[a$wto$]

Στα αρχαία ελληνικά η επιστροφή λέγεται νόστος.
Άλγος σημαίνει πόνος.
Νοσταλγία είναι λοιπόν ο πόνος που προκαλεί σε κάποιον η ανικανοποίητη λαχτάρα της επιστροφής. Γι’ αυτήν τη θεμελιακή έννοια οι περισσότεροι Ευρωπαίοι διαθέτουν μια λέξη ελληνικής καταγωγής (nostalgie, nostalgia), κι έπειτα άλλες λέξεις που έχουν τις ρίζες τους στην εθνική γλώσσα : anoranza λένε οι Ισπανοί, saudade λένε οι Πορτογάλοι.
Σε κάθε γλώσσα αυτές οι λέξεις έχουν διαφορετική σημασιολογική απόχρωση......
.........
......
Διαβάζοντας χθες βράδυ το παραπάνω απόσπασμα σκεφτόμουν ότι για το μόνο πράγμα που πραγματικά αισθάνομαι νοσταλγία είναι για τα παιδικά μου χρόνια.
Τα χρόνια εκείνα όπου χωρίς να το ξέρω, να το επιδιώκω και να το σκέφτομαι βίωνα την απόλυτη αγνότητα, οπότε την απόλυτη ευτυχία. Και αυτή η απομάκρυνση από την προσωπική μου ουσία, την προσωπική μου ακατέργαστη σκοπιά για τον κόσμο με πονάει πολύ. Με εξουθενώνει. Με θλίβει.
Θέλω να ξαναγίνω παιδί. Δάκρυα έρχονται στα μάτια σαν το σκέφτομαι.


Πληρες κειμενο _ΕΔΩ_