Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
Παλιά 02-09-06, 21:10   #5 Αρχή
kako_paidi®
Είμαι μητέρας!!!!
 
Το avatar του χρήστη kako_paidi®
 
Εγγραφή: 04-06-2006
Μηνύματα: 779
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο myrovolos

Όμως για καλή και κακή τύχη του aligator21, ο c.l.sad δεν ήταν ο μόνος που τον κυνηγούσε για το δέρμα του, υπήρχε και κάποιος άλλος που ποθούσε την απόκτηση του πολύτιμου δέρματος του, κάποιος που έβλεπε τον aligator21 σαν μια πολύ ωραία ζώνη και ένα πολύ όμορφο δερμάτινο ζευγάρι μπότες. Το όνομα αυτού ………
…..ήτο εφάμιλλο, με τον χαρακτήρα του, αν και λίγο παραποιημένο για κάλυψη. Ο Beaker Λοιπόν, ήταν αυτός που ποθούσε πιο πολύ από όλα και από όλους το πολύτιμο δέρμα του δύστυχου aligator21. Το πραγματικό όνομα του ήταν Beater, αλλά για να μην προδίδετε, το παραποίησε και το έκανε Beaker, έτσι ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί τα σατανικά του σχέδια χωρίς να δίνει στόχο. Ο Beaker όμως στην προκειμένη περίπτωση δεν θέλει να γδάρει τον aligator21, εξαιτίας του απαισιοτάτου χαρακτήρα του, αλλά λόγο ενός παλιού κόμπλεξ που είχε αποκτήσει, όταν ήταν ακόμα πιτσιρίκι, το οποίο λέγετε πως μάλλον ευθύνεται για την διαμόρφωση και του απαισιοτάτου χαρακτήρα του. Που στην περίπτωση του Beaker δεν ονομάζεται πλέον χαρακτήρας, αλλά χαλιακτήρας.

Ο Beaker, λοιπόν, κατάγεται από μία φτωχή οικογένεια, που έλεγε το ψωμί-ψωμάκι, την ντομάτα-ντοματάκι, το αγγούρι- αγγουράκι, το τυρί-τυράκι και την αδερφή του Πόπη. Ο Beaker, λοιπόν, εξαιτίας της απαίσιας, όμοιας με τον χαρακτήρα του, οικονομικής κατάστασης της οικογένειας του, τα μόνα υποδήματα που είχε ήταν μία παλιά αριστερή παντούφλα που του την είχε κάνει δώρο ο παππούς του, την παραμονή της ημέρας που θα πήγαινε στο σχολείο. Ο Beaker ήταν πάρα πολύ χαρούμενος, εκείνη την ημέρα, αλλά δυστυχώς ο καημένος δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι αυτό που του έδινε τόση χαρά εκείνη την ώρα θα του έφερνε τόσο πόνο στην συνέχεια. Είναι αυτό που λέμε «ουδέν καλό αμιγές κακού»!

Ο Beaker ξεκίνησε την επόμενη μέρα σιγοτραγουδώντας χαρούμενος, πλέον το ένα του πόδι δεν θα πατούσε γυμνό στον δρόμο, στις λάσπες στα νερά και πήγαινε προς το σχολείο, αγνοώντας τι τον περιμένει. Με το που έφτασε στο σχολείο λοιπόν ο Beaker, τον περίμενε ο Θείος του ο Sinister, ο κακός αδελφός του πατέρα του, που τον είχε αποδιωχτεί από το σπίτι και την οικογένεια. Ο Sinister, πλησίασε απειλητικά τον Beaker, και του άρπαξε με μίσος την μία και μοναδική αριστερή παντόφλα, που μόλις χτες του είχε χαρίσει ο πατέρας του πατέρα του και του κακού του θείου. Ο Sinister, πήρε την παντόφλα και τρέχοντας εξαφανίστηκε από το συννεφιασμένο βλέμμα του μικρού Beaker.

Με το που χάθηκε ο θείος του, ο Beaker ξέσπασε σε κλάματα και άρχισε να φωνάζει και να ζητάει επίμονα και ασταμάτητα την παντόφλα του, με λυγμούς. Οι συμμαθητές του μαζεύτηκαν γύρω του και συμπονετικά άρχισαν να τον κοροϊδεύουν και να γελούν μαζί του. Ο Beaker, όμως μέσα στην οδύνη και τον πόνο του, η κοροϊδία των συμμαθητών του, ήταν το τελευταίο πράγμα που τον ένοιαζε και συνέχισε να κλαίει ζητώντας την παντόφλα του πίσω. Οι συμμαθητές του μάλιστα, του κόλλησαν το προσωνύμιο «παντούφλας», που το ακολούθησε μέχρι και που τελείωσε την κτηνιατρική με εξειδίκευση στην δερματολογία.

Στην πραγματικότητα, ο Beaker ήθελε το δέρμα του κακόμοιρου aligator21, κυρίως για τις μπότες. Καρφάκι δεν του καιγόταν για την ζώνη, αλλά αφού περίσσευε κι άλλο δέρμα ήταν άδικο να πάει χαμένο. Ήθελε να αποχτήσει αυτές τις δερμάτινες μπότες αρίστης ποιότητας και να πάει να συναντήσει όλους αυτούς που τον κορόιδεψαν όλα αυτά τα χρόνια, για να τους κλωτσήσει στα αχαμνά. Ένας από αυτούς ήταν και ο ΠΛΑΤΩΝ, αλλά όπως προαναφέραμε ο ΠΛΑΤΩΝ τα είχε χαμένα. Αυτό εξηγεί και την «εφεύρεση» του Πλατωνικού έρωτα.

Τελευταία Πλατωνική κατάκτηση του ΠΛΑΤΩΝ ήταν η Piggy. Η Piggy, ήταν το κατοικίδιο του Freeman, ένα γλυκούλι και ροζ γουρουνάκι, που πήγαινε συχνά πυκνά και «Πλατωνικονότανε», με τον ΠΛΑΤΩΝ, γιατί την ευχαριστούσε η αίσθηση που ένιωθε καθώς έτριβε το ροζ δέρμα της στην μαρμάρινη γάμπα του ΠΛΑΤΩΝ. Βλέπεται ο Freeman εκτός από την Piggy, φιλοξενούσε και μερικούς ψύλλους, οι οποίοι όπως έδειχνα την συμπαθούσαν πάρα πολύ.

Ένας ψύλλος μόνο δεν πολυσυμπαθούσε την Piggy, για αυτό πολλές φορές έφευγε από το σπίτι πήγαινε μέχρι το τέλος του δρόμου, που περνάει μπροστά από το καφενείο του Χωριού, ιδιοκτήτη και ιδρυτή και οδηγεί πέρα από τις μηλιές στον κάμπο δίπλα στην λίμνη, οπού στις ακτές της σε μια σπηλιά ζουν ο Mentoras με το κατοικίδιο του τον Nidis_ την μύγα!
Ο χρήστης kako_paidi® δεν είναι συνδεδεμένος   Απάντηση με παράθεση