Λιχαδονήσια

[pastoula]

Στο βόρειο Ευβοϊκό κόλπο, ανάμεσα στα Καμένα Βούρλα και στην Εύβοια, βρίσκεται μια σειρά από πράσινες νησίδες και βραχονησίδες, τα Λιχαδονήσια. Από τη Γεωλογία υπάρχει αναφορά στα Λιχαδονήσια ότι η Στρογγυλή είναι κρατήρας σβησμένου ηφαιστείου. Εκατομμύρια έτη π.Χ. Η Εύβοια ήταν ενωμένη με την κεντρική Στερεά Ελλάδα και με τις Γεωλογικές μεταβολές που συνέβησαν, ένα κομμάτι καταποντίστηκε και έμειναν στην επιφάνεια η Στρογγυλή και τα Λιχαδονήσια. Τα ηφαιστειακά πετρώματα αυτών των θέσεων χαρακτηρίζονται ως ασβεστοαλκαλικές λάβες και περιλαμβάνουν βασάλτες και βασαλτικούς ανδεσίτες. Η ηφαιστειότητα είναι μεταξύ 3,0 και 0,5 εκατομμυρίων ετών, έλαβε δηλαδή χώρα κατά τη διάρκεια του Πλειοκαίνου και του Πλειστοκαίνου.



Τα παλαιότερα χρόνια κατοικούνταν (κυρίως από συγγενείς μου), σήμερα όμως είναι ακατοίκητα και αποτελούν προστατευμένους οικολογικούς χώρους.

Τα μεγαλύτερα από τα νησάκια αυτά είναι η Στρογγυλή και η Μονολιά, λίγο μικρότερα η Μικρή Στρογγυλή, το Στενό, η Βάγια και μερικά ακόμα μικρότερα που ονομάζονται ποντικονήσια. Μαζί αποτελούν ένα νησιωτικό σύμπλεγμα εξαίρετης φυσικής ομορφιάς.

Η Στρογγυλή



Η Στρογγυλή αποτελεί την κορυφή ενός ηφαιστείου και παντού υπάρχουν μαύρα και κόκκινα, συμπαγή και πορώδη πετρώματα φυσικά μνημεία και αποδείξεις της γεωλογικής ιστορίας της περιοχής. Είναι πολύ χαμηλή σε ύψος, χαμηλότερη των 40 μέτρων. Πλησιάζοντάς την ο επισκέπτης αποκομίζει την εντύπωση πως είναι η κορυφή ενός γεωμετρικά καλοσχεδιασμένου ολοστρόγγυλου λόφου, εξ ου και το όνομα, που αναδύεται μέσα από τη θάλασσα. Και αυτό πραγματικά είναι.

Δεν υπάρχουν ακρογιάλια και κόλποι, μόνο ένας πολύ μικρός όρμος στη βορειοδυτική πλευρά του όπου μπορεί να αγκυροβολήσει ένα μικρό σκάφος πολύ πρόχειρα, αν ο καιρός το επιτρέπει. Το νησάκι περιβάλλεται από ηφαιστειογενή βράχια. Αμέσως μετά τα βράχια αρχίζει η βλάστηση, κυρίως θάμνοι και μεγάλες αγριελιές.

Στην κορυφή του δεσπόζει ένας πετρόχτιστος φάρος. Από το 1870 που ανεγέρθηκε μέχρι κάποια χρόνια πριν, στο νησί κατοικούσαν φαροφύλακες και επιστάτες όπου φρόντιζαν το φάρο και τη λειτουργία του. Σήμερα πια έχει αυτοματοποιηθεί και σπάνια τον επισκέπτεται κανείς, κυρίως οι κρατικές υπηρεσίες για λόγους συντήρησης των εγκαταστάσεων. Η Στρογγυλή αποτελεί έτσι ένα φύλακα για την ασφαλή ναυσιπλοΐα, ένα σύντροφο των ναυτικών που διαβαίνουν το Βόρειο Ευβοϊκό Κόλπο είτε περνούν για να ανέβουν προς το μπουγάζι του Βόλου είτε για να κατέβουν προς το Νότιο Ευβοϊκό.



