12-02-08, 21:27
|
#477
|
Anamella
Εγγραφή: 06-01-2008
Ηλικία: 38
Μηνύματα: 2.184
|
Αλκίνοος Ιωαννίδης - Όνειρο ήτανε
Ο ουρανός ανάβει τα φώτα τίποτα πια δεν θα 'ναι όπως πρώτα
Ξημέρωσε πάλι
Ξυπνάω στο φως τα μάτια ανοίγω για λίγο νεκρός χαμένος για λίγο
Ξημέρωσε πάλι
Κι έχεις χαθεί μαζί με τον ύπνο μαζί με του ονείρου τον πολύχρωμο κύκνο
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τ' όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε όνειρο ήτανε
Θα ξαναρθείς μόλις νυχτώσει και τ' όνειρο πάλι την αλήθεια θα σώσει
Θα 'μαι κοντά σου
Μόνο εκεί σε βλέπω καλή μου εκεί ζυγώνεις κι ακουμπάς τη ψυχή μου
Με τα φτερά σου
Μα το πρωί χάνεσαι φεύγεις ανοίγω τα μάτια μου κι αμέσως πεθαίνεις
Μην ξημερώνεις ουρανέ
Άδεια η ψυχή μου το δωμάτιο άδειο κι από τ' όνειρό μου ακούω καθάριο
Το λυγμό της να λέει όνειρο ήτανε όνειρο ήτανε
__________________
click to show Αν σ' αγαπούν να μάθουν να το λένε, κι αν δε σ'το πουν να μάθεις να το κλέβεις
κι αν θες να δεις τ' αληθινά να καίνε, πρέπει στο ύψος της φωτιάς ν 'ανέβεις
Και σε λυπούνται που δεν το 'χεις νιώσει, κι εσύ λυπάσαι που το ξέρεις πρώτος
και που κανείς δεν είχε λάβει γνώση, πως η σιωπή σου ήταν χρόνια κρότος
Δικαίωμά μου να ποντάρω λίγα, δικαίωμά μου να πηγαίνω πάσο
κι εκεί που λένε πως ποτέ δεν πήγα, εγώ δεν πρόλαβα να το ξεχάσω
Κι όποιος ρωτήσει γιατί πάντα φεύγω, μ' αυτόν το τόνο του λευκού στο βλέμμα
του λέω μια φράση σα να υπεκφεύγω, με μια ελπίδα να 'ναι σαν κι εμένα
Τίποτα σημαντικό .. Ζω μονάχα εν λευκώ

And sth usefull .. Οδοντίατρος, Αθλητικός Όμιλος Πήγασος Κυψέλης
|
|
|