Η πόλη της Πράγας καλύπτει έκταση 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων και ο πληθυσμός της ξεπερνάει το 1.000.000.
Είναι η πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Τσεχίας και η σημαντικότερη πόλη της επαρχίας της Βοημίας.
Λόγω της γεωγραφικής της θέσης, στο κέντρο της Ευρώπης, η Πράγα είναι η ιδανική βάση για να επισκεφτείτε όχι μόνο την περιοχή της Βοημίας αλλά και πολλές άλλες μεγάλες πόλεις, όπως η Νιρεμβέργη, η Βιέννη, η Μπρατισλάβα και η Βουδαπέστη.
Είναι πολύ παράξενο πώς αυτή η πόλη προκαλεί ένα συγκεκριμένο συναίσθημα, ακόμη και στον τουρίστα που την επισκέπτεται για πρώτη φορά: αυτό της νοσταλγίας. Είναι παράξενο, γιατί υποτίθεται για να νοσταλγήσεις κάτι θα πρέπει κάποτε να το έχεις ζήσει, νιώσει και αγαπήσει (ή μισήσει). Εδώ όμως, η νοσταλγία γεννιέται για την πόλη, καθώς περπατάς για πρώτη φορά στους ξένους για σένα δρόμους της. Οι λόγοι για τη «γέννα» αυτού του συναισθήματος μπορεί να κρύβονται σε ένα και μόνο γεγονός: η Πράγα είναι ίσως η μοναδική πόλη στην Ευρώπη (αν όχι στον κόσμο) που μοιάζει με ένα τεράστιο μουσείο και το μουσείο είναι η κατ' εξοχήν κατοικία της μνήμης.
Αυτό το ζωντανό μουσείο έχει και μία επιπλέον ιδιαιτερότητα. Τα επιμέρους στοιχεία των ιστορικών και κοινωνικών αλλαγών του παλίμψηστου που αποτελεί η Πράγα αποκαλύπτονται μέσω των πολλών αρχιτεκτονικών στυλ και το καθένα ξεχωριστά διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος στην εντύπωση που θα προκαλέσει στον εκστατικό επισκέπτη για τη δόξα της εποχής του.
Είναι αλήθεια πως στη διάρκεια της κομμουνιστικής περιόδου οι κρατούντες αρνήθηκαν πεισματικά το παρελθόν της και προσπάθησαν να το αφήσουν να ξεφτίσει. Αν κάποιος επισκεπτόταν την πόλη εκείνη την περίοδο δύσκολα θα απέφευγε την κατάθλιψη, ακόμη και οι κάτοικοι δεν μπορούσαν να αναδείξουν (ή να εκμεταλλευθούν) την ομορφιά της. Ομως, ευτυχώς, τα τελευταία δέκα χρόνια οι εργασίες αποκατάστασης των μνημείων και των σπιτιών επέτρεψαν στη χαμένη λάμψη (και μνήμη) να ξαναγεννηθεί. Μένουν μόνο τα κτίρια του περιβόητου σοσιαλιστικού ρεαλισμού να βρουν με κάποιο τρόπο τη θέση τους στην περιφέρεια του ιστορικού κέντρου.
Η πόλη της Πράγας αποτελείται από 5 αρχαίες πόλεις και διασχίζεται από το Μολδάβα, έναν παραπόταμο του Έλβα.
Το 1922 ιδρύθηκε το αστικό συγκρότημα της ευρύτερης Πράγας που περιέλαβε 37 περιοχές και περίχωρα της κεντρικής Βοημίας. Η περιοχή εξυπηρετείται ικανοποιητικά από το συγκοινωνιακό δίκτυο.
Ο ποταμός Vltava (Μολδάβας) είναι αυτός που οριοθετεί τις γειτονιές της πόλης. Δεξιά του βρίσκονται η Παλιά Πόλη, η Εβραϊκή Συνοικία και η Νέα Πόλη. Αριστερά του η Mala Strana (Μικρό μέρος), το Κάστρο της Πράγας και ο λόφος Hradcany (Χρατσάνι).