Τα νερά γύρω από το νησί βαθαίνουν απότομα και μόνο στο βόρειο μέρος, αυτό που εκτείνεται προς τα Λιχαδονήσια, είναι ομαλά και σχετικά ρηχά καθώς αποτελούν την προέκταση της ξέρας που τα ενώνει.

Τα Λιχαδονήσια

Τα Λιχαδονήσια είναι αρκετά πιο φιλόξενα και εύκολα προσβάσιμα. Αποτελούνται από τη Νήσο Μονολιά που είναι και το μεγαλύτερο νησάκι του συμπλέγματος, κάποια μικρότερα που χωρίζονται με στενά κανάλια, κάποια προσβάσιμα από μικρά σκάφη και μια σειρά από βραχονησίδες που είναι διάσπαρτες περιμετρικά των νησιών. Τα νησάκια είναι πολύ χαμηλά, μόλις λίγα μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και κατάφυτα από γέρικες ελιές, αγριελιές και θάμνους, αν και το ύψος τους φροντίζουν να το διατηρούν χαμηλό οι κατσίκες των ντόπιων που βόσκουν (διόρθωση, έβοσκαν) αμέριμνα και ανεύθυνα πάνω τους, κυρίως στη Μονολιά.



Νότια της Μονολιάς πάνω στο μεγαλύτερο κανάλι βρίσκονται και κάποια χαλάσματα από παλιά πέτρινα σπίτια, καθώς την περίοδο της γερμανικής κατοχής και των ταραγμένων μεταπολεμικών χρόνων αλλά και πιο πριν κάποιες ελάχιστες οικογένειες ψαράδων-γεωργών τα κατοικούσαν ζώντας σε σχετικά φτωχές αλλά ασφαλείς συνθήκες. Επίσης, λόγω της ταβέρνας που είχε ο προπαππούς μου στο νησί, αρκετοί ψαράδες διανυκτέρευαν εκεί. Υπάρχει και ένα μικρό εκκλησάκι που μετά από τις φιλότιμες προσπάθειες των ντόπιων κυρίως, αλλά και των ψαράδων, συντηρήθηκε και λειτουργεί τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, στις 22/07.



Σε αντίθεση με τη Στρογγυλή, τα Λιχαδονήσια έχουν αρκετές όμορφες, ρηχές και καθαρές παραλίες. Μικροί κολπίσκοι και όρμοι, μάλιστα κάποιοι αποτελούμενοι από ψιλή άμμο και τριμμένα από τον καιρό και τη θάλασσα κοχύλια και μαυρόπετρες, συνθέτουν ένα σκηνικό παραδεισένιο. Αυτό βέβαια αποτελεί την ευλογία και την κατάρα του νησιωτικού συμπλέγματος, καθώς τους θερινούς μήνες το γύρω περιβάλλον συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό σκαφών και επισκεπτών που θέλουν να απολαύσουν το μπάνιο τους, το ψάρεμά τους, τα θαλάσσια σπορ και την κατασκήνωσή τους.





Στη Μονολιά η παραλία είναι οργανωμένη και προσφέρει όλα τα απαραίτητα για μια ημερήσια εκδρομή. Σε ένα άλλο έχουν βρεθεί απομεινάρια αρχαίου οικισμού, και σε ένα τρίτο υπάρχει μία εκκλησία όπου έχουν γίνει γάμοι και βαπτίσεις. Ο βυθός της Λιχάδας και των Λιχαδονήσων είναι εξαιρετικά πλούσιος και υπάρχουν αρκετά παλιά ναυάγια τα οποία κεντρίζουν το ενδιαφέρον των καταδυτών



Καθημερινά πραγματοποιούνται δρομολόγια με καΐκι από το Λιμάνι του Αγίου Γεωργίου ή από τον Κάβο στη Βόρεια Εύβοια καθώς και (όποτε του κάτσει του Γιάννη) και από τα Καμένα Βούρλα.







Εδώ και μερικά χρόνια μια χαριτωμένη οικογένεια από φώκιες έχει επιλέξει ως μόνιμη κατοικία τους ένα από τα μικρά Λιχαδονήσια. Αυτά τα ογκώδη αλλά ιδιαίτερα συμπαθή θηλαστικά, δε συνηθίζουν να χαλάνε το χατήρι των εχόντων φιλικές προθέσεις παρατηρητών τους. Οι εμφανίσεις τους σε μια καθορισμένη θαλάσσια περιοχή των Λιχαδονήσων είναι συχνές καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας και οι πόζες τους για τους επιδέξιους φωτογράφους, ιδιαίτερα εντυπωσιακές. Δεν ξεχνάμε βέβαια και τα δελφινάκια μας!!!!!!



