Άμστερνταμ

[ΠΛΑΤΩΝ]

Άμστερνταμ: Μια πόλη με πολλά πρόσωπα: πανέμορφη και ρομαντική, γεμάτη ενδιαφέροντα μουσεία και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, αλλά και «προχωρημένη», προπύργιο της κλασικής ολλανδικής ανεκτικότητας. Συνδετικός κρίκος όλων αυτών τα ποδήλατα, πανταχού παρόντα, είναι ο καλύτερος τρόπος να νιώσεις την ατμόσφαιρα της πόλης των καναλιών.


Αν και η έδρα της Ολλανδικής κυβέρνησης βρίσκεται στη Χάγη, πρωτεύουσα της χώρας είναι το Άμστερνταμ.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πόλη της Ολλανδίας, με πληθυσμό που υπερβαίνει τις 800.000. Κάθε χρόνο δέχεται πάνω από 1.500.000 επισκέπτες. Βρίσκεται σε επικίνδυνα χαμηλό υψόμετρο, στη συμβολή των ποταμών Άμστελ και Έι, κοντά στο Έισελμεερ και, όπως και μεγάλο μέρος των Κάτω Χωρών, θα πλημμύριζε συχνά αν δεν υπήρχαν τα αναχώματα και τα θαλάσσια φράγματα.
Η θέση αυτή φέρνει το Άμστερνταμ στην καρδιά του Ραντσταντ (ο όρος περιγράφει την ημισεληνοειδή συμπολιτεία που καλύπτει μεγάλο μέρος των επαρχιών της Βόρειας Ολλανδίας, της Νότιας Ολλανδίας και της Ουτρέχτης και που περιλαμβάνει τις πόλεις Ουτρέχτη, Ρότερνταμ, Χάγη, Λέιντεν και Χάαρλεμ).


Κανάλια, τυριά, τουλίπες, «ύποπτοι» καπνοί και «πονηρές» βιτρίνες, αλλά κυρίως και πάνω απ' όλα ποδήλατα... πολλά ποδήλατα!
Στο Αμστερνταμ ο ανυποψίαστος πεζός, άρτι αφιχθείς τουρίστας, κινδυνεύει περισσότερο να «συγκρουστεί» με ένα από τα χιλιάδες διερχόμενα ποδήλατα παρά με οποιοδήποτε μηχανοκίνητο όχημα. Η προτεραιότητα είναι αδιαμφισβήτητη: προηγείται ο ποδηλάτης. Ο πεζός πρέπει να περιμένει υπομονετικά να περάσει απέναντι αφού κοιτάξει προσεκτικά αν είναι άδειος ο ποδηλατόδρομος.


Το ποδήλατο είναι το ιδανικό μέσο μεταφοράς για το Άμστερνταμ. Περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι στην πόλη κυκλοφορούν με ποδήλατο τόσο τη μέρα όσο και κατά τη βραδινή τους έξοδο.
Το κυκλοφοριακό σύστημα της πόλης δίνει πρωταρχική σημασία στα ποδήλατα, με ένα εξαιρετικό δίκτυο λωρίδων για ποδηλάτες (fietspaden), με ειδικά φανάρια και σήματα στους δρόμους και με ειδικούς δρόμους που συνδέουν διάφορα τμήματα της πόλης.
Όλο και περισσότεροι τουρίστες επιλέγουν αυτό το μέσο για να εξερευνήσουν το Άμστερνταμ και τα περίχωρά του.


