[pastoula]

Διαβάστε τι δηλώνει η Μαρία Σολωμού στον Γιάννη Χατζηγεωργίου και στο κυπριακό περιοδικό Omicron Άνδρας:

Ο μικρός έχει καταλάβει ότι έχετε χωρίσει με τον Μάριο; Του το έχετε εξηγήσει;

«Δεν ξέρω αν το έχει καταλάβει. Δεν το έχουμε συζητήσει ανοιχτά.»

Έχεις περισσότερες ερωτικές προτάσεις τώρα που είσαι μόνη, ελεύθερη και ωραία;

«Δεν έχω καμιά ερωτική πρόταση, δεν μου την πέφτει κανείς. Άλλωστε, ποτέ δεν είχα και ιδιαίτερες ερωτικές προτάσεις, ποτέ δεν έπεφταν οι άνδρες στα πόδια μου, ποτέ δεν με παρακάλεσε άνδρας, ποτέ δεν με είδε κάποιος και να πέσει ξερός.»

Πιστεύεις ότι τα έχεις κάνει όλα στη ζωή σου; Τα έχεις δοκιμάσει όλα; Έχεις κάνει one night stands, έχεις κάνει ναρκωτικά, έχεις πιει μέχρι θανάτου;

«Ναι. Έχω πιει μέχρι θανάτου, έχω κάνει ναρκωτικά, έχω κάνει μία φορά one night stand και μετά έκανα σχέση και παιδί κι έτσι λέω να μην το ξαναδοκιμάσω. Είδες άμα ο άνθρωπος είναι γκαντέμης; Πέρασα άγρια εφηβεία, τότε είχαν βγει στη μόδα τα πολλά ναρκωτικά, ήμουν τρελή κλάμπερ, αλλά όχι λιωμίδης. Δεν έπαιρνα ναρκωτικά για να βγω και να περάσω καλά. Απλά δοκίμασα και δε μου άρεσαν καθόλου. Και δεν καταλαβαίνω τους ανθρώπους που λένε "να κάνουμε μια γραμμή, να περάσουμε καλά", το θεωρώ χαζό. Αν ήξερε όλος αυτός ο κόσμος πόσο ηλίθιος φαίνεται στα μάτια κάποιοι που δεν έχει πιει ή δεν είναι λιώμα, δεν θα ξανάκανε.»

Γιατί δεν κάνεις την ανατροπή; Γιατί δεν παντρεύεσαι, Μαρία;

«Το έχω σκεφτεί για να λυσσάξουν όλοι. Το ότι εγώ θα βγω σήμερα το πρωί και θα σου πω μια βλακεία και θα βρεθούν δέκα άνθρωποι - οι οποίοι δεν έχουν δουλειά να κάνουν - και θα το σχολιάσουν, μου καίει τον εγκέφαλο. Και δεν καταλαβαίνω: Γιατί ασχολούνται με μένα; Εγώ αυτά που λέω τα θεωρώ αυτονόητα, αλλά δεν ήξερα ότι τα αυτονόητα στις μέρες μας είναι ταμπού. Επικρατεί απίστευτη υποκρισία. Κανονικά εγώ αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να σου δώσω μια άλλη συνέντευξη, να σου έλεγα μπούρδες που λένε οι περισσότεροι αλλά θα δημοσιευτεί στην Κύπρο και δεν με νοιάζει. Δεν προσέχω, δεν μπορώ να είμαι διπλωμάτης, δεν μπορώ να σου σερβίρω αυτό που πρέπει. Αυτό λοιπόν, με κάνει αγαπητή ή μισητή. Ε, δεν πειράζει, ας είμαι των άκρων, παρά να είμαι χλιαρή...»