O πιο σύντομος δρόμος για Θεσσαλονίκη

[ΠΛΑΤΩΝ]

Ήταν τέλη Αυγούστου του 1999 και είχα αποφασίσει να κάνω τις διακοπές μου στο Porto Carras στη Χαλκιδική. Τότε έμενα στις Βρυξέλλες και έκανα μία έρευνα για να βρω τον πιο σύντομο τρόπο να πάω στη Χαλκιδική. Βρήκα λοιπόν μία πτήση της Sabena που πήγαινε στη Βιέννη και μετά από μία ώρα έφευγε από εκεί αεροπλάνο της Austrian Airlines για τη Θεσσαλονίκη. Από κει θα έπαιρνα το ΚΤΕΛ για τη Χαλκιδική κι έτσι μέχρι το απόγευμα θα είχα φτάσει στο ξενοδοχείο.
Έκανα τις απαραίτητες κρατήσεις και πράγματι όταν έφτασε η ωραία εκείνη μέρα μπήκα στο αεροπλάνο και μετά από 90 λεπτά ήμουν στη Βιέννη. Αμέσως μετά επιβιβάστηκα στο αεροσκάφος για τη Θεσσαλονίκη και τίποτα δεν έδειχνε πως από κείνο τη σημείο και μετά θα έκανε την εμφάνισή του ο νόμος του Μέρφι...


Έχω καθήσει στο κάθισμά μου, οι αεροσυνοδοί έκαναν την καταμέτρηση και σε λίγα λεπτά το αεροπλάνο θα ξεκινούσε.
Αμ δε... Τα λεπτά περνούσαν αλλά εμείς είμασταν ακόμα μέσα στο αεροπλάνο και το αεροπλάνο ήταν ακόμα στο αεροδρόμιο. Πρέπει να περάσαμε περίπου 1 ώρα μέσα στο αεροσκάφος κι ακόμα δεν είχαμε φύγει.
''Τι στο διάολο συμβαίνει'' αναρωτήθηκα αλλά σκέφτηκα ότι ''δεν μπορεί, θα μας ενημερώσουν''.
Πράγματι, ο κυβερνήτης του αεροσκάφους μας ενημέρωσε ότι υπήρχε κάποιο μηχανικό πρόβλημα κι ότι η Austrian Airlines κατέβαλε προσπάθειες να βρεθεί άλλο αεροσκάφος που να πραγματοποιήσει την πτήση. Όμως δεν βρέθηκε κανένα και στο τέλος μας ζήτησαν να βγούμε από το αεροπλάνο και να απευθυνθούμε στο Τμήμα Εξυπηρέτησης Πελατών για να μας δώσουνε εναλλακτικές λύσεις.


Επέστρεψα λοιπόν στο αεροδρόμιο της Βιέννης μέσω της φυσούνας, και βρήκα το Τμήμα Εξυπηρέτησης Πελατών.
Μία ψηλόλιγνη ξανθιά, από αυτές που φοράνε δερμάτινα εσώρουχα κάτω από τα ταγιέρ τους και κρύβουν τα μαστίγια πίσω από την πλάτη τους, μου είπε ότι έχω δύο εναλλακτικές λύσεις:
1. Είτε μένω ένα βράδυ στη Βιέννη με έξοδα της ξανθιάς, εεε της αεροπορικής εταιρίας ήθελα να πω,
2. Είτε παίρνω την πτήση της Lufthansa για Μόναχο απ' όπου υπήρχε πτήση της Ολυμπιακής για Θεσσαλονίκη.


Το θέμα ήταν ότι η κράτηση στο Porto Carras ίσχυε από την ημέρα που ταξίδευα και δεν ήθελα να χάσω μία μέρα άδικα. Άλλωστε τη Βιέννη την είχα δει στο παρελθόν αλλά ακόμα κι αν αποφάσιζα να μείνω δεν θα είχα το χρόνο να κάνω βόλτα αφού η πτήση για Θεσσαλονίκη ήταν στις 12 το μεσημέρι.
Έτσι αποφάσισα να πάρω την πτήση της Lufthansa για Μόναχο! Έκτακτα! Ξεκίνησα με Sabena από τις Βρυξέλλες για να πάρω την Austrian Airlines στη Βιέννη αλλά τελικά μπαίνω σε πτήση της Lufthansa για Μόναχο για να πάρω την Ολυμπιακή!!!
Γαμώτο! Αν το ήξερα ότι θα συνέβαινε όλη αυτή η βαβούρα, χίλιες φορές να έκανα το ταξίδι για Αθήνα κι από κει για Θεσσαλονίκη...
Τέλος πάντων, αν όλα πηγαίνανε καλά και πάλι θα προλάβαινα το ΚΤΕΛ για τη Χαλκιδική έστω κι αν θα έφτανα το βράδυ.


