Ο διοικητης εμφανιζεται στο θαλαμο και δεν βλεπει ουτε εναν απο τους δεκα στρατιωτες.
Σε λιγο μπαινει ο πρωτος:
-Συγνωμη, κ. Διοικητα, αλλα ειχα ενα ραντεβου και εχασα το λεωφορειο. Μετα πηρα ταξι, αλλα εμεινε και
ετσι εκλεψα ενα αλογο, το οποιο ομως ψωφησε απο το πολυ τρεξιμο. Ηρθα, λοιπον, ως εδω με τα ποδια!!!
Δεν περναει πολλη ωρα και μπαινουν αλλοι οχτω στρατιωτες με την ιδια ακριβως δικαιολογια. Τα 'χει παρει ο
Διοικητης, αλλα αποφασιζει να περιμενει και τον τελευταιο φανταρο.
Παρουσιαζεται κι αυτος κι αρχιζει το γνωστο τροπαριο:
-Συγνωμη, κ. Διοικητα, αλλα ειχα ενα ραντεβου και εχασα το λεωφορειο. Μετα πηρα ταξι, αλλα ....
-Ασε να μαντεξω, μεινατε ....
-Οχι κ. Διοικητα. Ο δρομος ηταν γεματος ψοφια αλογα και πηγαμε απο τα χωραφια!!!
|