Από την Εύβοια η πρόσβαση αν δεν έχετε δικό σας σκάφος γίνεται με το σκάφος "Τα είδα όλα" από τον Κάβο. Πρόκειται για σκάφος taxi που σας πηγαίνει Δωρεάν και πληρώνετε στην επιστροφή... 3 ευρώ το άτομο! Ακόμα και μόνος σας να είστε η τιμή είναι πάντα η ίδια. Το μόνο που έχετε μόλις φτάσετε στον Κάβο να καλέσετε το 6977628080 ή το 6972808181 και το "Τα είδα όλα" θα έρθει να σας πάρει.

Η διαδρομή είναι 5 - 10 λεπτά και θα σας αφήσει στη Μονολιά. Είναι το νησάκι με την οργανωμένη παραλία! Οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες είναι ΔΩΡΕΑΝ, υπάρχει φαγητό από σουβλάκια μέχρι θαλασσινά (που τα ψαρεύει καθημερινά ο παππούς ο Κώτσος) και φυσικά καφές και ποτό!



Για να φτάσετε οδικώς στον Κάβο η απόσταση είναι 36Km από Αιδηψό! Αλλά μην ξεγελιέστε, θα κάνετε περίπου 35 λεπτά. Ο δρόμος είναι χάλια και θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Λίγο μετά το λιμάνι της Αιδηψού παραλιακά υπάρχει μια διχάλα στο δρόμο προς Λιχάδα, Άγιο Γεώργιο, στρίβουμε εκεί και έχουμε στο αριστερό μας χέρι τη θάλασσα. Η διαδρομή είναι όμορφη και στο περισσότερο μέρος της κοντά στη θάλασσα η ανάμεσα από καταπράσινο δάσος. Πρώτα θα περάσετε τα Γιάλτρα ($#%^*$%#!#$%^&*&*$), μόλις φτάσετε στο χωριό Άγιος Γεώργιος καλό είναι μετά το μοναδικό βενζινάδικο shell, θα το δείτε πάνω στο δρόμο στο δεξί σας χέρι να κάνετε στα 50 περίπου μέτρα αριστερά για να βγείτε στην παραλία Αγ Γεωργίου Λιχάδας και στη συνέχεια τελείως παραλιακά να φτάσετε μετά από5 Km στον Κάβο.

Αν μας κάτσει, το φέρρυ από τον Άγιο Κωνσταντίνο κάνει την πρόσβαση πολύ, μα πολύ πιο εύκολη:

Αθηνων-Λαμιας μεχρι Άγιο Κωσταντίνο, και μετά απέναντι!

ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Τα Λιχαδονήσια πήραν το όνομά τους από το Λίχα, όπως και το χωριό Λιχάδα και γενικότερα το ακρωτήρι και ολόκληρη η χερσόνησος που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στις ακτές της βορειοδυτικής Εύβοιας.



Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής κυρίευσε την Οιχαλία και σκότωσε τον Εύριπο και τα παιδιά του, ανέθεσε στον Λίχα να οδηγήσει την ερωμένη του Ιόλη και τα λάφυρα στην Τραχίνα, ενώ ο ίδιος θα έθαβε τους νεκρούς. Ακόμη επειδή ήθελε να τιμήσει τον Δία Κηναίο, ζήτησε από τον κήρυκά του τον Λίχα να του φέρει από το ανάκτορο έναν χιτώνα και ένα ιμάτιο. Ο Λίχας οδήγησε την Ιόλη στην Τραχίνα και αποκάλυψε στη σύζυγο του Ηρακλή Δηιάνειρα τον έρωτα του ήρωα για τη νέα. Η Δηιάνειρα τότε άλειψε τον χιτώνα με το αίμα του Κένταυρου Νέσσου το οποίο ήταν όμως δηλητηριασμένο, πιστεύοντας ότι ήταν ερωτικό φίλτρο για να ξεχάσει ο Ηρακλής τον έρωτά του με την Ιόλη (έτσι της είχε πει ο Κένταυρος Νέσσος), και τον έδωσε στον Λίχα. Όταν ο Ηρακλής φόρεσε τον χιτώνα αυτός κόλλησε με τον ιδρώτα στο σώμα του και άρχισε να καίγεται. Ο Ηρακλής, μέσα στους αφόρητους πόνους του άρπαξε τον Λίχα και τον πέταξε στη θάλασσα. Τέλος σύμφωνα με την παράδοση όταν ο Λίχας έπεσε στη θάλασσα μεταμορφώθηκε και το κεφάλι του είναι η Νήσος Στρογγυλή και το σώμα του τα Λιχαδονήσια .



