[Λατρεία]

Aφού με είχε φάει το άγχος που λέτε κι αφού με δυσκολία κρατιόμουν(κατουριόμουν), μπαίνω στο τουτού με καταρρακτώδη βροχή
Με ρωτάνε: Θες να κάνουμε λίγο πορεία να χαλαρώσεις ή να στρίψουμε κατευθείαν για γωνία; "Καλά με δουλεύουν" σκέφτομαι. Αποφασίζουμε να πάμε πορεία
Την εξετάστρια τη λέγανε Κούλα. Με το που το ακούω, σκέφτομαι 1ον) και 2ον)"Κούλα, μ ακούυυς;".
Φτάνει η ώρα της γωνίας, γυρνάω το κεφάλι μου να κοιτάξω πίσω και αντικρύζω την εξετάστρια σ' αυτήν ΑΚΡΙΒΩΣ την στάση ------> . Μετά που πάτησα φρένο, ξύπνησε
Κάνω τη γωνία και παραλίγο να με κόψειι επειδή λέει είχα λίιιιιιιιιιγη παραπάνω απόσταση, μέχρι και την πόρτα άνοιξε για να τσεκάρει η κακίστρω
Aλλά έσωσε την κατάσταση ο εξεταστής
Ε, μετά όλα τα υπόλοιπα κύλησαν ομαλά
Έχασα τη μισή μου ζωή βέβαια, άσπρισαν και τα υπόλοιπα μαλλιά μου αλλά το πήρααααα

Αρχίστε να δηλώνετε συμμετοχή για να σας πάω άτα



Ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ στον Νικρεντ που αφιλοκερδώς μου παραχώρησε το τουτού του και την υπομονή του, για να εξασκηθώ στα παρκαρίσματα. Και ήταν ΠΟΛΥ καλός δάσκαλος (Αν εξαιρέσουμε ότι λίγο και θα με πλάκωνε στο ξύλο )

Κι ένα ακόμα πιο ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ που στο εξής θα μου παραχωρεί το τουτού του για να γίνω μια καλή και έμπειρη οδηγός