AFTER MIDNIGHT - Eric Clapton

[ΠΛΑΤΩΝ]

AFTER MIDNIGHT - Eric Clapton

After midnight, we're gonna let it all hang down
After midnight, we're gonna chug-a-lug and shout
We're gonna stimulate some action
We're gonna get some satisfaction
We're gonna find out what it is all about
After midnight, we're gonna let it all hang down

After midnight, we're gonna shake your tambourine
After midnight, it's all gonna be peaches and cream
We're gonna cause talk and suspicion
We're gonna give an exhibition
We're gonna find out what it is all about
After midnight, we're gonna let it all hang down

After midnight, we're gonna let it all hang down


Το ‘‘After Midnight’’ κυκλοφόρησε το 1970 και περιλαμβάνεται στο δίσκο του Eric Clapton με τίτλο το όνομά του.
Ο δίσκος αρχικά επρόκειτο να κυκλοφορήσει με τον τίτλο ‘‘Eric Sings’’ επειδή ήταν ο πρώτος που κυκλοφορούσε ο Clapton ως σόλο τραγουδιστής και συνήθως δεν συμμετείχε ως τραγουδιστής στα συγκροτήματα με τα οποία έπαιζε (Cream, Yardbirds και Blind Faith). Βέβαια ήταν ήδη σεβαστός για τη δουλειά που έκανε ως κιθαρίστας αλλά όχι και για τα φωνητικά του.
Το ‘‘After Midnight’’ ήταν το πρώτο single που βγήκε από το δίσκο (και, κατά συνέπεια, το πρώτο που κυκλοφόρησε ο Eric Clapton) και κατάφερε να φτάσει ως το Νο 18 των Η.Π.Α.


Πρόκειται για ένα τραγούδι το οποίο έγραψε ο τραγουδοποιός, κιθαρίστας και… βιοπαλαιστής από την πόλη Tulsa της Οκλαχόμα, J.J. Cale, και χαρακτηρίζεται από το ρυθμό και το ύφος των blues καθώς και τη ξεσηκωτική ενορχήστρωσή του.
Ο J.J. Cale κινούνταν στο χώρο της country και του blues. Έγινε γνωστός ως ο άνθρωπος που εισήγαγε τον ‘‘ήχο της Tulsa’’ (Tulsa sound), ένα μίγμα rock ‘n’ roll, country, blues και jazz με άρωμα ρουστίκ. Ο J.J. Cale καθόρισε μία μοναδική προσέγγιση στη μουσική παραγωγή αποκτώντας φήμη ως υφολογικός καινοτόμος. Το ‘‘After Midnight’’ το είχε ηχογραφήσει ως demo όταν μετακόμισε στο Λος Άντζελες στα μέσα της δεκαετίας του 1960.


Ο παραγωγός Delaney Bramlett, ο οποίος ήταν φίλος του J.J. Cale και του Eric Clapton, έδωσε στον Clapton ένα αντίγραφο του ‘‘After Midnight’’.
Ο Eric Clapton, που ήταν ήδη superstar, θαύμαζε τη σεμνότητα και το χαμηλό προφίλ του J.J. Cale, καθώς και το λιτό και σπαρτιάτικο στιλ του, στοιχεία που ο Clapton τα λαχταρούσε μετά από την καθιέρωσή του στο καλλιτεχνικό στερέωμα και τη μυθολογία ‘‘Ο Clapton είναι θεός’’ που είχε αναπτυχθεί τη δεκαετία του 1960. Το τραγούδι άρεσε στον Clapton κι έτσι πήρε την απόφαση να το ηχογραφήσει.
Την παραγωγή του τραγουδιού ανέλαβε ο Delaney Bramlett, ο οποίος συμμετείχε και στην ηχογράφηση του τραγουδιού παίζοντας κιθάρα και κάνοντας φωνητικά.
Στην ηχογράφηση, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Village Recorder του Λος Άντζελες, συμμετείχε και μία πλειάδα κορυφαίων μουσικών: Leon Russell στο πιάνο, Bobby Whitlock στο αρμόνιο, Carl Radle στο μπάσο, Jim Gordon στα drums, Jim Price στην τρομπέτα, ο Bobby Keys στο σαξόφωνο, και στα φωνητικά οι Bonnie Bramlett, Rita Coolidge, Sonny Curtis και Jerry Allison.
Οι Bobby Whitlock, Carl Radle και Jim Gordon ήταν μέλη των Derek and the Dominoes, των οποίων μέλος ήταν και ο ίδιος ο Eric Clapton και μαζί ηχογράφησαν, την ίδια χρονιά, το αθάνατο ‘‘Layla’’. Οι Jim Price και Bobby Keys για πολλά χρόνια συνόδευαν τους Rolling Stones τόσο στις συναυλίες τους όσο και στις ηχογραφήσεις τους (μάλιστα το σαξόφωνο του Bobby Keys είναι αυτό που ακούγεται στο “Brown Sugar’’), ενώ οι Delaney και Bonnie Bramlett δεν είναι άλλοι από τους Delaney, Bonnie & Friends.