Ιστορικά βρίσκουμε τη Νήσο Στρογγυλή οχυρωμένη περιμετρικά με τοίχος, μια από τις πύλες της οχύρωσης βρίσκεται στη ΒΑ πλευρά και το τείχος ενισχύεται από τετράγωνο πύργο. Η οχύρωση οφείλεται στη γεωγραφική θέση του νησιού , ακριβώς πάνω στη συμβολή του διαύλου των Ωρεών με το δίαυλο της Κνημίδας, έχει στρατηγική σημασία , διότι εξασφάλιζε τον έλεγχο του θαλάσσιου δρόμου από τον Β. Ευβοϊκό προς το Αιγαίο και τον Παγασητικό αντιστρόφως. Φαίνεται ότι υπήρχε ένας έλεγχος στα πλοία που έμπαιναν στο κόλπο. Έχει έκταση 50 στρεμμάτων. Επί Βασιλείας του Όθωνα το 1836 με την ίδρυση των τελωνείων βρίσκομε να λειτουργεί υποτελωνείο στη νήσο Μονολιά με πρώτο υποεπιστάτη τον κ. Αγγελή Θοδώρου και δεύτερο υποεπιστάτη τον κ. Κοντοπάσχο Ιωάννη. Με απόφαση του Βασιλέα Όθωνα στις 28 Ιουλίου 1936 διορίσθηκε ο Σημαιοφόρος κ. Κοτζιάς αξιωματικός του Λιμένος Μονολιάς ( η Νέας Μιτζέλης ). Βλέπουμε ότι το υποτελωνείο στη Νήσο Μονολιά μαζί με τα υποτελωνεία Φούρκας , Στυλίδος και Αταλάντης υπαγόντουσαν διοικητικά στο τελωνείο Λαμίας. Βρίσκουμε ακόμη από τον οργανισμό τελωνειακήςςς διευθύνσεως της εποχής εκείνης ότι “προς διευκόλυνσιν της συναλλαγής επιτρέπεται η εισαγωγή και τελώνισις ξένων προϊόντων κατ` εξαίρεσιν εις τα ακόλουθα υποτελωνεία : Αταλάντης, Μονολίας, Φούρκας και Στυλίδος”. Στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας τα Λιχαδονήσια ήταν ιδιοκτησία του Όμερ Πασά της Καρύστου, ο οποίος διατήρησε την ιδιοκτησία τους και μετά την απελευθέρωση. Αργότερα, ο ίδιος ο Όμερ και οι διάδοχοί του τα πούλησαν στον Τσάρο της Ρωσίας και εκείνος τα έδωσε προίκα στην αδελφή του Βασίλισσα Όλγα η οποία μνηστεύθηκε τον Βασιλιά Γεώργιο Α` στις 16/4/1867 , όπως και όλα τα υπόλοιπα Νησιά περιμετρικά της Νήσου Εύβοιας . Διοικητικά σήμερα η Νήσος Στρογγυλή και τα Λιχαδονήσια ανήκουν στην Εύβοια.



