Πρώτη μέρα στο σχολείο και η κυρία γνωρίζει τα παιδάκια
της τάξης της. "Πώς σε λένε εσένα?" "Κώστα κυρία". "Εσένα
πώς σε λένε?" "Μαρία κυρία". "Εσένα πως σε λένε?" "Στέλιο
κυρία". Κάποια στιγμή φτάνει σε ένα παιδάκι "Πώς σε λένε
εσένα?" "Ελία κυρία". "Ελία?" "Ναι κυρία είμαι αλβανός"
η κυρία ταράχτηκε και φοβήθηκε ότι δεν θα τον παίζουν τα
άλλα παιδάκια επειδή είναι αλβανός, οπότε του λέει: "Από
σήμερα θα λέγεσαι Γιαννάκης και θα είσαι Ελληνόπουλο"
Χαρούμενος ο Γιαννάκης που ήταν Ελληνόπουλο τώρα, τον
έπαιζαν τα παιδάκια στο διάλειμα...
Το μεσημέρι, αφού σχόλασε, πάει σπίτι. Τον φωνάζει η μαμά
του "Ελία, έλα να φάμε" "Δεν με λένε Ελία μαμά. Με λένε
Γιαννάκη και είμαι Ελληνόπουλο" "Είσαι ο Γιαννάκης και
είσαι Ελληνόπουλο?" Και τον αρχίζει στις γρήγορες.
Το απόγευμα, ο μπαμπάς του τον είδε να κλαίει, και τον
ρωτάει "Ελία, γιατί κλαίς?" "Δεν με λένε Ελία μπαμπά.
Είμαι ο Γιαννάκης και είμαι Ελληνόπουλο" "Είσαι ο Γιαννάκης
και είσαι Ελληνόπουλο?" Και τον αρχίζει και ο μπαμπάς
στις γρήγορες.
Οπότε πάει την επόμενη μέρα στο σχολείο μπαταρισμένος
με αίματα και επιδέσμους και τον βλέπει η κυρία και τον
ρωτάει "Γιαννάκη, τι έπαθες?" οπότε της απαντάει "Άστα
κυρία, χτες με δείρανε δυό αλβανοί"
__________________
|