"Κι όμως έχει η γη τέρμα
στα σύννεφά του τελειώνει ο ουρανός
κι αν σε νιώθει το δέρμα
τώρα θα πρέπει να μάθει αλλιώς
Στο μικρό λούνα-παρκ
τα φώτα σβήνουν ξανά
Όταν θα φεύγεις θα 'μαι μπροστά
όπου πηγαίνεις θα 'μαι μπροστά
στα δυο σου μάτια θα 'μαι μπροστά
έτσι τα 'φερε η ζωή, μαζί χωριστά"...