Στο βόρειο άκρο του ερειπωμένου ναού της Παναγίας έχει ανεγερθεί Ναϊσκος, προσκυνητάρι από τον τότε ευσεβή φαροεπιστάτη Κυριάκο Μήγκλη και συντηρήθηκε από την οικογένεια του γιου του, Δημητρίου Μήγκλη και συνεχίζεται να συντηρείται και σήμερα από τους ψαράδες. Ο Ναϊσκος όμως αφιερώθηκε στον Άγιο Νικόλαο γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες ο Κυριάκος Μήγκλης βρήκε στα ερείπια του παλαιού Ναού δύο εικόνες του Αγίου Νικολάου και της Αγίας Μαύρας, και θεώρησε ότι ο παλαιός Ναός θα ήταν προς τιμήν του Αγίου Νικολάου καθιερωμένος. Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου κτίστηκε, σύμφωνα με μαρμάρινη πλάκα εντοιχισμένη πάνω από την είσοδο, το 1936. Ο Φάρος της Στρογγυλής κατασκευάστηκε από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων και τοποθετήθηκε το 1870 στο Νησί , το ύψος του πύργου είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 41 μέτρα.

Στα τελευταία χρόνια της τουρκοκρατίας, η Λιχάδα ήταν τσιφλίκι της Τουρκάλας Χαμπιμπέ, κόρης του Αχμέτ μπέη. Τα κτήματα της Λιχάδας αγοράστηκαν από διάφορα άτομα σε διάφορες χρονικές περιόδους από το 1838 έως το 1920 κι έγιναν περιουσία των κατοίκων.

Κατά την επανάσταση του 1821 στη Λιχάδα εγκαταστάθηκε η Ανώτατη Διοίκηση Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος για μια τριετία (1821-1823) με το όνομα «Άρειος Πάγος». Επί Βασιλείας του Όθωνα το 1836 με την ίδρυση των τελωνείων βρίσκουμε να λειτουργεί υποτελωνείο στη νήσο Μονολιά με πρώτο υποεπιστάτη τον κ. Αγγελή Θοδώρου και δεύτερο υποεπιστάτη τον κ. Κοντοπάσχο Ιωάννη. Με απόφαση του Βασιλέα Όθωνα στις 28 Ιουλίου 1936 διορίσθηκε ο Σημαιοφόρος κ. Κοτζιάς, αξιωματικός του Λιμένος Μονολιάς (ή Νέας Μιτζέλης). Βλέπουμε ότι το υποτελωνείο στη Νήσο Μονολιά μαζί με τα υποτελωνεία Φούρκας, Στυλίδος και Αταλάντης υπαγόντουσαν διοικητικά στο τελωνείο Λαμίας. Βρίσκουμε ακόμη από τον οργανισμό τελωνιακής διευθύνσεως της εποχής εκείνης ότι «προς διευκόλυνσιν της συναλλαγής επιτρέπεται η εισαγωγή και τελώνισις ξένων προϊόντων κατ` εξαίρεσιν εις τα ακόλουθα υποτελωνεία: Αταλάντης, Μονολιάς, Φούρκας και Στυλίδος».

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ – ΜΝΗΜΕΙΑ

Ενετικός πύργος. Ανατολικά του οικισμού Λιχάδα σώζονται τα ερείπια ενός ενετικού πύργου, ύψους 5-6 μέτρων, γύρω από τον οποίο βρέθηκαν αρχαία βέλη και λείψανα κτιρίων του παλαιού οικισμού.

Καστρί. Τέσσερα χιλιόμετρα δυτικά της Λιχάδας και νότια του ακρωτηρίου Βασιλίνα κοντά στη θάλασσα, είναι ο αρχαιολογικός χώρος του λόφου Καστρί, που έχει ύψος 60 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Η Αγγλική Σχολή διενήργησε επιφανειακή έρευνα στη δεκαετία του 1960, κατά την οποία βρέθηκε ΠΕ, ΜΕ, ΥΕ, ΠΓ, Γεωμετρική, Κλασική, Ρωμαϊκή και Μεσαιωνική κεραμεική και επισημάνθηκε η ύπαρξη δεξαμενής. Η κεραμεική και τα λείψανα τειχών οδήγησαν τους ερευνητές να ταυτίσουν το Καστρί με το Δίον. Σε νέα ανασκαφή που έγινε το 1994, διαπιστώθηκε ότι ο χώρος είχε γνωρίσει μεγάλη καταστροφή από εργασίες αποψίλωσης και από την άροση των αγρών. Βρέθηκαν όστρακα από την Πρώϊμη εποχή του χαλκού.

