Την εποχή που γεννήθηκε και βαφτίστηκε εκείνη πολύ πιθανό να χρειαζόταν να βαφτιστείς για να πάρεις όνομα. Θυμάμαι που λέγανε σε δυστυχήματα σκοτώθηκε ο τάδε και η τάδε και το αβάφτιστο βρέφος τους ηλικίας ενός έτους. Άσε που το όνομα που σε γράφανε ήταν αυτό που έδινε ο νονός στην εκκλησία, οπότε αν ήθελαν οι γονείς σου να σε λένε Μαρία και ο νονός έλεγε στον παπά να βαφτίσει το κορίτσι Γεθσημανή, το Γεθσημανή ήταν τ' όνομα που καταχώριζαν στο ληξιαρχείο. Μετά τη μεταπολίτευση σιγά σιγά άρχισαν να εκσυγχρονίζονται τέτοιες μεσαιωνικές διατάξεις, αλλά δεν νομίζω να πιάνουν αναδρομικά. Ας πούμε η μητέρα μου δεν επανέκτησε αυτόματα το πατρικό της όνομα όταν άλλαξε ο νόμος που έδινε στη σύζυγο το επώνυμο του συζύγου.
|