Τωρα τελευταια βασανιζω το μυαλουδακι μου με το εξης θεματακι:
Ο συντροφος της ζωης μας, το αλλο μας μισο, το ετερο ημισι, ειναι καθορισμενο, υπαρχει και περιμενει εκει εξω να το συναντησουμε, η τελικα κανεις δεν ανηκει σε κανεναν και ο γαμος ειναι μια φυλακη?
παρακαλω τους φιλοσοφους να μιλησουν!