Οι Ολλανδοί απολαμβάνουν περήφανα, έως και προκλητικά, την κυριαρχία του ποδηλάτου στην πόλη τους και τη ζωή τους -άλλωστε είναι κάτι που κέρδισαν οι ίδιοι όταν πριν από περίπου τριάντα χρόνια εξόρισαν σχεδόν απόλυτα τα αυτοκίνητα από το κέντρο του Αμστερνταμ, δίνοντας άμεση προτεραιότητα στα ποδήλατα. Διασχίζουν αγέρωχα τους δρόμους πάνω σε δύο ρόδες, με το παιδάκι καθισμένο στην ειδική θεσούλα πίσω και το σκυλάκι κουλουριασμένο στο ειδικό καλαθάκι εμπρός, μανουβράροντας το τιμόνι με το ένα χέρι αφού το άλλο κρατάει το κινητό, στο οποίο ανέμελοι συζητούν για δουλειά, κουτσομπολιό, και άλλα αγαπημένα θέματα της καθημερινότητας.


Αν αποφασίσετε, λοιπόν, να κυκλοφορήσετε στο Άμστερνταμ με ποδήλατο, να προσέχετε τους οδηγούς αυτοκινήτων και τραμ και τους άλλους ποδηλάτες, που δεν είναι σίγουρο ότι θα αντιληφθούν την απειρία σας.


Μην ανησυχείτε. Αν είστε πεζοί, μετά το πρώτο σοκ και τις δεκάδες συγγνώμες που θα χρειαστεί να ζητήσετε από τους ποδηλάτες, μπροστά στους οποίους θα πεταχτείτε, σιγά-σιγά θα αρχίσετε να συνηθίζετε στην ιδέα. Τα ποδήλατα θα τα βλέπετε αραγμένα παντού. Τα περισσότερα είναι παλιά και οι αλυσίδες που τα δένουν στο κάγκελο μπορεί και να στοιχίζουν περισσότερο από όλο το ποδήλατο μαζί. Κι ο λόγος είναι απλός: οι κλοπές ποδηλάτων και η «ανακύκλωσή» τους από πελάτη σε πελάτη είναι τόσο διαδεδομένη που μπορεί να βρεθείς στην αστεία θέση να ξαναγοράσεις ως «μεταχειρισμένο» το καινούργιο ποδήλατο που πριν από λίγο καιρό σου έκλεψαν. Κι έτσι όλοι προτιμούν απευθείας ένα παλιό, σκουριασμένο, ψιλοταλαιπωρημένο, που η μόνη του ομορφιά είναι τα λουλουδάκια που έχουν πλέξει στο τιμόνι ή το πολύχρωμο τσαντάκι που έχουν κρεμάσει σε ρόλο μπαγκαζιέρας.


Ο καλύτερος τρόπος για να δείτε το Άμστερνταμ είναι να κάνετε περιπάτους. Παρότι το σχέδιο της πόλης με τα ομόκεντρα κανάλια (γκράχτεν) και τους δρόμους που διασταυρώνονται είναι πολύ απλό, μπορεί αρχικά να σας μπερδέψει
Ο απλούστερος τρόπος για να προσανατολίζεστε είναι θυμάστε ότι, με αφετηρία το Σίνγκελ, τα μεγαλύτερα κανάλια είναι τα Χέρενγκραχτ, Κάιζερσχραχτ, Πρίνσενχραχτ και Σίνγκελχραχτ.
Η αρίθμηση των οδών ξεκινά από τον Κεντρικό Σταθμό και καταλήγει στον Άμστελ.
Το Άμστερνταμ δεν προσφέρεται για οδήγηση, μάλιστα, οποιεσδήποτε παροχές και διευκολύνσεις για τους οδηγούς αυτοκινήτων είναι ακριβές.


Το Άμστερνταμ περπατιέται από την μιαν άκρη ώς την άλλη. Από την μποέμ άκρη του Γιορντάν (δυτικά) μέχρι το πιο αριστοκρατικό Πλαντάζ (νοτιοανατολικά), με προτίμηση στα διαδοχικά κανάλια της νοτιοδυτικής πλευράς μέχρι τις παρυφές του μεσαιωνικού κέντρου.
Πέρα από τους κλασικούς «ναούς» τέχνης, με τις ουρές μπροστά στα ταμεία και τους φορτωμένους με αναμνηστικά πόστερ, μπλοκάκια, μπρελοκάκια, μολυβάκια και κούπες με λεπτομέρειες από πίνακες του Βαν Γκογκ, του Ρέμπραντ, του Καραβάτζιο και πολλών άλλων κλασικών ή πιο τολμηρών, επαναστατών καλλιτεχνών του 20ού αιώνα, η πόλη έχει πολλά σημεία-κλειδιά, περισσότερο δημιουργήματα της αισθητικής των καιρών και των αναγκών.


