Ο ρόλος των υδατανθράκων στη διατροφή μας

[pastoula]

Οι υδατάνθρακες σχηματίζονται από ποικίλους συνδυασμούς Άνθρακα (C) – Υδρογόνου (Η2) – Οξυγόνου (Ο2). Οι τρεις βασικές κατηγορίες υδατανθράκων είναι οι μονοζαχαρίτες (γλυκόζη), διζαχαρίτες (λακτόζη – μαλτόζη) και πολυσακχαρίτες (άμυλο). Οι υδατάνθρακες πρέπει να αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστιαίο μέρος κάθε σωστής διατροφής από τα άλλα είδη των θρεπτικών συστατικών και φυσικά, θα πρότεινα να αποτελούν το 50 – 60% των ημερήσιων προσλαμβανόμενων θερμίδων ενός ισορροπημένου διαιτολογίου. Εννοείται ότι τα ποσοστά αλλάζουν όταν βρισκόμαστε σε δίαιτα με στόχο να χάσουμε λίπος.
Το μυστικό στην κατανάλωση των υδατανθράκων βρίσκεται στο διαχωρισμό τους. Όπως είπαμε, υπάρχουν τρία είδη υδατανθράκων και φυσικά, υπάρχει τεράστια διαφορά στην αντίδραση του οργανισμού μας όταν καταναλώνουμε το ένα ή το άλλο είδος τους. Ενώ όλα τα είδη των υδατανθράκων καταλήγουν μέσα στο αίμα μας σε γλυκόζη (ένα απλό σάκχαρο), το κάνουν με διαφορετική ταχύτητα.
Οι σύνθετοι υδατάνθρακες (πολυσακχαρίτες) μετατρέπονται σε γλυκόζη πολύ πολύ αργά ενώ οι απλοί (μονοσακχαρίτες και διζαχαρίτες), όπως η ζάχαρη, η λακτόζη του γάλακτος, η μαλτόζη, η φρουκτόζη των φρούτων, γίνονται γλυκόζη στο αίμα δραματικά γρήγορα.
Οι απλοί δηλαδή υδατάνθρακες είναι ένα είδος προχωνευμένης ζάχαρης και αλλάζουν γρήγορα το επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα. Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε, ότι όταν αλλάζει κάτι δραστικά και απότομα την ισορροπία του οργανισμού μας (επίπεδο γλυκόζης στο αίμα), αμέσως ο οργανισμός τείνει να επαναφέρει τις ισορροπίες με αντισταθμιστικούς μηχανισμούς εξισορρόπησης. Στην περίπτωση της αύξησης της γλυκόζης, ο οργανισμός αντιδρά εκκρίνοντας ινσουλίνη, η οποία όμως έχει συσχέτιση με τη λιποαποθήκευση, λόγω της συσχέτισης με την έκκριση ενός ενζύμου (λιποπρωτεϊνική λιπάση), που έχει άμεση σχέση με τη λιποαποθήκευση. Τρώγοντας, λοιπόν, πολλούς απλούς υδατάνθρακες, μπορεί να μην τρώμε λιπαρά, αλλά δημιουργούμε και αποθηκεύουμε πολύ εύκολα λίπος.
Σωστό είναι να τρώμε σύνθετους υδατάνθρακες από λαχανικά, δημητριακά, όσπρια και καλής ποιότητας αμυλούχα, τα οποία θα μας δώσουν ενέργεια για να κινηθούμε δραστήρια όλη μέρα, χωρίς τις ανεπιθύμητες παρενέργειες από την αυξημένη έκκριση της ινσουλίνης. Και επιπλέον, μας δίνουν αρκετή ποσότητα κυτταρικών ινών, οι οποίες βοηθούν στην καλή διαδικασία της πέψης και την καλή λειτουργία του παχέος εντέρου.
Οι υδατάνθρακες είναι θρεπτικά συστατικά, τα οποία έχουν 4 θερμίδες ανά γραμμάριο, όπως και οι πρωτεΐνες, και χρησιμοποιούνται από τα σώμα ως γρήγορη πηγή ενέργειας για τις καθημερινές μας ασχολίες και για τις έντονης δραστηριότητας μυϊκές συσπάσεις. Αλλά οι υδατάνθρακες χρησιμοποιούνται επίσης και για να μας δίνουν ενέργεια σε ζωτικής σημασίας οργανικές λειτουργίες, όπως π.χ. οι λειτουργίες του εγκεφάλου, πράγμα που σημαίνει ότι είναι απαραίτητο στοιχείο του καθημερινού μας διαιτολογίου.
Εδώ θέλω να επισημάνω, πόσο λάθος είναι και πόσο κακό μπορούν να μας κάνουν δίαιτες πολύ χαμηλού έως μηδενικού υδατάνθρακα, οι οποίες είναι πολύ δημοφιλείς στην Ελλάδα, λόγω του γρήγορου χασίματος βάρους, το οποίο όμως προέρχεται σε μεγάλο του ποσοστό από χάσιμο υγρών και όχι τόσο από χάσιμο λίπους.
Όταν μειώνουμε στο ελάχιστο τους υδατάνθρακες κατά τη διάρκεια της δίαιτάς μας, το λίπος από τις λιπαποθήκες μας καίγεται ατελώς, χωρίς δηλαδή τέλεια καύση, με αποτέλεσμα να γεμίζει το αίμα μας βλαβερά υποπαράγωγα της ατελούς καύσης (κετοοξέα), τα οποία σε μεγάλες ποσότητες δηλητηριάζουν το αίμα μας.
Επιπροσθέτως, τα μυϊκά μας κύτταρα δεν έχουν αποθέματα ενέργειας για να κινηθούν, μια και η βασική πηγή ενέργειας γι’ αυτά είναι η γλυκόζη του αίματος και το γλυκογόνο των μυών που προέρχεται από την κατανάλωση των υδατανθράκων. Έτσι, καταστρέφουμε πολύτιμο μυϊκό ιστό για να παράγουμε έργο και η αίσθηση αδυναμίας γίνεται όλο και πιο έντονη.
Φυσικά, κανένας δεν λέει ότι κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς μας να χάσουμε λίπος πρέπει να καταναλώνουμε τεράστιες ποσότητες υδατανθράκων όλων των ειδών. Μεσαίες ποσότητες υδατανθράκων, από τροφές χαμηλών θερμίδων και υψηλών ποσοτήτων κυτταρικών ινών κατά τη διάρκεια της ημέρας, με μείωσή τους κατά τις βραδινές ώρες, μπορεί να λύσει το πρόβλημα.
Προτιμήστε, λοιπόν, σε κάθε γεύμα μικρές ποσότητες από λαχανικά, φρούτα, δημητριακά, όσπρια και αμυλώδη όπως, πατάτα, γλυκοπατάτα, ρύζι, καστανό μακαρόνι, μαύρο ψωμί σικάλεως, μαγειρευμένα, φυσικά, χωρίς την προσθήκη λιπαρών και με την προϋπόθεση ότι οι θερμίδες σας κρατιούνται χαμηλά, θα χάνετε λίπος χωρίς τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα που αναφέραμε πιο πάνω.