Λόγω της θέσης της, η Πράγα προσέλκυε ξένους εμπόρους από τους προϊστορικούς ακόμη χρόνους.
Στις αρχές του 10ου αιώνα είχε εξελιχτεί σε ακμάζουσα πόλη με μια μεγάλη αγορά (την Πλατεία της Παλιάς Πόλης) και δύο ακροπόλεις (το Κάστρο της Πράγας και το Βίσεχραντ), από όπου οι πρώτοι κυβερνήτες της, οι Πρεμυσλίδες, διεξήγαγαν τις πολυάριθμες οικογενειακές διαμάχες τους. Συχνά, αυτές οι διαμάχες ήταν αιματηρές: το 935 μ.Χ., ο πρίγκιπας Βεγκέσλαος δολοφονήθηκε από τον αδελφό του, Βολέσλαο. Αργότερα, ο Βεγκέσλαος ανακηρύχθηκε άγιος και έγινε ο γνωστότερος προστάτης της Βοημίας.
ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ
Η καρδιά της Πράγας είναι η Παλιά Πόλη και η κεντρική πλατεία της. Τον 11ο αιώνα, οι οικισμοί γύρω από το Κάστρο επεκτάθηκαν στη δεξιά όχθη του Μολδάβα.
Σημαντικό μέρος της ιστορίας της Πράγας διατηρείται στα κτήρια γύρω από την Πλατεία της Παλιάς Πόλης (Στάρομεστσκε νάμεστι).
Στη βόρεια πλευρά δεσπόζει η λευκή πρόσοψη της μπαρόκ Εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, ενώ στην ανατολική υπάρχουν δύο υπέροχα δείγματα αρχιτεκτονικής: το Μέγαρο της Πέτρινης Καμπάνας, ένα αναστηλωμένο γοτθικό ανάκτορο, και το ροκοκό Ανάκτορο Γκολτς-Κίνσκι. Το ημικύκλιο συμπληρώνεται από μία σειρά απαλόχρωμων κτηρίων.
Εκκλησία της Παρθένου του Τιν
Στην Πλατεία της Παλιάς Πόλης δεσπόζουν τα υπέροχα κωδωνοστάσια αυτής της ιστορικής εκκλησίας, που άρχισε να χτίζεται το 1365 και σύντομα συνδέθηκε με το μεταρρυθμιστικό κίνημα της Βοημίας.
Δημαρχείο Παλιάς Πόλης
Ένα από τα εντυπωσιακότερα κτήρια της Πράγας είναι το Παλιό Δημαρχείο (Στάρομεστσκα Ράντνιτσε), που ιδρύθηκε το 1338, όταν ο βασιλιάς Ιωάννης των Λουξεμβούργων έδωσε την άδεια να δημιουργηθεί δημοτικό συμβούλιο. Με το πέρασμα των αιώνων, αρκετά παλιά σπίτια συνενώθηκαν. Έτσι, σήμερα, το Δημαρχείο αποτελείται από μία σειρά γοτθικών και αναγεννησιακών κτηρίων, τα περισσότερα από τα οποία έχουν ανακαινιστεί, μετά τις ζημιές που υπέστησαν από τους ναζί κατά την Εξέγερση της Πράγας, το 1945.
Ο πύργος, ύψους 69,5 μέτρων, προσφέρει ανεπανάληπτη θέα στην πόλη. Απαραίτητη στάση, λοιπόν, για να θαυμάσετε το αστρονομικό ρολόι και για μια άνοδο με τον ανελκυστήρα στον εξώστη για θέα στην πλατεία.