Στο Σίνγκελ, δυτικά της Μούντπλεϊν, βρίσκεται η Μπλούμενμαρκτ (η αγορά των λουλουδιών), η τελευταία πλωτή αγορά της πόλης, η οποία ανθεί κατά μήκος του καναλιού Σίνγκελ, λίγο πριν από την εκβολή στον Αμστελ που σέρνεται μέσα στην πόλη κάτω από καλοφτιαγμένες γέφυρες και δίπλα από κομψά καφέ και εστιατόρια.
Παλιά ανθοκόμοι ξεκινούσαν από τα μικρά μαγαζιά τους και ανέβαιναν στον Άμστελ, για να πουλήσουν λουλούδια και φυτά κατευθείαν από τα πλοία τους. Σήμερα, οι πάγκοι εξακολουθούν να είναι πλωτοί, είναι όμως μόνιμοι. Παρά την τάση των πωλητών να εξυπηρετούν μόνο τουρίστες, οι εκθέσεις με τα ευωδιαστά λουλούδια και τα παρτέρια με τα ανοιξιάτικα λουλούδια αποτελούν πάντα ωραίο θέαμα.


Ο Οβελίσκος του Εθνικού Μνημείου, στο κέντρο του Νταμ, ύψους 22 μέτρων, είναι ένα μνημείο αφιερωμένο στους πεσόντες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα αποκαλυπτήριά του έγιναν το 1956. Μπροστά του υπάρχουν δύο λιοντάρια, τα εραλδικά σύμβολα της Ολλανδίας.
Εντοιχισμένα πίσω του υπάρχουν δοχεία που περιέχουν χώμα από όλες τις επαρχίες και τις πρώην ολλανδικές αποικίες της Ινδονησίας, των Αντιλλών και του Σουρινάμ.
Ο οβελίσκος, παρά το ότι περιτριγυρίζεται από ασφαλτοστρωμένους δρόμους και επιβλητικά γοτθικά δημιουργήματα της αρχιτεκτονικής ευφυΐας περασμένων αιώνων, συναγωνίζεται τα πιο πράσινα πάρκα.
Εδώ μπορείτε να αράξετε μαζί με δεκάδες κόσμου, τις απογευματινές κυρίως ώρες και κάτω από τις πλάγιες αλλά ζεστές ακτίνες του ήλιου, αφήνοντας το μυαλό να αδειάσει, αγναντεύοντας χωρίς λόγο τα αυτοκίνητα, τα τραμ και, φυσικά, τα εκατοντάδες ποδήλατα που περνούν απ' όλες και προς όλες τις κατευθύνσεις γύρω από την πλατεία.


Στο βόρειο άκρο του κέντρου, και της πόλης, πριν από το μεγάλο κανάλι που τη χωρίζει από την Βόρεια Ολλανδία, θα δείτε τον Κεντρικό Σταθμό όπου συναντώνται συγκοινωνίες όλων των ειδών και κατευθύνσεων: πλοία, τρενα, τραμ, ταξί, αυτοκίνητα.
Όταν άνοιξε ο Κεντρικός σταθμός, το 1889, έγινε το κεντρικότερο σημείο της πόλης και έκρυψε το Άμστερνταμ από τη θάλασσα.
Ο αναγεννησιακός σιδηροδρομικός σταθμός από κόκκινα τούβλα σχεδιάστηκε από τον Κάουπερς, στον οποίο οφείλεται και το Ρέικσμουζεουμ, και τον Βαν Χεντ, ο οποίος σχεδίασε το Κοντσέρτγκεμπαου.


