Ξύλινα Σπαθιά - Φωτιά στο λιμάνι
Θα 'μαι πάντα εγώ μέσ’ στο όπλο σου η σφαίρα
να σκοτώνεις αυτούς που σκοτώνουν τη μέρα
με τα μαύρα γυαλιά και το άσπρο φουστάνι
να κοιτάς μακριά τη φωτιά στο λιμάνι
Ξέρω ένα παιδί που μου λέει πως σε ξέρει
ότι είχατε δει ένα τρελό καλοκαίρι
στο κομμάτι που λείπει απ' το σπασμένο καθρέφτη
στο λιμάνι φωτιά, τον ήλιο πάλι να πέφτει
Κόκκινα σύννεφα στον ουρανό κι εσύ γελάς
Γελάς καθώς το πλοίο πλησιάζει σαν θηρίο
και μου λες λοιπόν θυμήσου μη πετάξεις τη ζωή σου στα σκυλιά
Γελάς γιατί σε θέλω κατεβάζεις το καπέλο
και μου λες λοιπόν θυμήσου σαν ταινία η ζωή σου να κυλά
Θα 'μαι πάντα εγώ μέσ’ στο όπλο σου η σφαίρα
να χτυπάς το νερό να χτυπάς τον αέρα
να θυμάσαι ξανά όσα είχαμε κάνει
τις φωτιές στα ντεπό τη φωτιά στο λιμάνι
__________________
A pessimist is what an optimist calls a realist
The nice part about being a pessimist is that you are constantly being either proven right or pleasantly surprised.
The more things change, the more they stay the same...
BEWARE EXPLICIT CONTENT BELOW!
click to show
axouto goutsou poutsou!
|