ΕΒΡΑΪΚΗ ΣΥΝΟΙΚΙΑ (JOSEFOV)
Κατά το Μεσαίωνα, στην Παλιά Πόλη υπήρχαν δύο εβραϊκές κοινότητες: οι Εβραίοι της Δύσης είχαν εγκατασταθεί γύρω από την Παλιά-Νέα Συναγωγή, ενώ αυτοί της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας έμεναν γύρω από το Παλιό Σουλ (τη σημερινή Ισπανική Συναγωγή). Σταδιακά, οι δύο οικισμοί ενώθηκαν και δημιουργήθηκε ένα κλειστό γκέτο.
Επί αιώνες, οι Εβραίοι της Πράγας υπέφεραν από καταπιεστικούς νόμους -το 16ο αιώνα έπρεπε να φορούν έναν κίτρινο κύκλο ως σήμα ντροπής. Οι χριστιανοί τους κατηγορούσαν συχνά ότι έβαζαν φωτιές και δηλητηρίαζαν το νερό των πηγαδιών. Οι διακρίσεις υποχώρησαν κάπως το 1784 από τον Ιωσήφ Β' -η Εβραϊκή Συνοικία ονομάστηκε Γιόζεφοβ προς τιμήν του. Το 1850, η περιοχή αναγνωρίστηκε ως τμήμα της Πράγας.
Το 1890, οι αρχές αποφάσισαν να κατεδαφίσουν όλα τα παλιά κτίσματα γιατί, λόγω της έλλειψης αποχετεύσεων το γκέτο αποτελούσε κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Παρ' όλα αυτά, σώζονται το Δημαρχείο, μερικές συναγωγές και το Παλιό Εβραϊκό Κοιμητήριο.
Παλιό Εβραϊκό Κοιμητήριο
Μια γοτθική εμπειρία ανάμεσα στις πλάκες με τα πολλά ονόματα που αντιστοιχούν σε πολυώροφους υπόγειους τάφους.
Για πάνω από 300 χρόνια, αυτός ο εντυπωσιακός χώρος ήταν το μοναδικό μέρος όπου επιτρεπόταν να θάβονται οι Εβραίοι. Ιδρύθηκε το 1478 και, εκτός από μία μικρή επέκταση, σήμερα έχει ακόμη το μέγεθος που είχε και το Μεσαίωνα.
Λόγω έλλειψης χώρου, οι νεκροί θάβονταν ο ένας πάνω στον άλλο, δημιουργώντας μέχρι και 12 στρώματα.
Σήμερα, σε αυτό το μικρό χώρο θα δείτε τουλάχιστον 12.000 ταφόπλακες, αλλά, από ό,τι υπολογίζεται, εδώ έχουν ταφεί γύρω στους 100.000 ανθρώπους. Η τελευταία κηδεία ήταν αυτή του Μόζες Μπεκ, το 1787.
Συναγωγή Κλάουζεν
Πριν από την πυρκαγιά του 1689 στην περιοχή υπήρχαν μικρά εβραϊκά σχολεία και Οίκοι προσευχής, γνωστοί ως κλάουζεν. Η ονομασία αυτή δόθηκε και στη συναγωγή, που χτίστηκε πάνω στα ερείπια και ολοκληρώθηκε το 1694. Είναι ρυθμού μπαρόκ και στο εσωτερικό έχει όμορφες στρογγυλές αψίδες και πλούσια γυψομαρμάρινη διακόσμηση. Σήμερα στεγάζει εβραϊκές γκραβούρες και χειρόγραφα, καθώς και μία έκθεση γύρω από τις παραδόσεις και τα έθιμα των Εβραίων της Κεντρικής Ευρώπης, ξεκινώντας από τις αρχές του Μεσαίωνα.
Πολλά εκθέματα σχετίζονται με διάσημες μορφές της εβραϊκής κοινότητας της πόλης, όπως ο ραβίνος Λεβ που, σύμφωνα με το θρύλο, κατασκεύασε έναν άνθρωπο από πηλό (γκολέμ).