Αλλά κι εδώ, ίσως περισσότερο από οπουδήποτε αλλού, ο απόλυτος κυρίαρχος όλων, αριθμητικά και αισθητικά, σε πείσμα της ταχύτητας και της τεχνολογίας, είναι το ποδήλατο, και μάλιστα το παλιό και κατά προτίμηση σκουριασμένο. Στα τρία επίπεδα του ειδικού πάρκινγκ ποδηλάτων στα αριστερά του Κεντρικού Σταθμού των τρένων της πόλης, που είναι και η ουσιαστική είσοδος στο Αμστερνταμ, χιλιάδες ποδήλατα περιμένουν τη βόλτα τους.
Η εικόνα είναι εντυπωσιακή γιατί ο ήλιος, όπου κι αν βρίσκεται, χτυπάει στα μεταλλικά τμήματα των σκελετών και οι αντανακλάσεις δημιουργούν έναν διαφορετικό «πίνακα» κάθε ώρα της ημέρας.
Και για όποιον απορεί πώς βρίσκεις το δικό σου ποδήλατο μέσα σε αυτή τη «θάλασσα», η απάντηση είναι απλή: οι Ολλανδοί το βρίσκουν.


Προτού ξεκινήσετε τον περίπατο στην πόλη, βεβαιωθείτε ότι φοράτε τα κατάλληλα παπούτσια: οι λιθόστρωτοι δρόμοι δεν είναι μόνο κουραστικοί αλλά και επικίνδυνοι.
Είναι σχεδόν προκλητικό σε αυτήν την μικρή, επίπεδη, «γαζωμένη» από νερό πόλη να ανακαλύπτεις δύο πρόσωπα, εναλλασσόμενα με μια φυσικότητα και μια άνεση που παρασύρει ακόμη και τον πιο συντηρητικό επισκέπτη της.
Η μία πλευρά της θυμίζει ζωγραφικό πίνακα του Ρομαντισμού: τα δρομάκια δίπλα στα κανάλια και κάτω από τη σκιά των δέντρων, τα καφέ στις γωνίες και οι Ολλανδοί με τα παιδιά τους, τα σκυλιά και τα ποδήλατά τους να λιάζονται τις ζεστές μέρες στο γρασίδι των πάρκων.
Η άλλη πλευρά έρχεται να ταράξει αισθήσεις και συνειδήσεις, με τα coffeeshops όπου η «γευσιγνωσία» ποικιλιών χασίς είναι νόμιμη, τα αθώα εξ όψεως κεϊκάκια μαριχουάνας, τα εκατοντάδες sex shops με βιτρίνες ανοιχτές και στολισμένες με αντικείμενα κάθε φαντασίας... και ακόμη παραπέρα (καμία σχέση με τους τεχνηέντως επιλεγμένους ορόφους πολυκατοικιών και τις βιτρίνες με αμμοβολή που καλύπτουν το περιεχόμενο των αντίστοιχων μαγαζιών άλλων πόλεων), αλλά και με τις επαγγελματίες του έρωτα να περιμένουν τον επόμενο πελάτη με την πιο γοητευτική τους πόζα πίσω από το τζάμι ενός παραθύρου-βιτρίνας στα πιο φημισμένα «Κόκκινα Φανάρια» της Ευρώπης.


