The extend of the "Απο το χωριό στην πόλη"
Τα δάκρυα του aligator, συνέχιζαν να τρέχουν από τα μάτια του όπως τρέχει το νερό μέσα σε ένα παραφουσκωμένο από την βροχή ποτάμι, που παρασέρνει καθετί βρεθεί μπροστά του και οι λυγμοί που έβγαιναν δυνατοί και ανεξέλεγκτοι από μέσα του, όπως και ο σεισμός ξεσπάει δυνατός και ανεξέλεγκτος από τα σπλάχνα της γης και την τραντάζει ολόκληρη , ισοπεδώνοντας κάθε τι αδύναμο και ανάξιο, να ορθώνεται μπροστά του, έτσι και εδώ, τα πάντα γύρω του γκρεμίζονταν, όπως ένας πύργος από τραπουλόχαρτα σε μια αδέξια κίνηση και ο χείμαρρος από τα δάκρυα του τα ξέπλενε με μιας.
Τα δάκρυα εξατμίστηκαν όπως τα απομεινάρια της βροχής στον ήλιο, το κλάμα γέμισε με χαμόγελα όπως γεμίζει ο ουρανός από τα αστέρια! Το τοπίο άλλαξε εντελώς και το σκοτάδι παραδόθηκε στο φως, στην θέση των ανθρώπων που είχαν μαζευτεί τριγύρω, για να δούνε το ατύχημα, πλέον υπήρχαν διαφόρων λογής λουλούδια, φυτά και δέντρα που ομόρφαιναν τον χώρο. Η λίμνη που είχε δημιουργηθεί από την μείξη της βενζίνη, των λαδιών και του αίματος και είχε απλωθεί ολόγυρα από τον σορό με τις στραπατσαρισμένες λαμαρίνες, τώρα ήταν μία τεράστια λίμνη, με κρυστάλλινα νερά και ο σωρός από τις λαμαρίνες ένας βράχος, όπου πάνω σε αυτόν καθότανε ο alligator, ξαπλωμένος ανάσκελα ατενίζοντας τον ουρανό, με τον ήλιο να του χαϊδεύει την κοιλιά.
Στις όχθες της λίμνης καθόντουσαν, σε ένα καφενείο, πανομοιότυπο με αυτό του χωριού τους o material_defender, η piggy και η rozanna και συζητούσανε, πίνοντας το καφεδάκι τους έχοντας στην παρέα τους, ακόμα ένα άτομο τον Χωριό… τον ιδιοκτήτη του καφενείου και ιδρυτή του χωριού, που οι φίλοι τον φωνάζανε kako_paidi®
|