Κοίταξα τις οθόνες για να βρω από ποια θύρα θα γίνει η επιβίβαση και μετά από λίγο ήμουνα στη θύρα έτοιμος για να επιβιβαστώ. Περίμενα, περίμενα, περίμενα, η ώρα πέρναγε και ήμουν ακόμα μόνος μου στη θύρα!
''Τι στο καλό, μόνος μου θα ταξιδέψω;''. Ξαναπήγα στην οθόνη και είδα ότι δίπλα από τον αριθμό της πτήσης της Lufthansa για Μόναχο αναβόσβηνε μία ένδειξη με κόκκινα γράμματα στα γερμανικά.
Δεν καταλάβαινα τι ήταν αυτό αλλά κάτι μέσα μου έλεγε ότι ''κάτι δεν πάει καλά εδώ''. Βρήκα έναν υπάλληλο του αεροδρομίου και του ζήτησα να μου εξηγήσει τι σήμαινε αυτή η ένδειξη.
Με μία σαδιστική φάτσα πρώην εγκληματία πολέμου και μέλους των SS, o υπάλληλος wanne be Κλάους Μπάρμπι μου είπε ότι η πτήση ματαιώθηκε και δεν θα πραγματοποιηθεί!!!

Έξαλλος επιστρέφω στο Τμήμα Εξυπηρέτησης Πελατών για να ζητήσω εξηγήσεις για την ταλαιπωρία μου. Η ψιλόλιγνη ξανθιά είχε ξεκινήσει ήδη τον σαδομαζοχιστικό βασανισμό μου κι εγώ ένιωθα ήδη έρμαιο των ορέξεών της.
Με ένα σαρδόνιο χαμόγελο -του τύπου ''κρατιέμαι να μην πλαντάξω στο γέλιο''- μου εξήγησε ότι δεν ήξερε ότι θα ματαιωνόταν η πτήση για το Μόναχο.
- Ωραία! Πείτε τώρα πως μπορώ να πάω στη Θεσσαλονίκη! ούρλιαζα στην άπταιστη αγγλοελληνική.
- Μην ανησυχείτε! Μπορείτε να πάρετε την πτήση της Swissair για Ζυρίχη και έπειτα κάποια... Cronus Airlines για Θεσσαλονίκη.


Εγώ δεν ζήτησα να κάνω τον γύρο του κόσμου με 80 αεροπορικές εταιρίες αλλά φαίνεται ότι κάποιος έπαιζε άσχημο παιχνίδι πάνω στην πλάτη μου. Αισθανόμουνα ότι όλος ο κόσμος γελούσε εις βάρος μου. Όχι, σίγουρα δεν ήμουνα ο Φιλέας Φογκ. Ήμουνα ο πιο γκαντέμης άνθρωπος στον κόσμο, κάτι σαν τον Σεραφίνο δηλαδή.
- Ξέρετε... (συνεχίζει η ξανθιά εγγονή του Χίτλερ) πρέπει να σας ενημερώσω ότι η πτήση της Cronus από τη Ζυρίχη για τη Θεσσαλονίκη φεύγει στις 01:00 μετά τα μεσάνυχτα.
- Υπάρχει άλλος τρόπος για να φτάσω στη Θεσσαλονίκη νωρίτερα;
- Φοβάμαι πως όχι...
- Ε, τότε κλείστε μου με τη Swissair για Ζυρίχη κι από κει με την Cronus!

Βρυξέλλες-Βιέννη-Μόναχο-Ζυρίχη-Θεσσαλονίκη. Μέχρι κι εγώ μπερδεύτηκα και δεν ήξερα που βρισκόμουν. Υπολόγισα ότι θα έφτανα στη Θεσσαλονίκη γύρω στις 4 τα χαράματα κι έτσι πήρα τηλέφωνο το ξενοδοχείο για να τους πω ότι θα είμαι εκεί την άλλη μέρα το πρωί κι όχι το ίδιο βράδυ. Ευτυχώς η ρεσεψιονίστ ήταν ευγενική και μου είπε ότι θα μεταθέσει κατά μία μέρα την κράτησή μου ώστε να μην πληρώσω άδικα μία διανυκτέρευση. Πάλι καλά...


