Παει και τελειωσε, απο ένα σημειο και μετά καταλήγει ολόκληρο θέμα το ποιες λέξεις μπορούμε και ποιες δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε.
Ας μου απαντήσει κανεις κάτι απλό: αν κάποιος στο δρόμο σε πει "ασπρο" θα θιχτεις? Εγω πάντως όχι. Αν μου πει ότι έχω σεξουαλική προτίμηση σε άτομα του αντίθετου φύλου θα θιχτώ? Πάλι όχι.
Γιατί θα πρέπει να υπάρχουν φράσεις/λέξεις που "δεν ειναι σωστό" να χαρακτηρίζουν κάποιον? Ναι, ειμαι λευκή και ναι μου αρέσουν άτομα του αντίθετου φύλου. so?
Σημασία νομίζω έχει ο τρόπος που θα πεις κάτι και το αν ο γενικός τόνος και το ύφος σου αποσκοπεί στο να μειώσει τον άλλον. Απο τη στιγμή που δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση, μήπως καταντάει λίγο υπερβολικο? Λέω τωρα... σκέψεις κάνω.
Μου θυμίζει λίγο την περίπτωση με τα "άτομα με κινητικά προβλήματα", που μέχρι πέρσυ θυμάμαι ο "ορθός" τρόπος να το λέμε ήταν "άτομα με ειδικές ανάγκες" . Από πέρσυ άλλαξε και το "ορθό" είναι "άτομα με αναπηρια". Δηλαδή, ευκολα κανείς μπορεί να κάνει μια λάθος προσφώνιση ή να μην ξέρει πως να αποκαλέσει μια κατασταση όταν αναφέρεται σ' αυτην, δεν σημαινει απαραιτητα κάτι κακο.
|