Ο συνδυασμός είναι περίεργος και λειτουργεί σχεδόν σαν άλλοθι στις συνειδήσεις. Στηρίζεται όμως στο βασικό θεμέλιο της ολλανδικής κοινωνίας: την ανεκτικότητα.
Αυτό σημαίνει ότι οποιοσδήποτε είναι αποδεκτός, με οποιαδήποτε επιθυμία ή επιλογή, αρκεί να σέβεται τους ολλανδικούς νόμους και τους κανόνες. Κι αυτή ήταν η βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε η νομιμοποίηση των «μαλακών» ναρκωτικών και της πορνείας, παράγοντας εικόνες και καταστάσεις που ξενίζουν. Στα coffeeshops της πόλης το ειδικό πράσινο-λευκό σηματάκι στην είσοδο πιστοποιεί ότι το προϊόν του μαγαζιού είναι ελεγμένο από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.
Ο υπεύθυνος -αφού βεβαιωθεί για την ηλικία των πελατών- εξηγεί ακριβώς τα είδη, τις «γεύσεις» και τις ποσότητες και προτείνει εξαιρετική προσοχή και σύνεση στους αρχάριους.
Στο Αμστερνταμ βλέπεις να δοκιμάζουν χασίς άνθρωποι που ποτέ στην ζωή τους δεν έχουν καπνίσει ούτε τσιγάρο. Κι αν κάτι τέτοιο σε ενοχλεί, σηκώνεις τους ώμους με κλασική ολλανδική διάθεση χαλαρής ανεκτικότητας και περνάς στην πιο mainstream πλευρά της πόλης.


Το ίδιο συμβαίνει και στην άλλη πλευρά της αμαρτίας: καθωσπρέπει κυρίες χαζεύουν τις βιτρίνες των sex shops χαζογελώντας με τα εκθέματα και σοβαροί κύριοι διαλέγουν με τις ώρες DVD πορνογραφικού περιεχομένου στους πάγκους των ανοιχτών αγορών. Και μετά ίσως να κάνουν την βραδινή σαββατιάτικη βόλτα τους κάτω από τα παράθυρα της Συνοικίας των Κόκκινων Φαναριών, όπου ένα τζάμι μόνο χωρίζει τον περαστικό από το λίκνισμα του κορμιού της βιτρίνας. Οπως λένε οι Αγγλοι, φίλοι και Κόκκινων Φαναριών γείτονες των Ολλανδών, «όλα παίζουν».

Κόστος
Πέντε ημέρες θα σας κοστίσουν 1.060€ το άτομο. Στο κόστος υπολογίστε αεροπορικά εισιτήρια με απευθείας πτήση των Ολυμπιακών Αερογραμμών ή της KLM, διαμονή σε ξενοδοχείο 4 αστέρων με πρωινό (170€ το δίκλινο) και 80€ ημερησίως για φαγητό, καφέ και μικροέξοδα. Με φθηνότερη επιλογή καταλύματος σαφώς κατεβαίνει και το συνολικό κόστος.


Πως να πάτε
Υπάρχουν καθημερινές απευθείας πτήσεις των Ολυμπιακών Αερογραμμών (τηλ.: 210-96.66.666) όσο και της ολλανδικής KLM (τηλ.: 210-91.10.000).
Αν κάνετε την κράτησή σας ένα μήνα νωρίτερα θα σας κοστίσει γύρω στα 300-350€, με φόρους μετ' επιστροφής.
Οικονομικότερη επιλογή οι πτήσεις των Aegean, Swiss, Air France κ.λπ., με ενδιάμεσο σταθμό.
Το αεροδρόμιο Σχίπλχολ του Άμστερνταμ είναι ένα από τα πιο σύγχρονα, οργανωμένα, καθαρά και εξυπηρετικά αεροδρόμια στον κόσμο.

Που να μείνετε
Στο Άμστερνταμ διατίθενται καταλύματα υψηλών προδιαγραφών που ανταποκρίνονται σε κάθε πορτοφόλι.
Υπάρχει ευρεία επιλογή καταλυμάτων για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια, από φθηνότατα youth hostels και οικονομικά πανδοχεία για όσους προτιμούν τις απλές λύσεις, μέχρι κορυφαία πολυτελή ξενοδοχεία πέντε αστέρων. Παραθέτω απλώς τρία «δοκιμασμένα» καλά ξενοδοχεία.


• Jolly Carlton (Vijzelstraat 4, τηλ.: +31(0)20-622266, από 170€): Σε ένα εξαιρετικό κομμάτι του κέντρου της πόλης, κοντά στην πασίγνωστη αγορά των λουλουδιών και τους κυριότερους εμπορικούς δρόμους.