Πηγή: «Διατροφή για μια καλύτερη ζωή», Μουλίνος Γ.

Παναγιώτη; Συμφωνείς;

[maRtina]

το γυρισες στην επιστημονικη φαντασια τωρα ;;;;

[pastoula]

οχι για μένα! Για την φουκαριάρα την μάνα μου!

[maRtina]

[Egw]

Αρχίζει με μία ανακρίβεια στην πρώτη γραμμή:
"Οι υδατάνθρακες σχηματίζονται από ποικίλους συνδυασμούς Άνθρακα (C) – Υδρογόνου (Η2) – Οξυγόνου (Ο2)"
Όχι αόριστα "ποικίλους συνδυασμούς". Το υδρογόνο με το οξυγόνο βρίσκονται στην αναλογία που είναι στο νερό, 2 προς 1, γι' αυτό και "υδατάνθρακες". Αυτό δεν θα πει φυσικά ότι έχουν νερό ενωμένο με άνθρακα, όπως έγραφε ο Μπαζαίος την προϊστορική εποχή πριν γεννηθείτε καν στην Ελευθεροτυπία, για να ¨αποδείξει" ότι είναι βλαβεροί.

Για τα διαιτητικά παρατηρώ ότι κάνει το συνηθισμένο λάθος να υπεραπλουστεύει, κοιτώντας μόνο το μέγεθος του μορίου. Με αυτή τη λογική τα μακαρόνια είναι καλύτερα από τα φρούτα, μια που τα πρώτα έχουν άμυλο και τα φρούτα μπόλικη φρουκτόζη. Η πραγματική εικόνα είναι πολύπλοκη, η φρουκτόζη δεν έχει ίδια φυσιολογική δράση με τη γλυκόζη ή το άμυλο με την κυτταρίνη (που δεν χωνεύεται καθόλου). Και πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να διασπάσουν τη λακτόζη καθόλου, κι ας είναι δισακχαρίτης.