Γένος θηλυκού το άγχος και η θλίψη

[ΠΛΑΤΩΝ]

Το άγχος, η θλίψη, η έλλειψη ηρεμίας υπονομεύουν την ποιότητα της ζωής μας, με πιο ευάλωτες τις γυναίκες.
Σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, στον ελληνικό πληθυσμό η έλλειψη ηρεμίας στη ζωή μας φαίνεται να συναντάται πιο συχνά και από την απουσία της ευτυχίας, το κυνήγι της οποίας παραμένει άπιαστο όνειρο για τους περισσότερους…

Η έρευνα έγινε από τον τομέα Οικονομικών της Υγείας και δίνει ενδιαφέροντα στοιχεία, όχι μόνο για το επίπεδο της υγείας των Ελλήνων, αλλά και για την ποιότητα ζωής, δηλαδή τις δυσκολίες που επηρεάζουν τις καθημερινές μας δραστηριότητες.


Περισσότερες από τις μισές γυναίκες βιώνουν το άγχος στην καθημερινότητά τους, το 37,8% νιώθουν πολύ αγχωμένες όλη ή την περισσότερη ώρα, υπό το κράτος προφανώς των πολλαπλών τους ρόλων και υποχρεώσεων. Και στους άνδρες, όμως, δεν λείπει το άγχος αλλά συναντάται λιγότερο συχνά (30,6% και 29,3% αντίστοιχα).
Είναι εντυπωσιακό ότι στην ηλικιακή ομάδα από πενήντα έξι έως εξήντα πέντε ετών περίπου οι μισοί ερωτώμενοι (44,6%) νιώθουν αγχωμένοι όλη ή την περισσότερη ώρα, ενώ αμέσως μετά τα επίπεδα του άγχους μειώνονται (29,3%).


Οι γυναίκες δυστυχώς είναι πιο επιρρεπείς και σε ένα ακόμη ψυχολογικό σύμπτωμα, τη θλίψη
Στην ερώτηση «νιώθετε πολύ λυπημένος, θλιμμένος και τίποτε δεν μπορεί να σας φτιάξει το κέφι», το 15,6% απάντησαν ότι νιώθουν λυπημένες όλη ή την περισσότερη ώρα ενώ το 26,9% για αρκετή ώρα ή κάποιο καιρό. Το αίσθημα της θλίψης είναι λιγότερο συχνό στους άνδρες (9,5% και 19,4% αντίστοιχα), γίνεται όμως περισσότερο κοινό καθώς μεγαλώνουμε.

Ενας στους τρεις ερωτώμενους δίνει την εικόνα της ψυχικής ευεξίας. Δηλώνει ήρεμος όλη ή την περισσότερη ώρα (29,9%) και ευτυχισμένος (35,6%). Περισσότεροι, όμως, από δύο στους δέκα (23,5%) αναφέρουν ότι δεν αισθάνονται ποτέ ήρεμοι ή τους συμβαίνει σπάνια να χαλαρώσουν και δεν είναι (19,1%) καθόλου ευτυχισμένοι.


Οι συνέπειες του άγχους ή του αισθήματος της θλίψης είναι εμφανείς και από τα στοιχεία της έρευνας, αφού το 34,9% των ερωτωμένων αντιμετωπίζουν εξαιτίας αυτών προβλήματα στη δουλειά ή τις καθημερινές τους δραστηριότητες (το 11,4% όλη ή την περισσότερη ώρα και το 23,5% κατά διαστήματα).

Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ερωτήθηκαν αν τον τελευταίο μήνα τους παρουσιάσθηκε κάποιο πρόβλημα αδυναμίας, που να μην τους επέτρεψε να κάνουν οποιαδήποτε δουλειά και πόσες μέρες διήρκεσε αυτό. Ενας στους δέκα (10,2%), απάντησε θετικά και ο μέσος όρος διάρκειας του προβλήματος υπολογίστηκε στις 7,4 μέρες. Οσο μεγαλύτερος είναι κάποιος τόσο συχνότερα μπορεί να βρεθεί σε αυτήν τη δύσκολη κατάσταση, ενώ η πιθανότητα μειώνεται όσο ανεβαίνουν το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο και η μόρφωση.

Οι αιτίες που δημιούργησαν πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας τον τελευταίο μήνα ζωής των ερωτωμένων και επηρέασαν την καθημερινή τους δραστηριότητα είναι: Λύπη ή στενοχώρια 6,9%, πόνος ή δυσφορία 4,9%, εργασία 3,9%...


Σοβαρή ή εξαιρετικά σοβαρή δυσκολία στη μετακίνηση ανέφερε το 3,8%, ενώ το 2,9% δήλωσε μεγάλη δυσκολία στην αυτοεξυπηρέτηση. Ομως, ένας στους πέντε συμμετέχοντες, από τα τέσσερις χιλιάδες νοικοκυριά, δηλώνει ότι δεν έχει κανέναν να ενδιαφερθεί γι’ αυτόν στον κοινωνικό του περίγυρο.

Στην ερώτηση πόσο νοιάζονται ή ενδιαφέρονται οι γύρω σας, 19,5% δήλωσαν «λίγο ή καθόλου» και 1,5% «δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος».
Είναι ενδιαφέρον και ανησυχητικό ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία τόσο μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα ενδιαφέροντος από τον κοινωνικό περίγυρο, με τους άνω των εβδομήντα έξι να αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα σε ποσοστό 35%.


Η κοινωνική συνοχή, αφού δεν βρίσκεται στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, απουσιάζει σήμερα και από τη γειτονιά. Στην ερώτηση «κατά πόσο είναι εύκολο να έχετε πρακτική βοήθεια από τους γείτονες, αν χρειαστεί», το 40,3% των ερωτωμένων απάντησε «δύσκολο ή πολύ δύσκολο».



Πηγή: Καθημερινή 4/2/2007