Οι απαγορεύσεις του είδους συνιστούν μία απλή... "αντικαπνιστική υστερία"! Τίποτα παραπάνω. Κανένας νόμος δεν μπορεί να υπαγορεύσει το σωστό και το λάθος, αν δεν αντανακλά τη συλλογική συνείδηση!
Παράδειγμα: Αν εγώ κι εσείς δεν είμαστε βιαστές, αυτό δεν έχει τίποτα να κάνει με το νόμο που απαγορεύει το βιασμό!
Ακραίο παράδειγμα, δε λέω, αλλά κάνει σαφές αυτό που θέλω να πω. Αν οι κύριοι κύριοι κυβερνώντες ενδιαφέρονταν, δεν θα έβγαζαν νόμους, ούτε θα άυξαναν τις τιμές. Απλά, θα έβαζαν τα κατάλληλα μαθήματα στο σχολείο. Βλέπετε, είναι ζήτημα παιδείας. Αν αυτό δεν ήταν αρκετά, τότε θα μπορούσαν να συνεχίσουν με μερικές αλλαγές στα διάφορα πρότυπα που επιβάλλονται στους νέους. Βέβαια, θα μου πείτε, κάτι τέτοιο συνεπάγεται ΠΟΛΛΕΣ αλλαγές στην κοινωνία...
Ακριβώς!
|