Η Ευρώπη «σκοτώνει» τη δημιουργικότητα

[mgkillme]

Οι ευρωπαϊκές μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ωθούν τους απόφοιτους πανεπιστημίου να είναι «λιγότερο δημιουργικοί». Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζει ο Erik Spiekermann, ένας από τους 27 «πρέσβεις» του Ευρωπαϊκού Έτους Δημιουργικότητας και Καινοτομίας.

Η Συνθήκη της Μπολόνια στοχεύει μόνο στα αποτελέσματα και όχι στο να ενθαρρύνει τις, σε βάθος, σπουδές και την κριτική σκέψη, υποστηρίζει ο Spiekermann. «Η εκπαίδευση δεν σχετίζεται πλέον με τη μάθηση. Σχετίζεται με την επιτυχία και με το να συγκεντρώσει κανείς αρκετές μονάδες. Τα πάντα έχουν να κάνουν με το αποτέλεσμα και αυτό, εν μέρει, οφείλεται στην εφαρμογή της Συνθήκης της Μπολόνια ανά τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια».

Σε μία αξιολόγηση του πανεπιστημιακού τομέα, ο Spiekermann αναφέρει ότι οι φοιτητές αναγκάζονται και ασχολούνται με το πόσες μονάδες θα συγκεντρώσουν το κάθε τρίμηνο. «Είναι απαίσιο. Διδάσκω σε δύο πανεπιστήμια και το βλέπω ήδη να συμβαίνει. Ο κόσμος δεν έχει χρόνο να μάθει, γιατί έχει τόσες πολλές εξετάσεις. Οι φοιτητές δεν έχουν το χρόνο να εξερευνήσουν κάτι που μπορεί να τους ενδιαφέρει. Αυτό είναι παντελώς αντιδημιουργικό».

Η κριτική που ασκείται στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη είναι ιδιαίτερα «τσουχτερή» απέναντι στη γενική διεύθυνση για θέματα Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς αυτή είναι αρμόδια επιτήρησης και της Συνθήκης της Μπολόνια και του Ευρωπαϊκού Έτους Δημιουργικότητας και Καινοτομίας.

Ο Spiekermann αναφέρει ότι η Ευρώπη έχει καταντήσει «χοντρή, κουρασμένη και αχώνευτη» και έχει την ανάγκη να αναζωογονηθεί. Στη μεταπολεμική Ευρώπη, του '50, υπήρχε «απίστευτη ενέργεια», αλλά αυτό πλέον έχει χαθεί, επισημαίνει ο Spiekermann, προσθέτοντας ότι η Ινδία αποτελεί παράδειγμα χώρας όπου οι άνθρωποι θέλουν να μάθουν και να αλλάξουν τα πράγματα γύρω τους.

Ο Spiekermann, που ανήκει σε μία ομάδα «δημιουργικά σκεπτόμενων», στην οποία περιλαμβάνονται καλλιτέχνες, επιστήμονες, εφευρέτες και εκπαιδευτικοί, σήμερα ασχολείται με ένα μανιφέστο για τη δημιουργικότητα και την καινοτομία.

«Αυτό που θέλουμε να πούμε είναι ότι υπάρχει μία κρίση και πρέπει να έχουμε τον ίδιο ενθουσιασμό που έχουν οι άνθρωποι στην Ινδία. Πρέπει να πάρουμε πίσω αυτή την ενέργεια και να ανακτήσουμε το ενδιαφέρον μας για τη γνώση. Οι γραπτές εξετάσεις δεν σου προσφέρουν γνώση, απλώς σε εκπαιδεύουν. Οι γραπτές εξετάσεις αποτελούν πρακτική της δεκαετίας του ‘70», τονίζει ο Spiekermann, προσθέτοντας ότι πλέον υπάρχουν νέες μέθοδοι για να διδαχθεί η δημιουργική σκέψη.

Ο Spiekermann, τέλος, υποστηρίζει ότι το μανιφέστο πρέπει να είναι «όσο πιο προκλητικό γίνεται», έτσι ώστε να πυροδοτήσει συζήτηση και να αναγκάσει την Ευρώπη να αναζωογονηθεί και να ξαναγίνει δημιουργική.

Πηγή: EurActiv