• Ambassade Hotel (Herengracht 341, από 220€): Αποτελείται από 10 αυθεντικά ξεχωριστά και ωραιότατα κτίρια του 17ου αι. κατά μήκος του κεντρικού καναλιού του Αμστερνταμ. Το ξεχωριστό του στοιχείο είναι η βιβλιoθήκη του, με μία ευρεία ποικιλία βιβλίων και η παροχή δωρεάν Ιντερνετ.
Το ξενοδοχείο αυτό προτιμάται από διάσημους συγγραφείς όπως ο Ουμπέρτο Έκο. Είναι πολύ άνετο και έχει ιδιαίτερο στυλ.


• American Hotel (Leidsekade 97, τηλ.: +31 (0)20-5563000, από 190€):
Κλασικής αρχιτεκτονικής και διακόσμησης, στην κεντρικότατη και πολύ βολική πλατεία Leidseplein και δίπλα σε στάση του τραμ προς όλες τις κατευθύνσεις, το θεαματικό American Hotel χρονολογείται από τις αρχές του 20ου αιώνα. Είναι ένα από τα πιο ξεχωριστά οροθέσια του Άμστερνταμ. Στην εντυπωσιακή πρόσοψη και τον πύργο με το ρολόι διακρίνονται αρκετές αρ-νουβό λεπτομέρειες.
Πολύ «αποικιακού» στυλ το καφέ στο ισόγειό του που όμως, σεβόμενο το όνομα του ξενοδοχείου, προσφέρει και «γενναιόδωρα» burgers.


Που να διασκεδάσετε
Στην πόλη μπορεί κανείς να βρει από «δυνατά» club μέχρι ήρεμα, γαλλικού στυλ καφέ, κυρίως κοντά στο μεγάλο κανάλι, Αμστελ.
Στην περιοχή της πλατείας Leidseplein υπάρχουν δεκάδες τουριστικού τύπου εστιατόρια με γεύσεις και γαστρονομικές προτάσεις απ' όλον τον κόσμο, ακόμη και ελληνικές.
Τα coffeeshops θεωρούνται «χαμηλή» διασκέδαση, γι' αυτό και είναι συγκεντρωμένα κυρίως στην τουριστική περιοχή των Κόκκινων Φαναριών. Υπάρχουν και σε άλλα σημεία της πόλης με καλύτερη ποιότητα κόσμου.


Στο Άμστερνταμ μπορεί κανείς να ακούσει ζωντανή μουσική παντού: στο δρόμο, σε νυχτερινά κέντρα, στα αμέτρητα μουσικά καφέ. Οι συναυλίες και τα κλαμπ είναι συνήθως οικονομικά και χαλαρά. Λίγοι μόνο χώροι έχουν αυστηρή πόρτα ή κανόνες στο ντύσιμο.
Γενικά τα συγκροτήματα και οι μουσικοί της πόλης προωθούνται και πολλοί χώροι παίρνουν επιχορηγήσεις από το δημοτικό συμβούλιο, έτσι τα ειριτήρια -με εξαίρεση αυτά για τις συναυλίες μεγάλων ονομάτων- σπάνια κοστίζουν ακριβά.
Μπορείτε να απολαύσετε μερικά από τα καλύτερα συγκροτήματα στην τιμή ενός ποτού.
Για πληροφορίες σε ό,τι αφορά τα μπαρ και τα κλαμπ, συμβουλευτείτε το Pop & Jazz Uitlijst, που διατίθεται δωρεάν από την υπηρεσία AUB και τα τουριστικά γραφεία VVV. Και στα δύο θα βρείτε εισιτήρια για τις μεγάλες συναυλίες. Το περιοδικό Uitkrant, που επίσης διατίθεται δωρεάν, και το αγγλόφωνο What's On In Amsterdam περιλαμβάνουν ενημερωτικούς καταλόγους με όλες τις συναυλίες που γίνονται στην πόλη.

