Παράθεση:
|
«Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει την συμβαίνει εδώ?» Ακούστηκε και πάλι η ίδια φωνή, αλλά λίγο πιο ήρεμη αυτήν την φορά. Τα βλέμματα όλων…. χμ μάλλον όχι όλων, γιατί ο c.l.sad, προς στιγμήν ήταν μονόφθαλμος, μιας και το ένα του μάτι είχε κατεβάσει ρολά, προφανώς έβλεπε σε πολλά replay, το τελευταίο κροσέ του Baker…. Σχεδόν όλα τα βλέμματα λοιπόν είχαν στραφεί προς την πόρτα, όπου και αντίκρισαν την Panther!
|
Η Panther, ήταν αυτό που λέμε ο χωροφύλακας του χωριού, Του Χωριού ιδιοκτήτη του καφενείου και ιδρυτή. Λέγετε, ότι παλιότερα, όταν ο Χωριός κατοικούσε ακόμα εδώ ήταν ο προσωπικός του φρουρός και πως όταν έφυγε ο Χωριός από εδώ, την άφησε να φυλάει το χωριό.
Οι κακές γλώσσες βέβαια λένε, πως στην πραγματικότητα δεν φύλαγε μόνο το χωριό, αλλά είχε φιλήσει μια δυο φορές και τον soraver, και πως αυτός ήταν στην ουσία ο λόγος που την έβγαλε ο Χωριός από την προσωπική του φρουρά και δεν την πήρε μαζί του, αλλά την άφησε εδώ. Όπως επίσης λένε πως αυτή είναι η βασική αιτία, που ο soraver, το έριξε στο ποτό, για να ξεχάσει τον έρωτα του, καθώς η Panther μετά από την μέρα, που ο Χωριός έφυγε και την παράτησε, της κόστισε τόσο πολύ, που είχε μετανιώσει για όλα όσα είχε κάνει και μέσα σε αυτά, ήταν και ο soraver.
Σημασία όμως δεν έχουν το τι λένε οι κακές ή οι καλές γλώσσες, αλλά το ότι η Panther, στην πράξη πραγματικά καταφέρνει να κρατήσει τις ισορροπίες στο χωριό του Χωριού, ιδιοκτήτη του καφενείου και ιδρυτή, αφού κανείς δεν τολμά να της φέρει αντίρρηση ορισμένοι γιατί την σέβονται, άλλοι γιατί την φοβούνται, άλλοι γιατί απλά τους αρέσει το χρώμα της και ο soraver γιατί… «έτσι του αρέσει».
Τώρα θα μου πείτε, πως δεν γίνεται σε ολόκληρο χωριό, να μην υπάρχει ούτε ένας, που να μην της αντιστέκεται. Και ναι λοιπόν θα έχετε δίκιο. Υπάρχει κάποιος που της αντιστέκεται, της αντιστεκόταν και θα της αντιστέκεται για πάντα. Και μπορώ να πω πως και η Panther τον φοβάται λίγο, ίσως να είναι και το μοναδικό πλάσμα στον κόσμο που να την τρομάζει.
Αυτό λοιπόν το πλάσμα που τρομάζει ένα τόσο φοβερό και τρομερό θηρίο, είναι η ποντικομικρούλα Christy. Τώρα βέβαια θα μου πείτε, πως γίνεται ένα τόσο μικρό πλασματάκι, να μπορεί να τρομάξει ένα τόσο μεγάλο θηρίο. Λέγετε πως η Panther όταν ήταν μικρή, νόμιζε ότι ήταν ελέφαντας και αυτό της άφησε κάποια κατάλοιπα.
Η Christy εν τω μεταξύ, δεν γνώριζε πως η Panther την φοβότανε αν και είχε παραξενευτεί που δυο τρία βράδια, που είχε συναντήσει κατά τύχη την Panther στο δρόμο και εκείνη το έβαζε στα πόδια και όπου φύγει, φύγει.
Η Christy, ήταν ένα καλοκάγαθο ποντικάκι που ζούσε σε μία τρύπα κάτω από την βάση του ΠΛΑΤΩΝ. Η αγαπημένης της ασχολία ήταν η ζωγραφική. Μπορούσε να ζωγραφίζει με τις ώρες…. Ποιες ώρες (?) ….με τις μέρες, για να μην πω, με τις εβδομάδες. Πράγμα όμως που εκνεύριζε τον ΠΛΑΤΩΝ, αφού η Christy, ορισμένες φορές παρασυρόταν, με αποτέλεσμα, ο αρχικά κατάλευκος μανδύας του ΠΛΑΤΩΝ, αυτή την στιγμή, είναι γεμάτος, με ουρανούς, θάλασσες, μπλε τριαντάφυλλα και ένα μπλε περιστέρι. Όπως καταλάβατε, το μπλε ήταν το αγαπημένο της χρώμα!
Σε καθημερινή βάση, την ηρεμία του χωριού διατάρασσαν οι φωνές του ΠΛΑΤΩΝ….
«Μα δεν είναι κατάσταση αυτή! Κοίτα πως με έχεις κάνει…. Εγώ δεν είμαι άγαλμα….σκάσε Πουλόπουλε, όλο αφορμές ψάχνεις….. κινητή Πινακοθήκη έχω καταντήσει. Τι είναι πάλι αυτό εδώ το καινούργιο. Ένα μπλε αυγό? Τι γράφει πάνω? Βι….Βιά….γρα…Βιάγρα? Τι είναι τούτο πάλι? Ω! Θεοί του Ολύμπου, δώστε μου δύναμη, τι έχω κάνει και με αναγκάζεται να περνάω τέτοια βασανιστήρια? Από την μία ο Πουλόπουλος, να με πιλατεύει με τα τραγούδια του, από την άλλη τούτη εδώ, να με ζωγραφίζει το μόνο που μένει, είναι να αρχίζω να δίνω και φαγητό, και να το κάνουμε «άρτον και θεάματα». Ω Δία μεγαλοδύναμε, βοήθησε με ρίξε μια δυνατή βροχή να ξεπλύνεις όλες αυτές τις μουτζούρες από τον μανδύα μου και μετά έναν κεραυνό στον Πουλόπουλο, να ηρεμήσουν λίγο τα αυτιά μου. Ω Θεέ των Θεών…. Κάνε κάτι!!!»
Αλλά ας κλείσουμε αυτήν την παρένθεση και ας επιστρέψουμε πάλι πίσω στο εργαστήρι του c.l.sad.