Μπορούμε να πούμε, λοιπόν, ότι ο Eric Clapton συγκέντρωσε μερικούς από τους σπουδαιότερους μουσικούς της υφηλίου. Παρόλα αυτά, ήταν ιδιαίτερα νευρικός αφού ήταν ο πρώτος του σόλο δίσκος και ο ίδιος για πρώτη φορά θα ήταν ο βασικός τραγουδιστής. Ήταν αρχάριος και για το λόγο αυτό φρόντισε να παίρνει δόσεις από σναπς μέντας ώστε να καταπολεμήσει το άγχος του. Για το συγκεκριμένο δίσκο, ο Clapton άλλαξε και κιθάρα καθώς άρχισε να χρησιμοποιεί μία Fender Stratocaster αντί της Gibson Les Paul που χρησιμοποιούσε μέχρι τότε με τους Cream και τους Blind Faith.
Το αποτέλεσμα δίχως άλλο ήταν ικανοποιητικό. Αυτό το ιδιαίτερο τραγούδι τα είχε όλα: δυναμικό φρενιτιώδη ρυθμό, πιασάρικη μελωδία που παραπέμπει σε gospel, καλή ερμηνεία κι ένα μικρό, πλην όμως αποτελεσματικό, κιθαριστικό σόλο.


Ο Eric Clapton, κατά την προώθηση του δίσκου του, πάντα επαινούσε το έργο του J.J. Cale. Ο Cale είχε μάθει για την εκτέλεση του Clapton αλλά δεν έδωσε ιδιαίτερη προσοχή μέχρι που το άκουσε πρώτη φορά στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του.
Το ‘‘After Midnight’’ είχε αρχίσει να παίζεται από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και να ανεβαίνει στα charts των Η.Π.Α. μέχρι που στις 14 Νοεμβρίου του 1970 έφτασε στο Νο 18, θέση που ήταν τελικά και η υψηλότερη του τραγουδιού.

Μετά την κυκλοφορία –και την επιτυχία- του ‘‘After Midnight’’, κάποιες δισκογραφικές εταιρείας έδειξαν ενδιαφέρον για το υλικό του J.J. Cale και του προτείνανε μάλιστα και συμβόλαιο. Αλλά και ο ίδιος ο Clapton στράφηκε κι άλλες φορές στο υλικό του J.J. Cale ηχογραφώντας τραγούδια του, μεταξύ των οποίων και το ‘‘Cocaine’’, ενώ μόλις πρόσφατα συνεργάστηκαν στο δίσκο ‘‘The Road to Escondido’’ (αφιερωμένο στον αποθανόντα κοινό τους φίλο Brian Roylance) που κυκλοφόρησε στις 6 Νοεμβρίου του 2006.


Το 1973 κυκλοφόρησε ο δίσκος ‘‘Rainbow Concert’’ με ζωντανές ηχογραφήσεις του Eric Clapton με συμμετοχές πολλών καλλιτεχνών της rock. Παρόλο που στην αυθεντική του εκτέλεση το ‘‘After Midnight’’ είναι γρήγορο τραγούδι και σε προκαλεί για χορό, ο Eric Clapton εδώ, για ανεξήγητους λόγους, κατεβάζει τους ρυθμούς του τραγουδιού και το κάνει πιο αργό και θλιβερό.


Το 1980 ο Eric Clapton κυκλοφόρησε το δίσκο ‘‘Just One Night’’ όπου περιέχει άλλη μία ζωντανή ηχογράφηση (στην Ιαπωνία) του ‘‘After Midnight’’. Μόνο που εδώ μιλάμε για μία… άγρια εκτέλεση στην οποία ο Clapton επιδίδεται και σ’ ένα λαμπρό σόλο. Για πολλούς οπαδούς του αυτή είναι πιθανότατα και η καλύτερη εκτέλεση του τραγουδιού που έχει ηχογραφήσει ποτέ ο Clapton.


Το Σεπτέμβριο του 1987, και παρά τις μάχες που έδινε με το αλκοόλ, ο Eric Clapton ηχογράφησε άλλη μία εκτέλεση του ‘‘After Midnight’’ για να χρησιμοποιηθεί για τη διαφημιστική εκστρατεία της μπύρας Michelob και να κυκλοφορήσει ως single το οποίο θα συμπεριλαμβανόταν στο box set “Crossroads’’. Παρόλο που το διαφημιστικό με τον Clapton περιείχε μερικές εντυπωσιακές λήψεις, με τον ίδιο να ‘‘τζαμάρει’’ σε ένα νυχτερινό blues club, το γεγονός ότι συμμετείχε σε διαφήμιση μπύρας φάνηκε κάπως υπεροπτικό και αλαζονικό εκ μέρους του, δεδομένου ότι εκείνη την εποχή ο Clapton προσπαθούσε να αποτοξινωθεί από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Μάλιστα, την πρώτη φορά που βγήκε η διαφήμιση στον αέρα, ο Clapton βρισκόταν σε κέντρο επανένταξης. Μοιραία, αυτό το single όχι μόνο δεν γνώρισε επιτυχία, αλλά του προσέδωσε και κακή φήμη. Το μόνο καλό από αυτή την ιστορία είναι το γεγονός ότι η μπύρα Michelob πρόσφερε στους πελάτες της, διαφημιστικές κασέτες που περιείχαν εξάλεπτη εκτέλεση του ‘‘After Midnight’’.

Παρά τις διάφορες εκτελέσεις που γνώρισε το τραγούδι, η αρχική εκδοχή του 1970 από τον Eric Clapton θεωρείται, σύμφωνα με το Rock and Roll Hall of Fame, ένα από τα 500 τραγούδια που καθόρισαν το Rock and Roll. Και δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς. Το τραγούδι του J.J. Cale έφτιαξε την καριέρα του Eric Clapton ως τραγουδιστή και αποτέλεσε τη θαυμαστή αρχή μιας εξίσου θαυμαστής συνέχειας…



Κείμενο - έρευνα: Κωνσταντίνος Παυλικιάνης