Μουσεία
Σε σχέση με το μέγεθός του, το Άμστερνταμ διαθέτει εκπληκτικά μεγάλο αριθμό μουσείων και αιθουσών τέχνης.
Η ποιότητα και η ποικιλία των συλλογών εντυπωσιάζουν, ενώ πολλές από αυτές στεγάζονται σε κτήρια με ιστορικό ή αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον.
Το Άμστερνταμ, λοιπόν, είναι η «απόλυτη» πόλη της τέχνης, τόσο της κλασικής όσο και της σύγχρονης, καθώς και όλων των νέων τάσεων και προτάσεων.


Το επιβλητικό -και τεράστιο- Rijksmuseum (Εθνικό Μουσείο), που εγκαινιάστηκε το 1885, είναι γεμάτο με αριστουργήματα.
Διαθέτει μία ασυναγώνιστη συλλογή ολλανδικών έργων τέχνης, που ξεκίνησε στις αρχές του 19ου αιώνα.
Εκείνη την εποχή το νεογοτθικό στυλ του σχολιάστηκε πικρόχολα από την προτεσταντική κοινότητα του Άμστερνταμ.
Στη διάρκεια της κατασκευής, ο αρχιτέκτονας Κούιπερς περιέλαβε κρυφά περισσότερες περίτεχνες λεπτομέρειες, τροποποιώντας το βραβευμένο αρχικό σχέδιό του. Στο μουσείο αυτό η Φλαμανδική Σχολή και ο Ρέμπραντ έχουν την τιμητική τους. Εως τα μέσα του 2008 ανακαινίζεται ριζικά και κάποιες πτέρυγες είναι κλειστές.


Το Μουσείο Van Gogh, ένα από τα must της πόλης, βασίστηκε σε ένα σχέδιο του Γκέριτ Ρίτσφελντ. Εγκαινιάστηκε το 1973. Το 1999 προστέθηκε μίά νέα, ανεξάρτητη πτέρυγα, την οποία σχεδίασε ο Κίσο Κουροκάβα.


Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Stedelijk δημιουργήθηκε για να στεγάσει μία προσωπική συλλογή που κληροδότησε στο κράτος το 1890 η Σοφία Ντε Μπρούιν.
Το 1938, το μουσείο μετατράπηκε σε εθνικό μουσείο μοντέρνας τέχνης, φιλοξενώντας πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα, με υπογραφή Πικάσο, Σεζάν, Ματίς, Μονέ και Σαγκάλ, αλλά και Κάζιμιρ Μάλεβιτς και, βεβαίως, όλα τα ολλανδικά κινήματα του μοντερνισμού, όπως το De Stijl (Μοντριάν, Ντε Κούνινγκ κ.λπ.). Οι εκθέσεις εναλλάσσονται διαρκώς. Τα πιο πρόσφατα αποκτήματα του μουσείου αντικατοπτρίζουν τις τελευταίες εξελίξεις όχι μόνο στη ζωγραφική και τη γλυπτική, αλλά και στη φωτογραφία, το βίντεο και το βιομηχανικό σχέδιο.
Και τα τρία παραπάνω μουσεία βρίσκονται σχεδόν το ένα δίπλα στο άλλο, γύρω από την πλατεία Museumplein.


Το Rembrandthuis είναι το σπίτι όπου έζησε για 20 χρόνια ο Ρέμπραντ, με μια ενδιαφέρουσα συλλογή χαρακτικών του. Ο Ρέμπραντ εργάστηκε και δίδαξε σε αυτό το σπίτι από το 1639 ως το 1660.
Ζούσε στο ισόγειο με τη γυναίκα του, Σάσκια, η οποία πέθανε εδώ το 1642, αφήνοντας τον καλλιτέχνη με το γιο τους, Τίτους, σε βρεφική ηλικία.
Ο Ρέμπραντ φιλοτέχνησε πολλούς από τους διασημότερους πίνακές του στο εργαστήριο του πρώτου ορόφου. Στη σοφίτα δίδασκε. Στη θαυμάσια συλλογή από έργα χαρακτικής και σχέδια του Ρέμπραντ περιλαμβάνονται διάφορες αυτοπροσωπογραφίες, που απεικονίζουν τον καλλιτέχνη σε διάφορες διαθέσεις.
Υπάρχουν επίσης τοπία, σπουδές γυμνών, θρησκευτικά θέματα ή σκηνές με πλήθη και σκίτσα του καλλιτέχνη με τη γυναίκα του.
Πρόσφατα το κτήριο ανακαινίστηκε και άνοιξε μία επιπλέον πτέρυγα για το κοινό.