Στη Νήσο Μονολιά βρίσκουμε σήμερα ένα εξωκλήσι τον Άγιο Γεώργιο από την πλευρά που είναι το κανάλι ακόμη βλέπουμε τις βάσεις μεγάλου παλαιού ναού στο εσωτερικό της Νήσου Μονολιάς.

για τους δύτες:



1) Ναυάγιο στα Λιχαδονήσια
Βαθμός δυσκολίας Open Water
Απόσταση από Άγιο Γεώργιο 3 ναυτικά μίλια, μέγιστο βάθος κατάδυσης 10 μέτρα.
Η κατάδυση επικεντρώνεται σε «σλέπι» (είδος πλοίου, κατασκευασμένο από τσιμέντο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μήκους 25 μέτρων, το οποίο βυθίστηκε μετά από βομβαρδισμό των συμμαχικών αεροσκαφών). Το πλοίο είναι καθισμένο σε αμμώδη βυθό, σε όρθια θέση και διατηρείται σε καλή κατάσταση.

2) «Άσπρο» Στρογγυλής
Βαθμός δυσκολίας Open Water
Απόσταση από Άγιο Γεώργιο 2,5 ναυτικά μίλια, μέγιστο βάθος κατάδυσης 22 μέτρα.
Μεσοπέλαγη ξέρα (πάγκος) με κεφάλι στα 6 μέτρα με μεγάλους ογκόλιθους που δημιουργούν δαιδαλώδεις τρύπες, στις οποίες ορισμένες εποχές του χρόνου φιλοξενούνται αρκετά είδη ψαριών.
Η συγκεκριμένη κατάδυση προσφέρεται επίσης για φωτογράφηση λόγω της πλούσιας και πολύχρωμης υποβρύχιας χλωρίδας.

3) «Σκάλα»
Σε απόσταση 4 ναυτικά μίλια από τον Άγιο Γεώργιο.
Αν και το ελάχιστο βάθος της ξέρας αυτής είναι 8 μέτρα η κατάδυση απευθύνεται σε Advanced. Ορισμένες ώρες της ημέρας απευθύνεται και σε Drift Dive καθώς στο σημείο υπάρχουν υποθαλάσσια ρεύματα.
Η συγκεκριμένη μεσοπέλαγη ξέρα έχει ενδιαφέροντα βυθό, πλούσιο σε χλωρίδα και κατεβαίνει σε βάθος μέχρι 30 μέτρα.

4) «Βίνα»
Σε απόσταση 3 ναυτικά μίλια από τον Άγιο Γεώργιο.
Με μέγιστο βάθος 15 μέτρων, απευθύνεται για δύτες εμπειρίας Advanced με ειδικότητα Drift Dive.
Βίνα οι ντόπιοι ονομάζουν ένα σκαλοπάτι σε απόσταση 100 μέτρων από τη νήσο Μονολιά όπου επικρατούν ισχυρά παλιρροιακά ρεύματα.

5) «Βίγλα»
Σε απόσταση 3 ναυτικά μίλια απ’ την αφετηρία μας, βρίσκεται μια ξέρα με κεφάλι στα 11 μέτρα και μέγιστο βάθος 22 μέτρα.
Απευθύνεται σε δύτες με εμπειρία Open Water. Η συγκεκριμένη ξέρα αποτελείται από ογκόλιθους που σχηματίζουν έναν εντυπωσιακό κώνο.

[soraver]

einai kala ekei
fthna kai kala
alla an pas katakalokairo einai kai ekneuristika.
h monadikh paralia pou uparxei einai auto to koutsiko pragmataki



kai de3ia ki aristera einai tigka stis barkes... parking kanoniko.
to fai pou fernei to magazaki ekei einai polu nostimo kai fthno opws eipa, h oikogeneia pou to exei einai polu eugenikh, h paralia einai pentaka8arh kai prosegmenh
auta.
protinetai, alla meta to 15augousto ka8hmerines kai septembrh (pali ka8hmerines)

[pastoula]

ιουνιο? κανεις δεν ειναι εκει!

[Xouanita]

ομορφοοοοοοοοο!

Καλα, βλέποντας τις πρώτες φωτο, νομισα πως δεν παταει ανθρωπος εκει.

[pastoula]

κι όμως!