Η πιο αγαπημένη μου εποχή είναι η στιγμή που φτάνει η Μ. Εβδομάδα!!! Οι αναμνήσεις μου από τότε που μπορώ να θυμηθώ, είναι όλες υπέροχες! Για πολλά χρόνια ανεβαίναμε στο χωριό. Ακόμα θυμάμαι την μυρωδιά από το καμένο ξύλο από τις ξυλόσομπες, την μυρωδιά από τα κουλουράκια και τα τσουρέκια. Τα τελευταία χρόνια, δεν ανεβαίνουμε στο χωριό, πάμε στο εξοχικό. Από Μ. Δευτέρα, η μαμά μου κάθε απόγευμα έβαζε στην τηλεόραση την εκκλησία, άναβε το καντηλάκι της, θυμιάτιζε και ξεκίναγε την παραγωγή κουλουρακίων και τσουρεκίων. Μ. Πέμπτη το πρωί με πήγαινε να κοινωνήσω. Μετά, έβαφε τα αυγά της. Μ. Παρασκευή συνήθως μαγείρευε φακές νερομπλούμ με ξύδι. Και εννοείται, ότι έβλεπα το έργο με τον Χριστό! Το Μ. Σάββατο μετά την Ανάσταση, κάναμε διαγωνισμό με τα ξαδέρφια μου ποιος θα πάει πρώτος το φως στο σπίτι...
Ακόμα και τώρα λοιπόν, τα κάνω όλα αυτά!!! Αλλιώς δεν καταλαβαίνω ότι έρχεται το Πάσχα. Και δεν είναι ότι πρέπει να τα κάνω ή ότι δεν πρέπει να φάω κρέας, είναι επειδή έτσι το νιώθω κι έτσι το κάνω κι έτσι θα μάθω και τα παιδιά μου να κάνουν. Εμένα με εξοργίζουν ορισμένοι που Μ. Παρασκευή το ρίχνουν στους γύρους. Μια μέρα είναι, δεν μπορούν να κρατηθούν?
Αχ ωραίο τόπικ παιδιά, μου ξυπνήσατε πολύ όμορφες αναμνήσεις!
__________________
|