Το Press Museum είναι αφιερωμένο στα επιτεύγματα του Τύπου.


Το FOAM είναι μουσείο φωτογραφίας στο οποίο φιλοξενούνται εκθέσεις σημαντικών σύγχρονων φωτογράφων.


Το Μουσείο της Αννας Φρανκ, στο σπίτι όπου έζησε κλεισμένη, είναι εξαιρετικά δημοφιλές.
Επί δύο χρόνια, στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, οι εβραϊκής καταγωγής οικογένειες Φρανκ και Βαν Ντάαν κρύβονταν εδώ, μέχρι που τελικά τους πρόδωσαν στους ναζί.
Το 1957 το σπίτι παραχωρήθηκε στο Ίδρυμα Άννας Φρανκ, το οποίο προωθεί ''τα ιδανικά για τα οποία μιλάει η Άννα Φρανκ στο ημερολόγιό της''.

Γενικά

• Μπορείτε να συμμετέχετε σε οργανωμένη ποδηλατική βόλτα γνωριμίας της πόλης με κόστος 25 με 30€. Περιηγήσεις στο Άμστερνταμ διοργανώνει το Yellow Bike. Μπορείτε να κάνετε κράτηση στα γραφεία του ή σε κάποιο γραφείο VVV από τον Απρίλιο ως τον Οκτώβριο.

• Το εισιτήριο του τραμ στοιχίζει 1,60€. Το GVB διαθέτει ένα χάρτη όπου είναι καταγεγραμμένα όλα τα δρομολόγια. Τα τραμ αρχίζουν να λειτουργούν στις 6 π.μ. τις καθημερινές και λίγο αργότερα τα Σαββατοκύριακα.

• Η πιο φθηνή (και σπάνια) τιμή για μπουκαλάκι νερού 50 ml είναι 1,75€.
• Πρέπει πάντα να έχετε επάνω κάποιας μορφής ταυτότητα επί ποινή 60€.
• Τα μπαρ τις καθημερινές κλείνουν στη 1 π.μ.
• Στα coffeeshops ελέγχεται η ηλικία και δεν σερβίρεται αλκοόλ.
• Στη Συνοικία των Κόκκινων Φαναριών χρειάζεται προσοχή γιατί κυκλοφορούν κάθε είδους μικροαπατεώνες, γι' αυτό μην πιάνετε κουβέντα με ανθρώπους που δεν ξέρετε. Επίσης, απαγορεύονται (αυστηρά) οι φωτογραφίες των βιτρινών με τα κορίτσια.

[Cj]

αχχχχ τι ωραια.... να παμε

[md1032]

Γμτ ήταν να την επισκεπτόμουνα την πόλη όσο ήμουνα Γερμανία αλλά δεν έκατσε τελικά

[Egw]

Έχω αρκετούς φίλους στο Αμστ. και έχω πάει 3 φορές... πολύ μου άρεσε. Σκέφτομαι να ξαναπάω του χρόνου.

[soraver]

na mas fereis sokolatitsa

[Egw]

Πάρε μία στο σχήμα του αρχικού σου

[a$wto$]

Θαυμασια περιγραφη Πλατων


Αν ζουσα παντως εκει θ'αλλαζα το μοτοσακο μου με το καλυτερο ποδηλατο που υπαρχει!