Μοναστήρι της Αγίας Άννας
Το 1234 ιδρύθηκε εδώ, από την αδελφή του βασιλιά Βενσέσλαου Α', Αγνή, μία μονή ''φτωχών'' κλαριτών. Η Αγνή ανακηρύχτηκε αγία το 1989. Η μονή, ένα από τα ωραιότερα γοτθικά κτήρια της Βοημίας, καταργήθηκε το 1782.
ΝΕΑ ΠΟΛΗ
Η Νέα Πόλη (Νόβε Μέστο), που ιδρύθηκε το 1348 από τον Κάρολο Δ', σχεδιάστηκε με προσοχή και διαμορφώθηκε γύρω από 3 κεντρικές αγορές: την Αγορά Σανού (Πλατεία Σένοβαζνε), την Αγορά Αγελάδων (Πλατεία Καρόλου) και την Αγορά Αλόγων (Πλατεία Βέντσεσλας).
Γκαλερί Oskar Kokoschka (Jungmannovo namesti 18)
Ο Αυστριακός Όσκαρ Κοκόσκα ζωγράφισε πολλές απόψεις της Πράγας, καθεμία από τις οποίες αντικατοπτρίζει τις εξπρεσιονιστικές απόψεις του.
Μουσείο Ντβόρζακ,
(Ke Karlovu 20)
Αυτή η βίλα, σε κόκκινο και κίτρινο χρώμα, ένα από τα πιο όμορφα κοσμικά κτίσματα μπαρόκ ρυθμού, στεγάζει σήμερα το Μουσείο Άντονιν Ντβόρζακ. Εδώ θα δείτε παρτιτούρες, εκδόσεις των έργων του Ντβόρζακ, φωτογραφίες και άλλα αντικείμενα του μεγάλου Τσέχου συνθέτη, όπως το πιάνο του, μία βιόλα και το γραφείο του.
Μουσείο του Κομμουνισμού,
(Na prikope 10)
ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ (Mala Strana)
Το Μικρό Μέρος (Μάλα Στράνα) είναι μία περιοχή που δεν έχει επηρεαστεί σχεδόν καθόλου από τα πρόσφατα ιστορικά γεγονότα. Σχεδόν κανένα κτήριο δεν έχει ανεγερθεί εδώ από τα τέλη του 18ου αιώνα. Η συνοικία ιδρύθηκε το 1257 στις πλαγιές κάτω από το λόφο του Κάστρου. Προσφέρει υπέροχη θέα στο ποτάμι και την Παλιά Πόλη και έχει εκπληκτικά μπαρόκ ανάκτορα και παλιά σπίτια με όμορφες πινακίδες.
Το κέντρο του Μάλα Στράνα ήταν ανέκαθεν η Πλατεία του Μικρού Μέρους (Μαλοστράνσκε νάμεστι), όπου δεσπόζει η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Η ρόδα του Μεγάλου Μύλου στο νησί Κάμπα γυρίζει ακόμη, προσκυνητές γονατίζουν μπροστά στο Άγιο Βρέφος της Πράγας στην Εκκλησία της Παναγίας Νικηφόρου και μουσική ακούγεται από τους ναούς και τα ανάκτορα, ακριβώς όπως γινόταν την εποχή που ζούσε εδώ ο Μότσαρτ.
Γέφυρα του Καρόλου
Το πιο γνωστό μνημείο της Πράγας, που τώρα πια βρίθει από πάγκους μικροπωλητών, συνδέει την Παλιά Πόλη με το Μικρό Μέρος. Πριν πεζοδρομηθεί, από εδώ μπορούσαν να περάσουν τέσσερις άμαξες συγχρόνως.
Πάρκο Πέτρζιν
Δυτικά του Μικρού Μέρους, πάνω από την πόλη, υψώνονται οι δασώσεις πλαγιές του λόφου Πέτρζιν, φτάνοντας τα 318 μέτρα. Αξίζει μια επίσκεψη για την υπέροχη θέα.
