Μη νομίζετε, κοπροσκυλάω αγρίως. Τόσα χρόνια μας κακομεταχειρίζονται στο κάτεργο τόσο που ακόμη και οι προτεστάντες συνάδελφοι (και ο Λιανγκ ο Κινέζος!) το έχουν παρει χαμπάρι ότι δεν υπάρχει λόγος να σκοτώνονται για να πλουτίζουν οι ιδιοκτήτες και οι μάνατζερ... εγώ δεν θα το έκανα? Πρώτον, πάω σχετικά αργά... δεύτερον, το μεσημέρι όταν ο καιρός το επιτρέπει πάω μια βόλτα τουλάχιστον μισάωρη (για γυμναστική, αλλά είναι ευχάριστη) και μετά τρώω μεσημεριανό με τους συναδέλφους στην καφετερία μέχρι 1:15 τουλάχιστον (αλλά αυτοί πάνε μετά τις 12:30, εγώ φεύγω για βόλτα). Τρίτον, μετά τις 5 με 5:30 που φεύγουν οι περισσότεροι είμαι μόνος μου οπότε κάνω ό,τι θέλω, σερφάρω, διαβάζω email κλπ κλπ. Κατά τις 6:30 πάω στο fitness room και περπατάω 45 λεπτά στον κυλιόμενο διάδρομο για κανονική γυμναστική (συνήθως κοιτώντας και χαζοκωμωδίες στο netbook). 7:30 φεύγω για σπίτι, εκτός αν έχω να κάνω ψώνια. Το πρόβλημα είναι ότι όταν φτάνω εδώ μετά το φαΐ είμαι ψόφιος και δεν έχω δύναμη να κάνω τίποτε. Εγέρασα μωρές παιδιά (και η σύνταξη αργεί πανάθεμά την)
|