Το κλειδί στην όλη υπόθεση είναι να κάνει κάποιος πολλά παιδιά. Κάνε 4-5 παιδιά με διαφορά 2 χρόνια το κάθε ένα. Θα προστατεύει το ένα το άλλο. Θα μαλώνει το ένα με το άλλο. Θα παραδειγματίζει το ένα το άλλο. Θα προσέχει το ένα το άλλο και θα πρίζει το ένα το άλλο. Και άν ένα απο αυτά θα βγεί αλήτης ή κάνει καμιά παγαποντιά, τοτε θα το καταλάβεις επειδή θα τον καρφώσουν τα υπόλοιπα σε σένα
Η φύση ξέρει απο μόνη της να "αποβάλει" απο ένα σύνολο πλασμάτων της, κάποια "ελαττωματικά". Οπότε εσύ θα το καταλάβεις χωρίς να χρειαστεί να κουνήσεις δαχτυλάκι.
Τώρα άμα δουλεύουν και οι δύο και μάλιστα στον ιδιωτικό τομέα υπάλληλος, θα κάνεις μόνο 1 παιδί και την φούτσισες. Το πιθανότερο είναι να τρέχεις σε παιδοψυχολόγους (στο εξωτερικό συμβαίνει, και εφόσον έχουμε την τάση να τρέχουμε πίσω απο τις συνήθειες των Αμερικάνων θα αρχίσει και εδώ) επειδή έτυχε κάποια στιγμή να έχει κλάψει το παιδί σου χωρίς λόγο. Έχεις ένα και μονάκριβο και απο το άγχος να το μεγαλώσεις σωστά, τα σκατώνεις πάνω στην προσπάθεια γιατί και να θές δέν έχεις χρόνο για το παιδί σου την σήμερον ημέρα, οπότε στρέφεσαι σε έτοιμες φόρμουλες που πουλάει η καθε κοινωνία και το παστώνεις με 2 ξένες γλώσσες, μπαλέτα, playstation ωστε να εξαφανίσεις τον όποιο ελεύθερο χρόνο απο το παιδί σου διότι ο ελεύθερος χρόνος του παιδιού δέν είναι ελέγξιμος απο τον γονέα ή αντιπροσώπους του (δάσκαλοι φροντιστηρίων κτλ.) Και άμα έχεις και δύο φράγκα παραπάνω άμα λάχει, του παίρνεις δασκάλους και το κάνεις ιδιαίτερα για να μήν συναναστρέφεται με άλλα πλάσματα της κοινωνίας και μολυνθεί απο αυτά.
(ναι το ξέρω υπερβάλω. Αλλα η χρήση της υπερβολής γινεται σκόπιμα πολλές φορές έτσι ωστε να δοθεί έμφαση
.gif ":)")
)