Δε νομίζω πως θα έπαιρνα ποτέ τέτοια απόφαση για κάποιο δικό μου πρόσωπο...Θα το θελα πάντα μαζί μου, όπως και να ήταν...
Ισώς για τους ίδιους τους εαυτούς μας αν μπορούσαμε να αποφασίζαμε μπορεί να το σκεφτόμουν...Αλλά και πάλι...ποτέ δε θα χανα την ελπίδα μου...ΠΟΤΕ.
Ουφ μελαγχόλησα