Υπό φυσιολογικές συνθήκες η πτήση Βιέννη-Ζυρίχη διαρκεί 45 λεπτά. Στη δική μου περίπτωση η πτήση κράτησε -ευτυχώς- τον ίδιο χρόνο αλλά οι συνθήκες μόνο φυσιολογικές δεν ήτανε.
Πάνω από τις Άλπεις πέσαμε σε θύελλα, τόσο δυνατή που νόμιζες ότι το αεροπλάνο θα κοβόταν στα δύο. Έχω ταξιδέψει εκατοντάδες φορές με αεροπλάνο αλλά αυτό που έζησα σ' εκείνη την πτήση δεν το 'χω ξαναζήσει. Γυναίκες να ουρλιάζουνε, παιδιά να κλαίνε, πράγματα να πηγαίνουν από δω κι από κει... Όλοι είχαμε κιτρινίσει. Αυτά τα 45 λεπτά αισθανόμουν ότι καθόμουν δίπλα από τον Ουστ Από Δω. Ήρθα στα ίσα μου μόνο όταν τα πόδια μου άγγιξαν γη.

Ευτυχώς στην πτήση για Θεσσαλονίκη δεν συνέβη τίποτα αξιοπερίεργο. Και να είχε συμβεί δεν θα το πήρα χαμπάρι. Με την κούραση που είχα και με την ώρα που έφυγε το αεροπλάνο (01:00), έπεσα ευθύς για ύπνο. Μόνο η διπλανή μου κάτι με ρώτησε, ούτε που θυμάμαι τι, της απάντησα κι εγώ κάτι σαν ''δεν είναι τίποτα, συνδέεις τα ψιψιψίνια με τα κοκοψόψαρα'' κι αμέσως μετά ξεράθηκα.


Όταν έφτασα στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης αισθάνθηκα σαν τον Μητσοτάκη όταν έγινε πρωθυπουργός. Η χαρά όμως δεν κράτησε πολύ καθώς χαθήκανε οι βαλίτσες μου! Εμ, βέβαια. Με τόσα εισιτήρια που έχω αλλάξει, έπρεπε να το περιμένω. Το χειρότερο ήταν ότι δεν είχα ιδέα που ήταν οι βαλίτσες μου. Στις Βρυξέλλες, στη Βιέννη, στη Ζυρίχη ή μήπως έφυγαν για... Μόναχο; Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ήταν στη Θεσσαλονίκη. Άφησα τα στοιχεία μου στο Τμήμα Απωλεσθέντων με την ελπίδα να βρεθούν τα πράγματά μου κάπου στην Ευρώπη και να μου τα στείλουν στο ξενοδοχείο.
Ήμουνα τόσο κουρασμένος που πήρα ταξί από τη Θεσσαλονίκη για να με πάει στο Porto Carras. Μετά από 2-3 μέρες ήρθαν κι οι βαλίτσες μου.

Μετά από μια εβδομάδα μπήκε κι ο Σεπτέμβρης κι έφυγα για Αθήνα. Μόλις έφτασα στην Αθήνα πήρα ένα ταξί για να πάω να δω τους παλιούς μου συναδέλφους στη δουλειά.
Στο δρόμο πήρε φωτιά το ταξί! Παρανάλωμα του πυρός έγινε! Ο ταξιτζής δεν ήξερε τι του συνέβη. Εμ ήξερα εγώ; Κι ότι έλεγα ότι τα βάσανά μου έλαβαν τέλος.
Πήρα ένα δεύτερο ταξί και συνέχισα το δρόμο μου. Μόλις εμφανίστηκα στην παλιά μου δουλειά, οι πρώην συνάδελφοι με σήκωσαν στα χέρια από τη χαρά τους! Σαν να πήραμε το πρωτάθλημα κι εγώ να έβαλα το νικητήριο γκολ! Μετά από λίγο έγινε ο σεισμός που γκρέμισε τη Ρικομέξ και σκόρπισε θρήνο σ' όλη την Ελλάδα.
Έπειτα απ' όλα αυτά, πήρα την απόφαση να εξαφανιστώ. Δεν είμαι εγώ για τον κόσμο τούτο. Προκαλώ κακό στους γύρω μου. Κι αν ποτέ σας συμβεί κάτι τραγικό ή κάποια μεγάλη ατυχία, να είστε σίγουροι ότι κάπου εκεί κοντά θα είμαι εγώ...

[Λατρεία]

Τον Απρίλιο του 2003 ήσουν Χανιά;;

[Makjunior]

όσο έχω εξεταστική μη τυχόν κ πατήσεις το πόδι σου στη Θράκη... Θέλω να το πάρω το χαρτί...

[maRtina]

Πλατωνα τωρα "ξερω τι εκανες περισυ το καλοκαιρι "

[pastoula]

:τραβα μαλλι::τραβα μαλλι::τραβα μαλλι:

[Κοκκινονίκος]

α ρε Κωστή... αυτά είναι..
έχεις κάτι να θυμάσαι πάντος

[Xouanita]

Οχι "κατι"... εχει ΠΟΛΛΑ να θυμαται αυτό ειναι το θεμα

[Alikafros]

Θύμισε μου να μην ταξιδέψουμε ποτέ μαζί!