Το Τείχος του Τζον Λένον,
Velkopzevorske namesti
Πρόκειται για έναν τοίχο με γκράφιτι αφιερωμένο στον Τζον Λένον, το οποίο προσπάθησε πολλές φορές η αστυνομία στο παρελθόν να σβήσει.
ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ ΚΑΙ ΧΡΑΝΤΣΑΝΙ (Hradcany)
Η ιστορία της Πράγας ξεκινά με το Κάστρο, που ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα από τον πρίγκιπα Μποριβόι. Το Κάστρο της Δημοκρατίας είναι η έδρα της Τσεχικής Δημοκρατίας
Καθεδρικός του Αγίου Βίτου
Επισκεφτείτε τον Καθεδρικό για μια πολύωρη περιήγηση σε έναν από τους πιο επιβλητικούς γοτθικούς ναούς της Ευρώπης.
Οι εργασίες για τον Καθεδρικό, το σημαντικότερο οροθέσιο της Πράγας, ξεκίνησαν το 1344 με εντολή του Καρόλου Δ'. Ο πρώτος αρχιτέκτονας του Αγίου Βίτου ήταν ο Γάλλος Ματίας του Αράς. Μετά το θάνατό του ανέλαβε το έργο ο Σουηβός Πέτερ Πάρλερ. Οι εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι τους χουσιτικούς πολέμους. Τελικά, ο Καθεδρικός ολοκληρώθηκε από αρχιτέκτονες και ζωγράφους του 19ου και 20ού αιώνα. Σήμερα φιλοξενεί τα κοσμήματα του Στέμματος και τον τάφο του ''αγαθού βασιλιά'' Βεγκέσλαου.
Λορέτο
Από το 1626, που οικοδομήθηκε, το Λορέτο υπήρξε σημαντικός τόπος προσκυνήματος. Χρηματοδοτήθηκε από την Κατερίνα του Λόμπκοβιτς, μία Τσέχα αριστοκράτισσα που προωθούσε το θρύλο του Αγίου Οίκου (Σάντα Κάζα) του Λορέτο.
Η αξία αυτού του μοναστηριού του 17ου αιώνα δεν είναι μόνο αισθητική, αλλά και λατρευτική, αφού μέσα στο χώρο του φιλοξενεί αντίγραφο της οικίας όπου έγινε η άμωμος σύλληψη του Χριστού.
Το 1661, το Σάντα Κάζα περιστοιχίστηκε από περιστύλια και 60 χρόνια αργότερα προστέθηκε, από τους Κριστόφ και Κίλιαν Ιγκνάτς Ντίεντσενχοφερ, μία μπαρόκ πρόσοψη.
Το μεγαλοπρεπές σχέδιο και οι ιστορίες για το Λορέτο αποτελούσαν μέρος της εκστρατείας του Φερδινάνδου Β', που σκοπό είχε να επαναφέρει τον καθολικισμό στη χώρα.
Νέος Κόσμος
Νόβι Σβετ (Νέος Κόσμος) ήταν το όνομα αυτής της περιοχής του Χράντσανι, που σήμερα είναι ένας χαριτωμένος δρόμος σε μια συνοικία με πανέμορφα μικρά σπίτια.
Η περιοχή αναπτύχθηκε στα μέσα του 14ου αιώνα για να στεγάσει τους εργάτες του Κάστρου, αλλά καταστράφηκε δύο φορές από πυρκαγιά (η πιο πρόσφατη ήταν το 1541). Τα περισσότερα σπίτια χρονολογούνται από το 17ο αιώνα. Παρόλο που έχουν συντηρηθεί, διατηρούν τον αρχικό τους χαρακτήρα, που διαφέρει αισθητά από εκείνο των υπόλοιπων κτισμάτων στο Χράντσανι.
Σε πείσμα της φτώχειας τους, οι κάτοικοι επέλεξαν χρυσούν θυρεούς για τα σπίτια τους: θα δείτε ένα χρυσό αχλάδι, ένα σταφύλι, ένα πόδι κ.α.