τα πρόσωπα που θα θέλω να αντικρύσω μόλις βγω από χειρουργείο! Σίγουρα θα κάνω γνωριμίες στον τόπο που μένω ώστε να μπορώ να πάω για έναν καφέ, αλλά
ΠΟΤΕ δεν θα ξεχάσω τον φίλο μου. Εκείνον που μου χάιδευε το κεφάλι όταν εγώ μυξόκλαιγα για τον γκόμενο που με άφησε, εκείνον που με πήρε αγκαλιά και με άφησε να ξεφτιλιστώ μπροστά του αφού πρώτα είχα ξεφτιλιστεί παρακαλόντας τον παραπάνω γκόμενο να γυρίσει πίσω, εκείνον που μου κράτησε το χέρι όταν το είχα ανάγκη και μου είπε "όσο είμαι δίπλα σου μην φοβάσαι τίποτα εγώ είμαι εδώ ρε" εκείνον που κάναμε την μία τρέλλα πίσω από την άλλην και έχουμε τώρα να θυμόμαστε ευτυχισμένα χρόνια, εκείνον που χοροπήδαγε μαζί μου όταν ήμουνα χαρούμενη επειδή βρήκα τον άντρα της ζωής μου, εκείνον που δάκρυσε μαζί μου όταν του ανακοίνωσα ότι παντρεύομαι! Και όλα αυτά γιατί για μένα την φιλία την συνθέτουν πράγματα πολύ πιο ανώτερα από αποστάσεις και συγκυρίες και καταστάσεις. Και όλες οι δικαιολογίες που θέλετε να βρίσκετε και ονομάζετε "απόσταση - συγκυρίες - καταστάσεις" είναι μόνο και μόνο για να σας κάνουν να νιώθετε καλά με τον εαυτό σας "προδίδοντας" μια φιλία.
Σιχτίρ, με δαιμόνισες μεσημεριάτικα! Κλείνω απότομα τις σκέψεις μου γιατί έχω πάρει φόρα και έχω εξοργιστεί και προφανώς μπορεί και να μην βγάζουν νόημα αυτά που λέω! Α! Οσο για σένα Γιαννακάκη -όταν-έχω-πρόβλημα-δεν-πρόκειται-να-πάρω-τηλέφωνο-και-δεν-πρόκειται-να-το-συζητήσω α) είσαι πολύ σίγουρος για τον εαυτό σου ότι θα τα καταφέρεις μόνος σου
β) βάζεις ένα τεράαααστιο τοίχο σε σένα και στον φίλο που θα ενδιαφερθεί να μάθει
γ) δεν εμπιστεύεσαι αρκετά τους φίλους για να τους πεις τί σου συμβαίνει
δ) ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΝΕΤΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΙ ΖΟΡΙΑ ΤΡΑΒΑΣ