Περί ειδών λογοτεχνίας...

[Κοκκινονίκος]

Αρχικά να πω ότι δε ξέρω ποια είναι όλα τα είδη της λογοτεχνίας σε αυτό μπορεί να μας βοηθήσει η φιλόλογός μας

Συνεχίζοντας, θέλω να ρωτήσω ποια είδη σας εξάπτουν, ωραία λέξη έ? , το ενδιαφέρον? Τέτοιο ενδιαφέρον που να σας κάνει να μην αφήνετε το βιβλίο κάτω Βέβαια δε σημαίνει πως όλα τα βίβλία, συγκεκριμένουν είδους, θα σας κρατάνε "αναμένους" , απλά λέμε.

Εγώ θα έλεγα πως τα μυθιστορήματα είναι μια καλή κατηγορία

Εσείς ποια θα λέγατε?

[c.l.sad]

Το μυθιστόρημα από μόνο του δεν είναι λογοτεχνικό είδος. Τα είδη είναι ιστορικό, φανταστικό, ερωτικό κ.λπ.

Θα μιλήσουμε για είδη λογοτεχνίας που προτιμάει ο καθένας; Εμένα θα με ενδιέφερε ένα γκάλοπ του στυλ, μυθιστόρημα ή διηγήματα; Και για ποιο λόγο; Ειδικά γιατί οι εκδότες πιστεύουν ότι τα διηγήματα δεν πουλάνε, ενώ εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ανάγκη και θέλει ιστορίες που να τελειώνουν γρήγορα και να μπορεί να τις διαβάσει και στο μετρό, χωρίς να αφήνει πάντα στην μέση αυτό που διαβάζει.

[soraver]

sta dihgimata den exeis to xwro na anaptu3eis thn istoria pou exeis sto mialo sou. extws an auto pou 8es na parousiaseis einai ena kommati apo ena mu8istorima.
8elw na pw pws anti na perigrapseis ena spiti sto opoio egine ena egklhma, k na perigrapseis to xwro to xrono tous an8rwpous, to prin to meta ktl ktl ktl, bgaineis k parousiazeis mono th skhnh tou egklhmatos.

[c.l.sad]

Διαφωνώ και συμφωνώ.
Σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα κάθε στοιχείο είναι σημαντικό. Και συνήθως η σάλτσα είναι για να καλύψει ένα στοιχείο μέσα σε ανούσιες πληροφορίες. Αν και ποτέ τα σημαντικά στοιχεία δεν δίνονται στον αναγνώστη. Ούτε η Αγκάθα Κρίστι δεν αποκάλυπτε κάποια στοιχεία πριν το τέλος, ώστε ο αναγνώστης να μην μπορεί να βρει τον δολοφόνο.
Από την άλλη όμως, ο κανόνας είναι τα ερωτικά μυθιστορήματα. Δεν είναι ανάγκη (για το δικό μου μυαλό) όλη αυτή η λεπτομέρεια, χωρίς κάποιον λόγο.

Μπορείς να γράψεις ολοκληρωμένη ιστορία χωρίς να περιγράφεις τα πάντα και χωρίς ο αναγνώστης να χάνει την ουσία. Γι' αυτό και το Διήγημα θεωρείται η κορυφή της λογοτεχνίας και όχι το μυθιστόρημα. Γιατί η γραφή του είναι δυσκολότερη. (όχι ότι στο μυθιστόρημα δεν πρέπει να έχεις ικανότητα για να κρατήσεις τον αναγνώστη).

Είναι σαν τα αυτοτελεί επεισόδια αστυνομικής σειράς και αστυνομική ταινία. Πάντα έχεις κάτι να πεις για να γεμίσεις τον χρόνο. Το δύσκολο είναι να κόψεις.

Και μπορεί να μην έχεις διαβάσει το δικό μου βιβλίο, αλλά δες Stephen King. Είναι μαιτρ της γραφής, αλλά δεν κατάφερα ποτέ να διαβάσω μεγάλο του βιβλίο. Τα διηγήματά του όμως είναι εξίσου καταπληκτικά. Δες Clive Barker και την σειρά "Τα βιβλία του Αίματος".

[soraver]

maista...
egw pantws dta dihgimata 3enerwnw pou teliwnoun grhgora

[c.l.sad]

Αυτό το δέχομαι. Εγώ προσωπικά βιάζομαι να τελειώνω μια ιστορία είτε την γράφω, είτε την διαβάζω. Λόγο πίεσης χρόνου κυρίως. Με κουράζει εύκολα ένα μυθιστόρημα αν δεν μου ταιριάζει το γράψιμο. Δεν λέω να είναι καλογραμμένο γιατί αυτό είναι άσχετο πολλές φορές. Το τελευταίο μεγάλο βιβλίο που διάβασε πριν 2 χρόνια ήταν το "Οι αναμνήσεις μιας Γκέισας".

Εγώ προτιμώ λοιπόν τα διηγήματα πολλών έιδών. Φανταστικό, ερωτικό, αστυνομικό, μετα/παρα-φυσικό, επιστημονικής φαντασίας και σπάνια όλα τα άλλα είδη (π.χ. κοινωνικά και ιστορικά)